Partij van de Arbeid

Den Haag, 13 maart 2001

HOOFDPUNTEN UIT DE BIJDRAGE VAN JET BUSSEMAKER (PVDA) AAN HET PLENAIR DEBAT OVER DE WET ARBEID EN ZORG

Nederland loopt nog altijd achter in Europa als het gaat om gelijke kansen voor mannen en vrouwen, vooral met het oog op de combinatie van arbeid en zorg. Alleen met deeltijdarbeid lopen we voorop. De nieuwe Wet arbeid en zorg zet nu een kleine stap vooruit, maar blijft nog erg magertjes. Het combineren van arbeid en zorg is uitermate belangrijk, maar dan moeten wel de condities aanwezig zijn om dat te doen. Het ontbreekt in de wet bijvoorbeeld aan een integrale aanpak, zo is er bijvoorbeeld geen visie op langdurend zorgverlof. Arbeidsparticipatie is van groot belang, maar betaalde arbeid is niet zaligmakend. Onbetaalde arbeid (zoals zorgtaken en vrijwilligerswerk) is van onschatbare waarde voor de samenleving en dient gewaardeerd te worden. In dit kader past ook het Handvest voor Mantelzorgers dat onze fractie gisteren presenteerde. Vrijwillige solidariteit moet wel worden ondersteund door geïnstitutionaliseerde solidariteit. Het is daarom belangrijk dat mantelzorg te combineren is met betaalde arbeid. Mensen die bijvoorbeeld voor hun ernstig zieke naasten zorgen blijken vaak gedwongen hun baan op te zeggen. Wij pleiten daarom voor een recht op langdurend verlof.

Het ontbreekt in de Wet arbeid en zorg ook aan coherentie in de financiering, de regering kiest ervoor de diverse verlofvormen steeds anders te financieren. De PvdA-fractie ziet, met het oog op de realiteit van een toekomst waarin steeds meer mannen en vrouwen arbeid en zorg willen combineren, meer in een financieringssysteem waarin overheid, werkgevers en werknemers geld storten. Zo ontstaat een Arbeid en Zorgfonds naar voorbeeld van het Algemeen Werkloosheidsfonds. Dit systeem spreidt de risico's en combineert individuele met collectieve verantwoordelijkheid.

Ten aanzien van de verschillende verlofsoorten hebben wij de volgende punten en aanmerkingen:


- Zwangerschapsverlof voor zelfstandigen is nog steeds niet goed geregeld, zij zijn afhankelijk van het winstinkomen van het voorafgaande jaar. Wij hechten aan een voor alle beroepsgroepen dekkend stelsel.


- Met betrekking tot adoptieverlof pleiten wij voor 4 weken betaald verlof per ouder, de 3 weken die de regering voorstelt is erg zuinig, juist omdat er zo lang op gewacht is.


- Het kraamverlof kent nu 2 aaneengesloten dagen; dit is nadelig voor deeltijders. Wij pleiten voor 5 werkdagen. Mogelijkheden tot financiering hiervan liggen bij het genoemde Arbeid en Zorgfonds.


- Het 10-daags zorgverlof kent nu slechts een kleine kring van rechthebbenden: de inwonende kinderen en de partner. Wij zouden dit graag uitgebreid zien naar uitwonende kinderen en (schoon)ouders, de kosten hiervan zijn beperkt (25 miljoen gulden), maar de maatschappelijke betekenis is erg groot. Alleenstaande ouders hebben slechts recht op 10 dagen zorgverlof terwijl ouderparen elk 10 dagen hebben. Met D66 stellen wij in een amendement voor om alleenstaande ouders 15 dagen zorgverlof toe te kennen.


- Ons grootste bezwaar ten aanzien van het ouderschapsverlof zoals de regering voorstelt is dat dit onbetaald blijft. Het is de vraag of de fiscale afdrachtskorting het gewenste effect zal hebben. Het zou beter zijn om op termijn een zorgverzekering te creëren waaronder ook ouderschapsverlof kan vallen.


- De Wet op de loopbaanonderbreking kent teveel restricties en bepalingen waardoor er sprake is van een forse onderbesteding; van de beschikbare 50 miljoen wordt nog geen 10 miljoen opgemaakt! Deze wet moet flexibeler toegepast worden.


- Uit onderzoek van het SCP bleek onlangs dat er grote behoefte is aan betaald langdurend zorgverlof, van groot belang voor mantelzorgers. Dit is nu in de wet niet opgenomen. Wij overwegen een motie voor te leggen over hoe het langdurend verlof er uit zou kunnen zien. Het gaat dan om een individueel recht en te denken valt aan doorbetaling van 80 of 100% van het minimumloon.

Voor nadere informatie: Jet Bussemaker 070-318 2767