Falend Rosetta-plan illustreert nood aan eigen Vlaams en Waals
arbeidsmarktbeleid - Belgische economische unie is fictie
(08/01/01)
De bevindingen van de recente VEV-enquête inzake het Rosetta-banenplan
onderschrijven nogmaals het VU-pleidooi voor een eigen Vlaams en Waals
arbeidsmarktbeleid. Zoals de VU steeds betoogde, wees een enquête van
het VEV bij Vlaamse ondernemingen op de volstrekte nutteloosheid en
zelfs nadeligheid van het Rosetta-banenplan voor Vlaanderen. 2 op 3
Vlaamse bedrijven erkennen dat het Rosetta-plan een nadeliger, want
tijdelijk, statuut oplevert voor de Vlaamse jongeren die de bedrijven
aanwierven. Terwijl de Vlaamse jongeren normaliter een volwaardig
contract zou worden aangeboden, krijgen zij nu slechts een tijdelijk
contract vermits de Vlaamse ondernemingen dienen te voldoen aan de
restrictieve bepalingen van het Rosetta-plan. Nog tijdens de
parlementaire bespreking van de begroting (20/12/00) wees VU-kamerlid
Annemie Van de Casteele op dit gevaar. De VU roept de federale
regering dan ook op tot een onmiddellijke aanpassing van het
Rosetta-plan door, minstens wat Vlaanderen betreft, de draconische
boetes af te schaffen. Annemie Van de Casteele zal dan ook in die zin
minister van Tewerkstelling Onkelinx in de Kamer interpelleren. Hoe
lang nog blijven de Vlaamse meerderheidspartijen tolereren dat
minister Onkelinx haar federaal beleid afstemt op specifiek Waalse
tewerkstellingsproblemen?
In september van verleden jaar nog, bleek uit het antwoord van
minister Onkelinx op een vraag van VU-voorzitter en kamerlid Geert
Bourgeois dat de pendelarbeid tussen Vlaanderen en Wallonië in het
laatste decennium niet substantieel geëvolueerd is.
De Vlaamse en Waalse arbeidsmarkt blijven dus opmerkelijk
gesegmenteerd. Het slagboomeffect, gevormd door de taalgrens, blijft
bestaan. Dit doet eens te meer vermoeden dat de Belgische economische
en monetaire unie enkel in wetteksten bestaat.
Tot vervelens toe blijft de VU zeggen dat Vlaanderen en, vooral,
Wallonië nood hebben aan een gedifferentieerd beleid inzake de
arbeids- en loonvoorwaarden én inzake fiscaliteit. Eenvoudig gesteld:
verschillende problemen vergen verschillende oplossingen. Niet alleen
bestaan er tussen Vlaanderen en Wallonië grote verschillen inzake
werkgelegenheid en productiekosten, daarenboven vergroot het huidige
Belgisch arbeidsmarktbeleid de kloof tussen Vlaanderen en Wallonië.
Volgens de Waalse wetenschappers Montfort, Thomas en Wunsch vormt de
huidige institutionele structuur van België de motor van de
divergentie tussen Vlaanderen en Wallonië i.p.v. de convergentie.
Immers, wanneer de lonen en arbeidsvoorwaarden zoals vandaag op
federaal niveau worden vastgelegd, dan kampt Wallonië met een serieuze
concurrentiehandicap t.a.v. Vlaanderen. Net omdat de productiekosten
er veel hoger zijn dan in Vlaanderen. Zo kan er nooit een evenwicht
worden bereikt inzake economisch welvaartsniveau tussen Vlaanderen en
Wallonië, het verschil wordt integendeel steeds groter. Elke producent
verkiest vanzelfsprekend te investeren in díe regio waar de
productiekosten het laagst zijn.
Hoe langer men het unitair arbeidsmarktbeleid in stand houdt, hoe
slechter voor Vlaanderen én voor Wallonië.
Auteur:
VU-nationaal
Geert Bourgeois, algemeen voorzitter
Meer informatie:
Contactpersoon: Ben Weyts, woordvoerder
Telefoon: 02/219.49.30
Fax: 02/217.35.10
E-post: ben.weyts@vu.be
Url: www.vu.be