http://www.minbuza.nl/content.asp?Key=407271
Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal Binnenhof 4 Den Haag Directie Veiligheidsbeleid Afdeling Veiligheids- en Defensiebeleid Bezuidenhoutseweg 67 2594 AC Den Haag
Datum 17 januari 2001 Auteur DVB
Kenmerk DVB/VD-482/00 Telefoon 0703485241
Blad /10 Fax 0703485479
Bijlage(n) 6 E-mail dvb-vd@minbuza.nl
Betreft NAVO ministeriële vergadering, NUC, EAPR, PGR, 14 en 15 december 2000 Resultaten paragraaf 32 proces
Zeer geachte voorzitter,
Op 14 december vond de vergadering van de Noord-Atlantische Raad op ministerieel niveau plaats, gevolgd door de NATO-Ukraine Commission (NUC) en op 15 december de Euro-Atlantische Partnerschapsraad (EAPR) en de Permanente Gemeenschappelijke Raad (PGR) met Rusland.
Het communiqué van de Noord-Atlantische Raad alsmede de voortzitterschapsverklaring van de EAPR, het EAPR Actieplan en de verklaring inzake de NUC is bijgesloten, alsmede de persverklaring over de PGR.
Op 14 december is tevens het zogenaamde paragraaf 32 proces over opties voor
vertrouwenwekkende maatregelen, verificatie, non-proliferatie,
wapenbeheersing en ontwapening afgesloten. De uitkomsten van het proces zijn
neergelegd in het bijgesloten rapport dat door de Noord-Atlantische Raad is
publiek gemaakt. Hierover wordt u in de tweede helft van deze brief
geïnformeerd.
Tijdens de Noord-Atlantische Raad stonden twee onderwerpen centraal: de
Europese veiligheids- en defensie-identiteit en de situatie op de Balkan.
EVDI
In mijn interventie heb ik benadrukt dat nauwe samenwerking tussen EU en
NAVO één van de pijlers is van het EVDB en dat wordt gestreefd naar een
relatie gekenmerkt door transparantie, coördinatie en samenwerking. De
permanente arrangementen tussen de EU en de NAVO zullen moeten leiden tot
een transparante structuur met frequente consultaties op een breed terrein.
Het voorstel van de EU op dit gebied is een uitstekende stap voorwaarts, die
door de NAVO moet worden beantwoord. Op het gebied van de uitleen van
NAVO-middelen aan de EU is de eerste prioriteit de verzekerde toegang door
de EU tot de capaciteiten van de NAVO op het gebied van operationele
planning.
Ook de participatie van de zes niet-EU Europese NAVO-Bondgenoten vormt een
belangrijk onderdeel van de EVDB-architectuur, zo heb ik benadrukt. Deze
landen delen immers hun veiligheidsgaranties met de elf NAVO-landen die
tevens EU-lid zijn, ze dragen bij aan de gemeenschappelijke middelen van de
NAVO die ter beschikking gesteld kunnen worden aan de EU en zij zullen
waarschijnlijk substantieel bijdragen aan EU-geleide operaties. Er dient
derhalve een inclusief systeem te worden opgezet om de landen die (nog) geen
EU-lid zijn goed te betrekken bij de fase voorafgaande aan een
daadwerkelijke operatie, en hen op voet van gelijkheid te laten deelnemen in
het comité van contribuerende landen tijdens een operatie. Tevens heb ik
benadrukt dat alle structuren en procedures weinig waarde zullen hebben als
dat niet gepaard gaat met de versterking van de militaire capaciteiten. De
Capabilities Commitment Conference op 20-21 november is een goed begin
geweest van wat een lang proces gaat worden. Dat proces moet goed worden
gecoördineerd met het defensieplanningsproces van de NAVO, teneinde
duplicatie en divergentie te voorkomen.
Al in de aanloop naar de NAR bleek dat van de zes Europese NAVO-Bondgenoten,
die niet lid van de EU zijn, er vijf in principe konden instemmen met
hetgeen in Nice is voorgesteld op het gebied van arrangementen tussen de EU
en de zgn. Derde Landen. Alleen Turkije bleek ontevreden en wenst een
aanzienlijke verdergaande betrokkenheid. Dit heeft zich vertaald in een
onbuigzame Turkse houding op het gebied van de verzekerde toegang voor de EU
tot de capaciteiten van de NAVO op het gebied van operationele planning.
Ankara wenst per geval te bezien of het daarmee kan instemmen en op dit
gebied thans niet verder te gaan dan hetgeen tijdens de Top van Washington
is afgesproken. Ondanks het feit dat in de langdurige besprekingen op
ministerieel niveau door de overige NAVO-landen werd benadrukt dat een
dergelijke verzekerde toegang van groot belang is voor zowel de EU als de
NAVO was op dit belangrijke punt geen voortgang mogelijk. Ikzelf heb gesteld
dat het van groot belang is om gebruik te maken van het politieke momentum
en thans het strategische partnerschap tussen EU en NAVO daadwerkelijk
inhoud te geven, ook middels verzekerde toegang tot NAVO-planning. Dat is in
het belang van de NAVO, de EU en zeker ook in Turks belang.
Verzekerde toegang tot planningscapaciteit maakt onderdeel uit van het zgn.
'Berlijn-plus pakket' dat tevens de modaliteiten omvat voor toegang tot van
tevoren geïdentificeerde NAVO-middelen en capaciteiten, de identificatie van
een serie opties voor Europese commandovoering, de verdere ontwikkeling van
de rol van Deputy SACEUR en de aanpassing van het NAVO
defensieplanningssysteem. Over de verzekerde toegang tot NAVO operationele
planning en de overige elementen uit het Berlijn-plus pakket zal in de
komende maanden verder gesproken moeten worden.
Op andere punten kon overigens wel aanzienlijke voortgang worden geboekt.
Overeenstemming kon worden bereikt dat de voorstellen van de EU op het
gebied van permanente arrangementen de basis zullen vormen voor de
uiteindelijke tussen de EU en de NAVO af te sluiten overeenkomst. In het
communiqué wordt gesteld dat de overeenkomst zo snel mogelijk afgesloten
dient te worden. Het voorstel van de EU om de dialoog middels regelmatige
bijeenkomsten op verschillend niveau vorm te geven, wordt tevens verwelkomd,
waarbij de NAVO heeft aangegeven dat zij voorkeur heeft voor tenminste drie
bijeenkomsten per half jaar op het niveau van ambassadeurs, in plaats van de
door de EU voorgestelde frequentie van tenminste één bijeenkomst.
Op 15 december vond, voor de eerste maal ooit, een gemeenschappelijke bijeenkomst plaats in de vorm van een werkdiner tussen de ministers van Buitenlandse Zaken van de EU-lidstaten en de NAVO-bondgenoten.
Balkan
In de sessie gewijd aan de Balkan bevestigde de ministers hun voorzichtig
optimisme over de ontwikkelingen in de Balkan. Van diverse zijden is gesteld
dat de onverminderde aanwezigheid van de NAVO in de Balkan vooralsnog een
conditio sine qua non is voor het aarden van stabiliteit en democratie in de
regio. Alleen in een vreedzaam klimaat kan er het nodige vertrouwen
ontstaan, waarin bijvoorbeeld ook de dialoog tussen Belgrado en Pristina op
gang kan komen.
Ik heb aangegeven dat de recente uitbarstingen van geweld in de
Presovo-vallei hebben getoond dat er nog geen sprake is van een stabiele
vrede. De aanwezigheid van KFOR zal noodzakelijk blijven in de komende
jaren. Ook in Bosnië vereist de veiligheidssituatie voortdurende aandacht.
Er is te weinig voortgang gemaakt op het gebied van een stabiele
multi-etnische democratie. Volledige implementatie van Dayton blijft
vereist, waarvoor de nieuwgekozen leiders een grotere verantwoordelijkheid
zouden moeten nemen.
Ik heb tevens gewezen op het belang van regionale samenwerking op
veiligheidsgebied. Het Zuid-Oost Europa Initiatief van de NAVO kan het
Stabiliteitspakt aanvullen en ondersteunen. Er dient ook verder nagedacht te
worden over specifieke regionale wapenbeheersingsarrangementen, bijvoorbeeld
op het gebied van kleine wapens, waarneming van militaire oefeningen etc.
Tot slot ben ik ingegaan op het belang van goede samenwerking tussen de NAVO
en de diverse Balkan-landen.
