POLITIEKE GEVANGENEN IN TURKIJE IN HONGERSTAKING
23 april 2001, Info nr. 7
Ender Canyildiz en Hatice Yurekli overleden
Het tragische nieuws heeft ons bereikt dat op 18 april, op de 181e dag van de hongerstaking, ENDER CANYILDIZ, lid van de TKP(ML), is overleden.
Op 22 april is de politieke gevangene HATICE YUREKLI, lid van de TKIP (Communistische Arbeiderpartij Turkije) aan de gevolgen van de hongerstaking overleden. Het aantal gevallenen in de strijd tegen de invoering van de F-type-isolatie-gevangenissen is daarmee gekomen op 17.
Verklaring van TAYAD, 22 april 2001: Senay Hanoglu en Sibel Surucu overleden
Op 22 april om 14.45 uur is het lid van TAYAD (organisatie van familieleden en vrienden van de politieke gevangenen) SENAY HANOGLU overleden na een hongerstaking van 160 dagen.
Één van de politieke gevangenen, SIBEL SURUCU van de TKEP/L (Communistische Partij van de Arbeid/Leninistisch), die was overgeplaatst van de Kartal-gevangenis in Istanbul naar het Bayrampasa-ziekenhuis, overleed op de 124e dag van haar actie.
De man van TAYAD-lid Senay Hanoglu is een politieke gevangene in de F-type-gevangenis in Kandira. Senay was 30 jaar en moeder van twee kinderen.
TERWIJL DE GEVANGENEN STERVEN GAAT DE FOLTER IN DE ZIEKENHUIZEN DOOR
De hongerstaakster Fatma Hulya Tumgan, die verbleef in het Numune-ziekenhuis in Ankara, is in kritieke toestand naar een andere afdeling overgebracht waar ze onder dwang medisch behandeld is. Haar familie mag haar niet bezoeken. Fatma Hulya Tumgan wordt bewaakt door een folteraar en cipier genaamd Dilek. Zij is herkend als een actief betrokkene bij het bloedbad in de Ulucanlar-gevangenis te Ankara in 1999.
Ook wordt de politieke gevangene in hongerstaking, Atilla Selcuk, onder het voorwendsel van medische interventie gefolterd vanaf het moment dat zijn toestand kritiek begon te worden. Hij bevindt zich in hetzelfde ziekenhuis.
TAYAD
Telefoon- en faxnummers: (+90) (0)212 293 62 39 - 245 31 31/245 3134
Uit een verklaring van het strijdcomitee tegen isolatiefolter (IKM)
Sinds het bloedbad van 19 december zijn er vier maanden voorbij gegaan. De gevangenen zijn nog steeds in hongerstaking om de institutionalisering van de isolatiehechtenis in de F-type-gevangenissen, waar naartoe ze na het bloedbad zijn overgeplaatst, en de daarmee verbonden folter te verhinderen.
q Ondertussen zijn 17 mensen door de hongerstaking en enkele daarvan als gevolg van door de Turkse staat opgelegde dwangvoeding om het leven gekomen. Meer dan 200 gevangenen zijn naar ziekenhuizen overgeplaatst en bevinden zich in een levensbedreigende toestand.
q Enkele gevangenen hebben als gevolg van de dwangvoeding, die als folter is aan te merken, (waarschijnlijk voor altijd) het geheugen verloren.
q Ten minste 20 gevangenen werden verkracht.
q Meer dan 1200 gevangenen, waaronder gewonden en zieken, werden overgeplaatst naar isolatiecellen en daarbij gefolterd en mishandeld.
q 2145 Familieleden werden opgepakt, 58 bleven in hechtenis.
q 120 Vrijgelaten personen vertoonden sporen van folter.
q Kantoren van 18 democratische organisaties werden bestormd en doorzocht.
q 4 Daarvan werden verboden.
