MKB-Nederland

MKB Nieuws, bericht

03-04-2001
MKB-Nederland wil nieuw wao-stelsel
Er moet een nieuw WAO-stelsel komen, dat onderscheid maakt naar oorzaken van arbeidsongeschiktheid, sectoren en bedrijfsgrootte. Werknemers moeten meer (financiële) prikkels krijgen om hun terugkeer in het arbeidsproces te bespoedigen, en zich daar meer verantwoordelijk voor voelen. Dat zijn de hoofdlijnen van de voorstellen die MKB-Nederland doet voor een stelselwijziging in de WAO, beschreven in deel twee van de de op 3 april gepresenteerde nota "WAO. Toetsingskader voor Donner". In deel één staat stap-voor-stap hoe het eerste ziektejaar-proces van preventie, ziekmelding en begeleiding en reïntegratie er uit ziet, op microniveau, in de onderneming zelf.

De belangrijkste conclusie die na de beschrijving van het eerste ziektejaar opvalt, is dat de verantwoordelijkheidsverdeling tussen werkgever, werknemer, arbodienst en uitvoeringsinstelling (uvi) flink uit balans is. Alleen de ondernemer heeft belang bij een spoedige terugkeer van de zieke werknemer in het arbeidsproces: vanuit de optiek van de personeelsvoorziening, en omdat bij hem eenzijdig (financiële) prikkels zijn neergelegd. Tegelijkertijd heeft de werkgever juist weinig mogelijkheden dit proces te beïnvloeden. De oorzaken van ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid zijn vaak niet-arbeidsgebonden. Daarnaast is hij voor de reïntegratie en begeleiding van zijn zieke werknemer afhankelijk van de inspanningen van de arbodienst en de uvi.

Onevenwichtig
Kortom: het huidige stelsel is zeer onevenwichtig en toe aan bijstelling. De nota van MKB-Nederland doet daar een aantal concrete voorstellen voor, gebaseerd op de dagelijkse praktijk in de onderneming. De door de regering ingestelde commissie Donner doet momenteel onderzoek naar de toekomst van
arbeidsongeschiktheidsregelingen. Dit toetsingskader laat duidelijk zien op welke criteria toekomstige stelselwijzigingen gebaseerd moeten zijn, willen ze een positief effect hebben.

Het uitgangspunt dat de WAO openstaat voor werknemers die medisch objectief gezien niet meer kunnen deelnemen aan het arbeidsproces, geldt niet meer. Zo langzamerhand is deze
arbeidsongeschiktheidsverzekering verworden tot een uitvalsbasis voor een mix van medische, maatschappelijke (reorganisaties) en sociale en/of privé-problemen (arbeidsconflicten). Bij preventie ligt uiteraard de nadruk op het eerste ziektejaar, daarnaast zijn echter fundamentele maatregelen nodig om echt iets te doen aan de almaar stijgende WAO-instroom.

Cijfermateriaal toont aan dat de meeste WAO\'ers afkomstig zijn uit de onderwijs-, de zorgsector en de uitzendbranche. MKB-Nederland pleit voor de ontwikkeling van een sectorspecifieke aanpak, met bijbehorende arboconvenanten. Meer maatwerk dus. Onderscheid naar bedrijfsgrootte in toekomstige wet- en regelgeving is ook op zijn plaats. In het midden- en kleinbedrijf is het ziekteverzuim en de WAO-instroom beduidend lager dan in het grootbedrijf. In de financiering van de WAO-fondsen wordt daar nu nauwelijks rekening mee gehouden. Het vermoeden bestaat dat kleine bedrijven zo meebetalen aan de grotere WAO-instroom elders. Door bij de premieheffing meer categorieën in te voeren dan de huidige 15- en 15+, wordt meer transparantie bereikt en meer recht gedaan aan de verhouding WAO-instroom en bedrijfsgrootte.

Psychise klachten
Psychische klachten zijn in een derde van de gevallen de veroorzakers van ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid. Omdat het hier een specifieke groep met specifieke klachten betreft, is een specifieke behandeling gerechtvaardigd om deze groep te behoeden voor de WAO. Zo zou er een ander keuringsregime moeten gelden, met frequentere (her-)keuringen. Ook moeten de mogelijkheden om op arbeidstherapeutische basis aan de slag te gaan worden vergroot. De Pemba-wetgeving legt werkgevers in alle gevallen een boete op als hun werknemer in de WAO komt, ongeacht de oorzaak. Om aan deze onrechtvaardigheid een eind te maken, stelt MKB-Nederland voor een splitsing te maken in arbeidsgerelateerde en niet-arbeidsgerelateerde uitval. Daarnaast moet ook in het publieke stelsel het mogelijk worden de schadelast WAO te verhalen op een tot schadevergoeding verplichte derde, als deze de veroorzaaker is van de arbeidsongeschiktheid. Door private verzekeringsvormen te introduceren, gaat de werknemer mee-financieren bij verzuim door privé-omstandigheden. Bovenwettelijke uitkeringen, aanvullingen tot honderd procent, zorgen ervoor dat de werknemer financieel geen prikkels krijgt als hij uitvalt. CAO-partijen zullen hier nieuwe afspraken over moeten maken. Een idee is het principe van de glijdende schaal te introduceren.

Informatie: mw drs K. Kuiper