NUC
In de NATO Ukraine Commission (NUC) stelde de enkele maanden geleden
aangetreden Minister Zlenko dat het beleid van Oekraïne ten aanzien van
uitbreiding van zowel EU als de NAVO onveranderd positief is. Een sterke EU
en NAVO zijn van groot belang voor Oekraïne, net zo goed als een sterk
Oekraïne een strategische belang voor het Bondgenootschap vormt. Minister
Zlenko benadrukte de samenwerking met de NAVO verder te willen uitbouwen.
Hij ziet met name uit naar praktische uitkomsten, zoals het uitbouwen van
het PFP-training centrum in Oekraïne en het verder uitbouwen van de
activiteiten van het NAVO Informatie en Documentatiecentrum. Oekraïne zal
een actieve bijdrage blijven leveren aan KFOR.
In de interventies van de NAVO-ministers werd alom de Oekraïense bijdrage
aan de vredesoperaties op de Balkan geprezen. Van mijn kant heb ik de
bereidheid uitgesproken, in navolging van de Nederlandse hulp bij de
ontplooiing van Oekraïense contingenten bij zowel SFOR als KFOR, Oekraïne
assistentie te bieden bij de ruiming van zijn voorraden
anti-personeelsmijnen. De daadwerkelijke uitvoering van een
ruimingsprogramma zou de internationale ontwapeningsagenda een grote dienst
bewijzen.
EAPR
De bijeenkomst van de ministers van Buitenlandse Zaken in de
Euro-Atlantische Partnerschapsraad (EAPR) stond in het teken van regionale
samenwerking. De nadruk lag op de Balkan, met als gastspreker de heer
Petritsch, Hoge Vertegenwoordiger voor Bosnië-Herzegovina. Deze noemde de
situatie in Bosnië zeer complex - zo waren de etnische tegenstellingen nog
groot - maar was niet pessimistisch. Een voorzichtige, maar vastbesloten
houding was nu geboden om geleidelijk wijzigingen door te voeren. Als
voorwaarde voor integratie in Europese structuren noemde Petritsch de
creatie van gemeenschappelijke veiligheidsstructuren, economische
ontwikkeling en voortzetting van de internationale steun.
Minister Albright hield een krachtig pleidooi voor verdere NAVO-uitbreiding, zonder overigens een datum of specifieke landen te noemen. Minister Manley (Canada) zag een grotere rol voor de EAPR weggelegd op het gebied van wapenbeheersing, met name kleine wapens en samenwerking bij de ruiming van landmijnen. Kazakstan en Kyrgyzstan bepleitten bespreking van de veiligheidskwesties in Centraal-Azië in de EAPR. Van Russische zijde werd gewaarschuwd voor duplicatie van het werk van andere internationale organisaties, zoals de OVSE. De Voorzitter van het Militaire Comité en SACEUR verzorgden briefings over de situatie in Bosnië-Herzegovina en Kosovo. De belangrijkste boodschap van SACEUR was dat er voorlopig nog geen ruimte was voor vermindering van de omvang van SFOR en KFOR.
PGR
De Permanente Gemeenschappelijke Raad (PGR) bijeenkomst stond in het teken
van de ontwikkelingen op de Balkan en de stand van zaken met betrekking tot
de samenwerking NAVO-Rusland. Ik stelde met collega's voorts de trage
opvolging aan de orde die Rusland heeft gegeven aan zijn committering
tijdens de OVSE Top van eind 1999 in Istanboel met betrekking tot de toegang
van de OVSE Assistance Group tot Tsjetsjenië en aan zijn verplichtingen in
het kader van het aangepaste CSE Verdrag inzake de terugtrekking van troepen
en materieel uit Transdnjestrië en Abchazië.
Ten aanzien van Kosovo hamerde Minister Ivanov op het belang van een zo
spoedig mogelijke implementatie van Veiligheidsraadsresolutie 1244 in zijn
volle omvang. Ik heb hierbij aangegeven dat alle aandacht thans moet uitgaan
naar de consolidatie van interim bestuursstructuren. Het is een juiste
keuze geweest zo snel als mogelijk lokale verkiezingen te houden. Die
hebben een stem gegeven aan gematigde Kosovaren en zo de grondslag gelegd
voor een dialoog van een representatieve Kosovo vertegenwoordiging met
Belgrado. Ik heb er daarbij op gewezen dat Kosovo voor 1989 ook reeds een
eigen parlementaire vertegenwoordiging kende. Minister Albright stelde dat
de VS geen voorstander was van onafhankelijkheid van Kosovo, wel van
substantiële autonomie, maar dat de VS van mening was dat dit punt
vooralsnog niet op de agenda gezet moest worden.
Met betrekking tot Bosnië constateerde Minister Ivanov met NAVO Ministers
dat de nieuwe democratische regering in Belgrado een steun in de rug
betekent bij de implementatie van het Dayton proces.
Wat betreft de samenwerking tussen de NAVO en Rusland constateerden Minister
Ivanov en de NAVO Ministers dat er tot dusver veel is bereikt: er is een
dialoog van de grond gekomen over ontwapening en non-proliferatie alsook
over militaire strategie, doctrine en infrastructuur en er is een basis
gelegd voor samenwerkingmet betrekking tot 'search-and-rescue' ter zee.
Minister Ivanov liet weten dat Rusland uit is op een stapsgewijze uitbouw
van de samenwerking. Er is een werkprogramma voor de
samenwerkingsactiviteiten voor 2001 overeengekomen. Overeenstemming bestond
ook over de voorwaarden waaronder een NAVO informatie- en
documentatiekantoor in Moskou zal kunnen opereren. Minister Ivanov was
echter niet bereid voor de opening een datum vast te leggen, aangezien
Moskou zich ernstig had gestoord aan de kritische opmerkingen met betrekking
tot Tsjetsjenië in het NAVO-communiqué.
Ik heb aangegeven een diepgaande discussie over Theatre Missile Defence als
een bijzonder belangrijk punt op het werkprogramma voor 2001 te beschouwen.
Ik heb verder het Russische initiatief in 2001 te komen tot NAVO-Rusland
samenwerking inzake 'search-and-rescue' ter zee verwelkomd als een
constructieve bijdrage aan de verbreding van de samenwerking en daarbij
herinnerd aan de financiële steun die de Regering voor de
Koersk-bergingsstudie in het vooruitzicht heeft gesteld.
En marge van de vergaderingen had ik onder meer gesprekken met Minister
Albright en de Canadese Minister Manley.
Resultaten paragraaf 32 proces
Mede naar aanleiding van het verzoek van de Vaste Kamercommissie voor
Buitenlandse Zaken om toezending van het NAVO-document, waarin de uitkomsten
van het zogeheten paragraaf 32 proces zijn neergelegd, heb ik de eer U
hierbij het document te doen toekomen zoals dat door de Ministeriële
Noord-Atlantische Raad van 14 december 2000 is publiek gemaakt. De ministers
gaven de NAR in permanente zitting de opdracht de tenuitvoerlegging van de
erin vervatte aanbevelingen krachtig ter hand te nemen. Voorts zal de NAVO
haar beleid vanzelfsprekend aan de ontwikkeling van de internationale
veiligheidspolitiek blijven toetsen.
Mede namens de Minister van Defensie kan ik de Commissie als volgt berichten
over het verloop en het thans voorliggende resultaat van het paragraaf 32
proces. Het proces was een uitvloeisel van paragraaf 32 van het communique
van de NAVO-Top van Washington, waarin het Bondgenootschap besloot, in het
licht van de algemene strategische ontwikkelingen en de verminderde
prominentie van kernwapens, opties te overwegen voor vertrouwenwekkende
maatregelen, verificatie, non-proliferatie, wapenbeheersing en ontwapening.
Aangezien het eveneens tijdens de NAVO-Top aangenomen Strategische Concept
het uitgangspunt voor de discussie vormde, bevat het document geen
wijzigingen van het bondgenootschappelijke nucleaire beleid. Ook Nederland
hecht aan de uitgangspunten van het nucleaire beleid van de NAVO.
Mede op basis van Nederlandse voorstellen heeft de Ministeriële
Noord-Atlantische Raad van december 1999 de aanzet gegeven tot inhoudelijke
discussie in de verschillende NAVO-fora, zoals de High Level Group(HLG), de
Senior Defense Group on Proliferation (DGP) en de Senior Politico-Military
Group on Proliferation (SGP). Zoals ik U ook berichtte in mijn brief van 27
maart 2000 over de Toetsingsconferentie van het Non-Proliferatieverdrag
(NPV) heeft Nederland in dit proces een actieve rol gespeeld, teneinde -
binnen de grenzen van de vigerende NAVO-strategie - een succes van deze
exercitie te maken. Naast de indiening door Nederland van voorstellen in de
verschillende fora van het Bondgenootschap, heb ik mijn NAVO-ambtgenoten 17
oktober jl. een brief geschreven waarin ik heb benadrukt dat het van belang
is dat de NAVO en de Bondgenoten dit proces aangrijpen om te tonen dat de
Alliantie bereid is een actieve rol te spelen op het gebied van nucleaire
non-proliferatie en ontwapening. Er is in de diverse fora dit jaar serieus
en constructief over deze onderwerpen overleg gevoerd. Het proces heeft
geresulteerd in rapportage en aanbevelingen aan de Ministeriele
Noord-Atlantische Raad van 14 december jl., die zijn opgenomen in het thans
voorliggende document.