(&)
De gevangenen in hongerstaking verzetten zich met het laatste middel hun eigen leven- tegen de isolatie. Ze hebben de laatste maanden laten zien hoe belangrijk deze strijd voor hen is. Ze zien in de nieuwe isolatiegevangenissen een nieuw machtsmiddel van het Turkse regime tegen het gehele Turkse volk, dat momenteel door de economische crisis in haar bestaan bedreigd wordt en de tegen het volk gerichte IMF-structuurprogramma s moet slikken.
De Turkse staat weigert de legitieme eisen van de hongerstakers in te willigen:
q Onmiddellijke beëindiging van de folter en mishandelingen in de Turkse gevangenissen.
q Onmiddellijke en permanente afschaffing van de isolatiehechtenis.
q Directe onderhandelingen met de gevangenen door de Turkse staat, zodat de hongerstaking beëindigd kan worden.
WIJ EISEN:
q Het ministerie van buitenlandse zaken moet de mensenrechtenschendingen in de Turkse gevangenissen publiekelijk veroordelen.
q Tot de afschaffing van de isolatiehechtenis in de Turkse gevangenissen moet elke economische, politieke en militaire samenwerking met Turkije worden opgeschort.
Comitee for Struggle against Torture through Isolation
tel/ fax.:0049 / 40 / 28053625
Gevangenen verliezen het bewustzijn
Zeynep Arikan en Gulay Kavak zijn gestopt met drinken. Beide weigeren iedere medische behandeling en hun toestand is bijzonder kritiek. De toestand van Veysel Bulut van de TKP-Kivilcim, 129 dagen in hongerstaking, gaat achteruit.
Getuigen hebben gezien dat Metin Firat in de Kandira F-type-gevangenis werd geslagen door cipiers tijdens het bezoek. Metin Firat is al geruime tijd in hongerstaking. (KurdishObserver.com 15 april 2001)
Ugur Turkmen heeft zijn hongerstaking van voortgezet na te zijn vrijgelaten uit de Sincan-F-type-gevangenis op 5 januari j.l.. Hij is nu 163 dagen in hongerstaking. Ook Mehmet Ali Kanmaz is 172 dagen in hongerstaking nadat hij werd vrijgelaten uit de Aydin-gevangenis.
Ulas Butun, in de Kandira-F-type-gevangenis, heeft al zijn verstandelijke vermogens verloren, Cem Yildiz gedeeltelijk en zijn lichamelijke functies gaan achteruit. Hakan Yildirim heeft zijn verstandelijke vermogens gedeeltelijk verloren en heeft problemen met de waarneming. (KurdishObserver.com, 18 april 2001)
Begrafenissen worden massale demonstraties
Ook de begrafenis van Abdullah Bozdag van de DHKP-C (Revolutionaire Volksbevrijdingspartij-Front), werd bijgewoond door meer dan 1000 mensen. Één van hen werd opgepakt door de politie toen hij een vlag probeerde uit te vouwen. De menigte zong strijdliederen en riep leuzen. (KurdishObserver.com, 15 april 2001)
Folter in ziekenhuizen
q De gevangenen worden van elkaar afgezonderd en in elke kamer is minstens één gendarme aanwezig.
q Soldaten slapen op de kamers van de gevangenen.
q Al het bezoek wordt vastgelegd op video.
q Alle gevangenen wordt verteld dat al hun kameraden zijn gestopt met de hongerstaking en dat ze dat ook moeten doen.
q Gulay Kavak heeft verklaard dat ze niet wordt verschoond als ze ontlasting heeft gehad en dat haar bed altijd nat is.
q Gevangenen die zijn gestopt met de hongerstaking of daartoe werden gedwongen, krijgen geen dieet-voeding, maar gewone ziekenhuis-maaltijden zoals gehaktballen, kikkererwten, compote of spaghetti. Familieleden moeten de dieet-voeding zelf kopen.
q Sommige gevangenen worden met handboeien vastgemaakt aan de ziekenhuisbedden.
q Er zijn ongeveer 15 bewakers die luidruchtig kaartspelen en constant roken. De gevangenen worden dagelijks door 3-4 verschillende artsen onderzocht. (KurdishObserver 18 april 2001)
Sedat Gursel Akmaz begraven
Omer Akmaz, de vader van Sedat, zei dat de staat de verantwoordelijkheid draagt om te voorkomen dat mensen sterven. Hij zei: Een staat die oprecht is laat dit niet gebeuren. Hij vertelde dat zijn zoon tien dagen in het ziekenhuis had gelegen voordat hij het leven verloor. Hij zei dat zijn zoon had gezegd dat hij in de gevangenis wilde sterven en niet in het ziekenhuis. De vader verwoorde zijn gevoelens als volgt: Hij is vliegend heengegaan, niet rennend. Hij verkoos te sterven uit vrije wil. Hij was eervol. Mijn kind was geen dief, geen zwendelaar. Hij verkocht zijn ziel niet voor onbeduidende zaken. Mensen zijn sterfelijk, op een dag zou hij absoluut sterven. Maar mijn zoon stierf eervol. En ik zal deze eer met mij meedragen zolang het leven mij dat toestaat. (KurdishObserver.com, 19 april 2001)
Groen Links stelt kamervragen over dood van Sedat Gursel Akmaz
Het kamerlid Karimi (GroenLinks) heeft n.a.v. de dood van Sedat Gursel Akmaz aan de minister van Buitenlandse Zaken de volgende schriftelijke vragen gesteld:
q 1. Heeft u kennis genomen van het bericht 'Nederlandse Turk hongert zich dood'? (Volkskrant, 17 april 2001)
q 2. Is het juist dat Gursel Akmar alleen de Nederlandse nationaliteit bezat?
q 3. Was u op de hoogte van zijn detentie? Zo ja, sinds wanneer?
q 4. Was het u bekend dat Gursel Akmaz in hongerstaking was? Zo ja, sinds wanneer?
q 5. Heeft de Nederlandse vertegenwoordiging contact gehad met dhr. Akmaz?
q 6. Op welke wijze heeft Nederland zich ingezet voor zijn zaak?
q 7. Is het bericht juist dat minister-president Kok deze kwestie tijdens zijn bezoek aan Turkije aan de orde heeft gesteld? Wat was de reactie van Turkije?
q 8. Was Nederland op de hoogte van de kritieke toestand van dhr. Akmaz? Zo ja, wat heeft Nederland ondernomen om dit aan de orde te stellen bij Turkije en wat was hun reactie?
q 9. Zijn er nog andere Nederlanders in hongerstaking in Turkse gevangenissen? Zo ja, hoeveel? Op welke wijze onderhoudt u contact met deze mensen?
q 10. Bent u bereid deze vragen nog deze week te beantwoorden gezien de kritieke situatie waarin veel hongerstakers in Turkse gevangenissen zich bevinden?
Turkse autoriteiten leggen verantwoordelijkheid bij familieleden gevangenen en klagen over negatieve effecten op het toerisme
N.a.v. het toenemende aantal doden en toenemende druk van de publieke opinie heeft minister-president Bülent Ecevit een verklaring afgelegd waarin hij de verantwoordelijkheid legde bij de families en de gevangenen zelf. Hij sprak over een hele trieste situatie en riep de familieleden op onze jonge mensen te redden en te laten afzien van deze nogal krankzinnige initiatieven . Verder sprak Ecevit m.b.t. het instellen van gemeenschappelijke ruimtes en gemeenschappelijke activiteiten in de nieuwe gevangenissen over een tendens tot een flexibeler houding, zonder het doen van concessies binnen het ministerie van justitie.
Een poging van vertegenwoordigers van het Verbond van Turkse Artsen en van verscheidene medische colleges om bij de minister van justitie aan te dringen om tot een oplossing te komen, liep op niets uit. Minister Turk verklaarde: De doden maken mij droevig, maar het is onmogelijk om met de gevangenen te onderhandelen.
Minister van toerisme Erkan Mumcu beklaagde zich ten slotte over het feit dat de hongerstaking een negatief effect kon hebben op de inkomsten uit de toerisme-industrie. Turkije verwacht daar heel veel van dit jaar&(KurdishObserver.com, 19 april 2001)
Gevangenen en familieleden in zeer kritische toestand
Ferhat Erturk en Huseyin Akpinar, in hongerstaking in de Kandira-F-type-gevangenis, worden onder dwang behandeld en lijden nu aan geheugenverlies.
