Agenda / Studium Generale
De gulden snede als esthetisch ideaal
een uitvinding van de Romantiek
De architecten, schilders en wiskundigen onder ons hebben geleerd dat de Gulden Snede voor de Grieken als ideale maat gold. De gulden snede is een verhouding tussen twee lijnstukken, waarbij het kleine zich verhoudt tot het grote lijnstuk als het grote tot het geheel. Deze verhouding, die ook veel in de natuur voorkomt, is 1,618 en wordt gezien als esthetisch ideaal.
Tevens hebben we geleerd dat de schilders en architecten van de Renaissance dit ideaal van de Grieken weer overnamen en tot grote bloei brachten, maar volgens Albert van der Schoot klopt dit niet. Volgens hem krijgt de gulden snede pas in de 19e eeuw een esthetische functie toebedeeld. De kunsthistorici, wiskundigen en anderen die menen dat de ideale maat eerder tot ontwikkeling zou zijn gekomen, hebben hun onderzoek niet goed gedaan. Dit roept echter vragen op: waarom toen en niet eerder? En hoe is het dan mogelijk dat we de gulden snede toch als klassiek ideaal hebben leren kennen?
Albert van der Schoot heeft muziekwetenschappen, filosofie en
muziekpedagogiek gestudeerd. Hij is auteur van 'De ontstelling van
Pythagoras - over de geschiedenis van de goddelijke proportie'. Hij
doceert esthetica en cultuurfilosofie aan de Universiteit van
Amsterdam.
De gulden snede als esthetisch ideaal
Dr. A. van der Schoot
woensdag 28 maart
11.45 - 13.00 uur
Blauwe Zaal Auditorium