Wapenbeheersing en veiligheid
De bevordering van wapenbeheersing en ontwapening vormt een integraal
onderdeel van het bondgenootschappelijke veiligheidsbeleid, zoals tot
uitdrukking komt in het vorig jaar op de Top van Washington vastgestelde
Strategische Concept van de NAVO. Het rapport begint daarom met een
beschrijving van de internationale ontwikkelingen in het afgelopen decennium
met betrekking tot massavernietigings-wapens, raketten en conventionele
wapens. Daarbij wordt ook ingegaan op de wijze waarop het Bondgenootschap
in deze jaren via steun aan wapenbeheersing, ontwapening en non-proliferatie
heeft getracht bij te dragen aan het bereiken van zijn doelstellingen op
veiligheidsgebied.
Tegen deze achtergrond wordt vervolgens een beeld gegeven van de uitkomst
van de discussie tussen de bondgenoten inzake mogelijke opties voor
vertrouwenwekkende en veiligheidsbevorderende maatregelen, verificatie,
non-proliferatie, en wapenbeheersing en ontwapening, ten aanzien van zowel
kernwapens als conventionele wapens.
Kernwapens
De voornaamste resultaten van het proces op het vlak van kernwapens kunnen
in navolgende categorieën worden ingedeeld:
1) vertrouwenwekkende maatregelen jegens Rusland
2) nucleaire transparantie
3) non-proliferatie/ontwapening
ad 1) vertrouwenwekkende maatregelen jegens Rusland
De NAVO wil met Rusland vier specifieke vertrouwenwekkende en veiligheidsbevorderende maatregelen met betrekking tot kernwapens nastreven:
Het verbeteren en verdiepen van de dialoog over nucleaire strijdkrachten;
Informatie-uitwisseling inzake de paraatheid van nucleaire strijdkrachten;
Informatie-uitwisseling over veiligheidsmaatregelen inzake en
veiligheidsaspecten van kernwapens;
Informatie-uitwisseling over sub-strategische nucleaire strijdkrachten.
Nederland hecht er in dit verband ook aan in het kader van mogelijke
wapenbeheersingsafspraken tussen de VS en Rusland gegevens met Rusland uit
te wisselen over locaties en aantallen kernwapens in Europa en wederzijdse
bezoeken aan opslagfaciliteiten af te leggen met inachtneming van de
veiligheid van de Bondgenoten en het NAVO-beleid. Rusland beschikt over een
verhoudingsgewijs zeer omvangrijk arsenaal aan substrategische kernwapens.
Dergelijke wederzijdse maatregelen kunnen de sfeer van openheid en
vertrouwen tussen Rusland en de NAVO bevorderen. Ook zijn zij naar de mening
van de regering van belang voor het streven naar een verdere vermindering
van het aantal substrategische kernwapens in het kader van bilaterale
wapenbeheersingsafspraken en kunnen zij in de toekomst de aanzet vormen tot
verificatiemaatregelen.
ad 2) nucleaire transparantie
De NAVO zal actiever dan voorheen informatie inzake het nucleaire beleid
uitdragen en uitleggen ten opzichte van internationale organisaties,
niet-gouvernementele organisaties en het eigen publiek. De volgende
elementen zullen daarbij bijzondere aandacht krijgen:
de drastische reducties in de aantallen bondgenootschappelijke kernwapens
die het afgelopen decennium hebben plaatsgevonden, waarbij er goede gronden
blijven voor een blijvende, maar sterk verminderde aanwezigheid van de
substrategische kernwapens in Europa;
de rol van NAVO(-landen) in het bevorderen van non-proliferatie,
wapenbeheersing en ontwapening;
de verminderde rol van kernwapens in het huidige veiligheidsklimaat.