Mehmet Zincir, die zijn geheugen heeft verloren in het Izmit-staatsziekenhuis, is teruggestuurd naar de gevangenis.
Celal Bezer, Ugur Karademir en Deniz Yildiz, die hun bewustzijn hebben verloren, zijn samengebracht in één cel.
Hatun An in de Malatya-gevangenis, verliest regelmatig het bewustzijn.
Vicdan Sahin en Sukriye Can, in de Usak-gevangenis, zijn naar het ziekenhuis overgebracht.
Fatma Hulya Tumgan en Umus Sahingoz bevinden zich in een zeer kritische toestand.
Vele familieleden die uit solidariteit in hongerstaking zijn gegaan hebben eveneens een kritisch stadium bereikt:
q Zehra Kulaksiz (Istanbul): Is nog helder van geest. Kan met moeite staan. Heeft problemen met spreken.
q Mehmet Ali Kanmaz (Izmir): Heeft ademhalingsproblemen. Heeft voortdurend hartritme-stoornissen en last van misselijkheid.
q Erdogan Guler: Problemen met zien. Constant slaperig. (KurdishObserver.com, 24 april 2001)
Zelfverbranding in Duitsland
Zijn vrouw is in hongerstaking in de Kartal E-type-gevangenis en balanceert op de drempel van de dood. Kazim Gulbag was een politiek vluchteling en was actief in het DETUTAK-comitee (Solidariteitscomitee met de gevangenen) in Regensburg. (KurdishObserver.com, 24 april 2001)
23 april 2001
Adr.: Kreuzweg 12 - 20099 Hamburg
Kontoverbindung; Postbank/ Hamburg
Kto-Nr: 79 966 205 BLZ: 200 100 20
Internet.:
Bedra Ergin in de gevangenis te Gebze heeft het bewustzijn verloren en is naar het ziekenhuis gebracht tezamen met de gevangenen Gulnaz Kurucay en Nil Pinar. Yildiz Gemicioglu is opgenomen in het Sisli Etfal-ziekenhuis nadat ze het bewustzijn heeft verloren.
Meer dan duizend mensen hebben de begrafenis van Tuncay Gunel van de TIKB (Revolutionaire Communistische Eenheid van Turkije), die op 11 april is overleden, bijgewoond. Tijdens de tocht naar de begraafplaats werden leuzen geroepen als De revolutionaire martelaars zijn onsterfelijk . NGO s waren aanwezig bij de begrafenis.
De gevangenen in hongerstaking maken melding van zeer slechte omstandigheden in het Sisli Etfal ziekenhuis, afdeling interne geneeskunde:
q Bezoek wordt vooraf geïntimideerd door politie in burger en gendarme. Hun wordt gezegd dat ze alleen naar binnen mogen op voorwaarde dat ze hun familieleden proberen over te halen te stoppen met de hongerstaking en dat ze niet mogen praten met andere gevangenen of familieleden. Als ze zich hier niet aan houden moeten ze vertrekken.
Sedat Gursel Akmaz, gevangene uit de DHKP-C en Nederlands staatsburger, is op 18 april begraven in Izmir, op de Kaynaklar-begraafplaats in het Buca-district. De aanwezigen riepen leuzen als Revolutionaire martelaren zijn onsterfelijk en Lang leve het verzet van de hongerstakers . Foto s van Akmaz werden meegedragen. De politie probeerde eerst om niet-familieleden tegen te houden de begrafenis bij te wonen. Maar onder duk van zo n 150 mensen trokken ze zich uiteindelijk terug.
Kazim Gulbag heeft zichzelf in Duitsland in brand gestoken. Gulbag had een doek omgehangen met daarop de tekst: Ik protesteer tegen de fascistische Turkse staat en het bloedbad in de gevangenissen . Gulbag werd naar het ziekehuis in Nürnberg gebracht en overleed daar.
Internationalistisch Comitee