CORDAID

Memisa steunt geestelijke gezondheidszorg Oost-Europa

Memisa voert actie voor geestelijke gezondheidszorg in Oost-Europa Gezondheidszorg Georgië op rand van faillissement

In de maand mei voert Memisa actie voor de geestelijke gezondheidszorg in Oost-Europa en de landen van de voormalige Sovjetunie. Centraal staat daarbij de gezondheidszorg in Georgië. In dat land steunt Memisa verschillende projecten die een betere zorg voor de psychiatrische patiënt bieden.

Psychiatrische patiënten werden in het vroegere Oostblok gezien als improductieven voor de centraal geleide planeconomie. Zij werden opgeborgen in grote gestichten, tegen zo gering mogelijke kosten voor de staat en met een minimum aan behandeling. Mensen die zich verzetten tegen het heersende regime kwamen vaak ook in deze inrichtingen terecht. Verkeerd gestelde diagnoses werden een middel om dissidenten te kunnen insluiten. Vaak ook bleven diagnoses simpelweg uit. De Sovjetunie liet de jonge republieken een verschrikkelijke erfenis na: overvolle psychiatrische inrichtingen, bevolkt met mensen waarvoor nooit een zorgvuldige diagnose is gesteld. Het begrip .rechten van de mens. geldt hier niet voor psychiatrische patiënten. Bovendien is er een groot tekort aan goed opgeleide psychiaters en verpleegkundigen.

In dit klimaat kwam Memisa in contact met initiatiefnemers van projecten voor de hervorming van de gezondheidszorg. Een nieuwe generatie psychiaters en verpleegkundigen dient zich aan; hervormingsinitiatieven en netwerken van hervormers komen langzaam maar zeker tot stand. Memisa steunt deze hervormers.

Jan Vorisek werkt in Georgië bij het CTC, het Centre for Training and Consultancy. Hij werd door Memisa uitgezonden naar Georgië om een aantal kleinschalige, lokale hulporganisaties (NGO.s) te begeleiden bij het opzetten van projecten op het gebied van geestelijke gezondheidszorg. .Dat is de enige manier waarop je hier kunt werken., stelt Vorisek. .Je moet je geld niet investeren in grote overheidsinstellingen, dan verdwijnt het..

Georgië staat er economisch gezien slecht voor. Voor vele basisvoorzieningen ontbreekt het geld. