Nieuws
Oogstbericht door René van Heusden
KLEINE OOGST 2001 IN ZUID-AFRIKA
Zuid-Afrika stevent af op een van de kleinste oogsten van de afgelopen
jaren. Het is tegelijk ook een van de koelste. De opbrengst zal naar
verwachting 8,7% lager liggen dan die van 2000. Dit betekent een
bijstelling naar beneden van de cijfers die in januari genoemd werden.
Toen hoopte men nog op een ongeveer gelijk volume. De belangrijkste
reden voor de lage opbrengst is het koele weer in november en
december. Het gevolg daarvan waren kleine druiven die op het moment
van plukken relatief weinig sap bevatten. Wanneer de voorspellingen
uitkomen zal er dit jaar 1.002.500 ton druiven geoogst worden. Het zou
daarmee de het laagste volume sinds 1997 zijn, toen wel geteld 969.241
ton druiven in de persen terecht kwamen. Het genoemde tonnage zou
neerkomen op 766,9 miljoen liter wijn, wat neerkomt op een teruggang
met 83,1 miljoen liter ten opzichte van 2001.
Al deze cijfers geven echter een wat vertekend beeld van de situatie.
De grote klap valt namelijk vooral bij de druiven voor witte wijn die
de overgrote meerderheid van de Zuid-Afrikaanse aanplant vormen. Een
groot deel daarvan is bovendien ook nog eens bestemd voor distillatie.
Het zwaarst getroffen is de noordelijke regio Oranjerivier, die
hoofdzakelijk bulkwijnen produceert. Hier zal bijna een derde minder
worden geoogst dan normaal.
Bij rood ziet het er allemaal heel wat rooskleuriger uit. Het volume
daarvan zal zelfs 18% hoger uitkomen dan vorig jaar. In het voor
kwalitatief hoogstaande wijnen zo belangrijke gebied Stellenbosch is
de verwachting dat 2001 minstens zo veel op zal leveren als 2000 én
bovendien uitstekende kwaliteit voor rood en wit.
Navraag bij enkele Zuid-Afrikaanse producenten die in Düsseldorf op de
beurs Prowein exposeerden leerde dat die bijzonder enthousiast zijn
over de kwaliteit, met name voor hun rode wijnen. De vertraging in de
rijping door het koele weer in januari heeft een positief effect
gehad. Goede suikergehaltes gaan daardoor gepaard met aromatische
complexiteit, goede zuren en rijpe tannines. Bij een snelle rijping is
dat veel moeilijker te bereiken.
ENTHOUSIASME IN DE MEDOC
Eind maart openen de châteaux in Bordeaux hun poorten voor de
primeurproeverijen van het oogstjaar 2000. Aan de vooravond daarvan
brengt de Conseil des Vins du Médoc de bezoekers al vast in de
stemming met een opgetogen persbericht. De Médocains betitelen 2000
als een millésime danthologie, oftewel een oogstjaar volgens het
boekje. Het vraagteken dat ze er bijzetten lijkt niet echt gemeend.
Valse bescheidenheid misschien?
In de Médoc werd geoogst tussen 18 september en 10 oktober. Voor en
tijdens de pluk was het prachtig weer. Alle belangrijke druivenrassen
cabernet sauvignon, merlot, cabernet franc en petit verdot bereikten
een perfecte graad van rijpheid. Kenmerkend voor het jaar 2000 lijkt
een hoge mate van homogeniteit, volgens de Médocains tenminste.
Tussen haakjes, het is opmerkelijk dat het tijdstip waarop de
Bordelais, ongeacht in welk district, hun primeurproeverijen houden al
maar vroeger in het jaar wordt. En dat nu zon beetje iedereen zon
proeverij meent te moeten organiseren. Het kan niet anders dan
ingegeven zijn door commerciële overwegingen. Immers, de wijnen zijn
op het moment van proeven nog lang niet af Als het nu primeurwijnen à
la Beaujolais waren, vooruit, maar dit zijn toch bewaarwijnen. Waarom
dan die overdreven haast?
ZUID AUSTRALIË AAN RAMP ONTSNAPT!
Dacht u dat wijnmakers op het zuidelijk halfrond op de automatische
piloot goede wijnen kunnen maken? Jaar in jaar uit, vanwege een
voorspelbaar klimaat? De realiteit is anders.
Wanneer u ooit een wijn met het oogstjaar 2001 uit South Australia
gaat drinken, bedenk dan dat dit gebied ternauwernood ontsnapt is aan
een ramp. Sprinkhanen hadden hier voor enorme schade kunnen zorgen.
Vooral in de Clare Valley, een gebied dat een zeer goede reputatie
heeft voor kwaliteitswijnen, was het kantje boord.
Begin oktober kreeg Australië te maken met een van grootste
sprinkhanenplagen uit de geschiedenis. Ongewoon zware regenval in de
noordoostelijke provincie Queensland bood een ideale voorwaarde voor
het ontstaan van een gigantische zwerm sprinkhanen die zich daar
vandaar naar Zuid Australië bewoog. Sprinkhanen eten alles wat groen
is, van gras tot wijnbladeren. Door middel van preventieve bestrijding
kon 95% ervan gedood worden voor ze de wijngaarden bereikten. De
overlevende 5% legde medio december eitjes die begin januari
uitkwamen. Jonge sprinkhanen vliegen echter pas na vijf weken uit,
zodat ze betrekkelijk eenvoudig uitgeroeid konden worden door
sproeien. Australiërs hebben hier een ruime ervaring mee. Alleen de
kosten liegen er niet om. Ze beliepen voor heel South Australia
ongeveer 6 miljoen Australische dollars. Hoewel schade door
sprinkhanen grotendeels kon worden afgewend, bleven de producenten
niet gespaard voor verdere problemen. Een zelfs voor Australische
begrippen intense hittegolf zorgde voor nieuwe bezorgdheid en stress
bij zowel planten als druiventelers. Kortom, ook in de Nieuwe Wereld
is het niet altijd rozengeur en maneschijn.
KANTTEKENINGEN BIJ OOGST 2000 IN TOSCANE
In hoe verre zijn eerste commentaren, heet van de naald, betrouwbaar?
Het is verstandig om ze niet als absolute waarheid over te nemen. Zie
Italië. Eerste proeverijen van wijnen met het oogstjaar 2000 uit de
toonaangevende DOCGs van Toscane Chianti, Brunello di Montalcino en
Vino Nobile di Montepulciano hebben vooralsnog niet het enthousiasme
opgeroepen dat op grond van de commentaren onmiddellijk na de oogst
verwacht mocht worden. In heel wat gevallen lijkt het weer wellicht
iets te warm en te droog geweest zijn. Hierdoor is de verhouding
tussen schil en sap in de druif niet evenwichtig uitgevallen. Met
andere woorden: de tannineniveaus in de rode wijnen kunnen gevaarlijk
hoog liggen, waardoor de wijnen een drogend karakter hebben. Wordt
uiteraard nog vervolgd.
Copyright © 1996-2001 Productschap Wijn / Wijninformatiecentrum