Home | Persberichten
28 december 2000
"Poëzie geen gewone spreektaal" Dichter Jean Pierre Rawie in Culturele Coproducties
Op maandag 22 januari 2001, vanaf 20.00 uur, is de dichter Jean Pierre Rawie te gast in Culturele Coproducties (CCP). Wim van Til van poëziecentrum Geffen zal hem interviewen. Het vuur wordt hem niet na aan de schenen gelegd; wel proberen we aan antwoorden te komen op de vele vragen die er rond zijn poëzie, zijn persoon en zijn geschiedenis zijn op te werpen. De avond, in het teken van "Poëzie, geen gewone spreektaal" heeft de volgende invulling korte inleiding door Wim van Til, lezing van gedichten door Jean Pierre Rawie, interview met Jean Pierre Rawie en als afsluiting wederom gedichten door Jean Pierre Rawie. Voor aanvang en tijdens de pauze kunnen bezoekers terecht bij de stand van Boekhandel Derijks voor recente publicaties van Jean Pierre Rawie.
Plaats: Bibliotheek Oss
Toegang: 12,50, kaarten zijn te koop bij boekhandel en bibliotheek.
Dichter: Jean Pierre Rawie
Jean Pierre Rawie (1951) vindt de belangstelling voor de biografische gegevens van een dichter niet belangrijk. Niet de persoon maar het werk moet centraal staan in de beleving en de waardering van het publiek. En dat publiek moet eerst getroffen worden door de poëzie en daarna pas geïnteresseerd raken in de persoon achter al dat moois. Rawie is een dichter die zich in en met zijn werk ontwikkelde van lichte poëzie met komische stijlbreuken en (woordvondsten) naar een meer classicistische stijl, waarin eenvoud en eenstemmigheid de toon zetten. Zijn opvatting over poëzie schrijven verwoordde hij onder andere in een interview met Marjolein de Vos (NRC, 21-07-2000) "Het is allemaal echt gebeurd. Poëzie is ervaringskunst". Over die ervaringskunst en wat dat oplevert gaat het op 22 januari. We gaan op zoek naar zijn debuut en de ontwikkelingen sindsdien. De zoektocht eindigt bij de jongste bundels en wellicht bij ongepubliceerd werk.
"POËZIE GEEN GEWONE SPREEKTAAL"
Op zoek naar ware, warme poëzie. Uit het leven gegrepen en daarin weer terug gezet. Jean Pierre Rawie "debuteerde" met Rimes hautaines, een in eigen beheer uitgegeven bibliofiele cyclus van 7 gedichten (waaronder 3 vertalingen). Zijn volgende debuut was (samen met Driek van Wissen) De match Donner-Luteyn, een schaakcursus in twee maal twaalf sonnetten. Het derde debuut vond plaats in 1979 en verscheen bij uitgeverij Erven Thomas Rap Het meisje en de dood. Het gedicht De Paarse Tuinbroek uit de bundel Intensive care (1982) kun je nog steeds als een regelrechte hit beschouwen in de top-10 van Nederlandse gedichten uit de jaren 80. Misschien heeft die "populariteit" er uiteindelijk toe bijgedragen, dat Rawie het genre van de light-verse heeft verlaten en zich meer en meer heeft toegelegd op de benoeming (eigenlijk hernoeming) van veel gebruikte clichés. Aan het herkenbare, gewone nèt even een ander accent geven, het lijkt of dat de nieuwe thematiek van Rawie beheerst.
Inleider Wim van Til
Wim van Til (Leiden, 1955) beheert het Poëziecentrum Geffen dat onlangs officieus is gestart doordat verschillende media lucht gekregen hadden van dit particuliere initiatief. Het Poëziecentrum Geffen wil de verspreiding van poëzie en het poëtisch erfdeel verder stimuleren. Eén van de projecten is de virtuele poëziebibliotheek, een bezoekbibliotheek via internet waar je (bijna) alles kunt doen dat in een normale bibliotheek ook kan. Maar dan thuis. Hij is tevens bescheiden dichter met 3 bundelpublicaties die in 2000 zijn samengebracht in de verzamelbundel Sleutelhouder. Inmiddels is het een traditie geworden dat hij in samenwerking met CCP het lezingenjaar opent met een avondje poëzie. Gedurende de maand januari is een expositie ingericht rond het werk van Jean Pierre Rawie in de hobby-vitrine in de leeszaal van de Openbare Bibliotheek.