Aan de wens om meer openheid over aantallen en locaties van tactische
kernwapens in Europa te geven, kan de NAVO om zwaarwegende
militair-operationele veiligheidsredenen niet voldoen. Hiervoor blijft het
huidige NAVO-voorlichtingsbeleid ("neither confirm nor deny") gelden. Wel
zal de NAVO meer openheid geven over andere aspecten van het nucleaire
beleid, zoals de sterk verlaagde paraatheid van onder meer de "dual capable
aircraft" (DCA) van de NAVO en de vergaande veiligheidsmaatregelen met
betrekking tot de wapens en hun opslag. Nederland houdt overigens zijn
kernwapentaak - en het gegeven dat de twee op Volkel geplaatste
DCA-squadrons hiermee zijn belast - niet geheim.
ad 3) non-proliferatie/ontwapening
NAVO-bondgenoten zullen zich actief blijven inzetten bij de onderhandeling
over en de tenuitvoerlegging van verdragen inzake non-proliferatie en
ontwapening. Meer in concreto houdt dit in:
steun aan het NPV en de nucleaire non-proliferatie en ontwapeningsagenda,
zoals die is overeengekomen in het Slotdocument van de 2000
Toetsingsconferentie;
steun voor overleg op het gebied van wapenbeheersingskwesties in de ruimte;
dialoog met partners (naast de RF en Oekraïne ook met de Euro-Atlantische Partnerschaps-Raad en de Middellandse Zee-partners);
contacten met andere internationale fora op het gebied van non-proliferatie
en ontwapening, ter bevordering van het debat in de Alliantie over deze
onderwerpen.
Conventionele wapens
Op het vlak van de conventionele wapenbeheersing werken de NAVO-landen nauw
samen in het kader van het verdrag inzake de Conventionele Strijdkrachten in
Europa (CSE). Bezien zal worden hoe de bepalingen van het verdrag beter
verwerkt kunnen worden in de NAVO-planning voor crisisbeheersing, en in de
bondgenootschappelijke training en oefeningen. Voor wat betreft
vertrouwen-wekkende en veiligheidsbevorderende maatregelen zullen de
mogelijkheden bezien worden voor de ontwikkeling van dergelijke maatregelen
op regionale of subregionale basis, in het bijzonder voor spanningsgebieden.
In de EAPR zal de discussie over mogelijke praktische maatregelen met betrekking tot kleine wapens worden voortgezet. Daarnaast dragen de bondgenoten, onder meer via KFOR en SFOR, bij aan de verzameling en vernietiging van kleine wapens op de Balkan. Hetzelfde geldt voor landmijnen. De discussie in de EAPC over dit onderwerp heeft reeds geleid tot de instelling, in het kader van het Partnerschap voor de Vrede, van een trustfonds voor de vernietiging van anti-personeelsmijnen.
De regering beziet het uiteindelijke resultaat met tevredenheid. Vooral de
voorziene vertrouwenwekkende maatregelen met Rusland kunnen leiden tot
aanzienlijk meer nucleaire transparantie en stabiliteit en een bijdrage
leveren aan wapenbeheersings-afspraken op dit terrein. Op het gebied van
nucleaire transparantie zal de NAVO zich actiever opstellen, al was grotere
nucleaire transparantie met betrekking tot locaties en aantallen Amerikaanse
kernwapens op Europees grondgebied voor de Bondgenoten om
militair-operationele redenen niet aanvaardbaar. De actieve inzet van de
Bondgenoten op het gebied van non-proliferatie en kernontwapening en
voortdurende bespreking daarvan in de NAVO tenslotte, zijn naar onze mening
zeker als positief te omschrijven. Voor zover deze exercitie tot doel had
een toekomstgerichte agenda binnen de NAVO tot stand te brengen op het
gebied van relaties met Rusland en de inspanningen op het wereldwijde
non-proliferatie en ontwapeningsterrein (tot voor kort niet een
vanzelfsprekend gespreksonderwerp binnen de NAVO), is zij zeker geslaagd te
noemen. De actieve opstelling van ons land zal worden onderstreept door in
NAVO-verband gastheerschap aan te bieden voor een seminar van deskundigen
van Rusland en de NAVO in het kader van de te nemen vertrouwenwekkende
maatregelen.
De Minister van Buitenlandse Zaken
Kenmerk
DVB/VD-482/00
Blad /10
===