Rijksuniversiteit Groningen

16 jan 2001

100 jaar wetenschapsfilosofie: Thomas Kuhn en Paul Feyerabend

Wat kunnen wij weten? Wat is wetenschap? Hou verhouden zich wetenschap en waarheid? Wat is wetenschappelijke vooruitgang? In de serie 100 Jaar Wetenschapsfilosofie spreekt een viertal Groninger filosofen over deze vragen, aan de hand van een aantal Grote Namen uit de geschiedenis van de wetenschapsfilosofie. Zij hebben er hierbij voor gekozen vanuit het heden 'terug te werken'.

Thomas Kuhn (1922 - 1996), fysicus van huis uit en omgeschoold tot wetenschapshistoricus, is vooral bekend geworden door zijn boek The structure of scientific revolutions. Daarin trekt hij de filosofische lessen uit zijn historische studies. De ontwikkeling van wetenschap, zo stelt hij, verloopt niet keurig volgens de rationele regels van de wetenschappelijke methode. Integendeel, radicale vernieuwingen in een wetenschapsgebied lijken wel op de bekende Gestaltswitch uit de psychologie: er doet zich een plotselinge en onnavolgbare verandering voor in onze kijk op de werkelijkheid. Sterker nog, misschien is na zo'n paradigmawisseling die werkelijkheid zelf wel veranderd. Maar hoe weten we dan nog wat werkelijk is, laat staan wat waar is en wat onwaar? Kuhn, zo zal blijken, heeft ons geleerd zulke vragen op een andere manier te behandelen; overigens zonder in onvruchtbaar relativisme te vervallen.

Net als Kuhn, komt Paul Feyerabend (1924-1994) op grond van wetenschapshistorisch onderzoek tot de conclusie dat 'dé wetenschappelijke methode' een illusie is. In zijn befaamde opstel Against Method komt Feyerabend tot de conclusie dat er maar één les te trekken valt uit de wetenschapsgeschiedenis: Anything goes. Wetenschappelijke vooruitgang komt niet tot stand doordat onderzoekers zich houden aan de regels, maar doordat ze daarvan juist afwijken. Feyerabend pleit derhalve voor vrije wetenschap in een vrije samenleving: weg met de wetenschappelijke methode, weg met de binding van wetenschap aan politiek en beleid, en weg met het wetenschappelijk kennismonopolie.

Hans Harbers (1954) is universitair hoofddocent in de sociale kennistheorie aan de Rijksuniversiteit Groningen. Zijn onderwijs en onderzoek betreft de relaties tussen wetenschap en technologie enerzijds, en politiek en cultuur anderzijds. Hij is tevens redacteur van Krisis. Tijdschrift voor empirische filosofie.

Datum en tijd

maandag 29 januari 2001, 16.30 - 17.30 uur

Spreker

Hans Harbers

Titel

Serie

Thomas Kuhn en Paul Feyerabend - Revoluties en anarchie in de wetenschap

100 jaar wetenschapsfilosofie - in hoofdlijnen en kopstukken

Plaats

Academiegebouw, Broerstraat 5, Groningen

Informatie

Studium Generale Groningen, tel. (050)363 54 63, www.rug.nl/studium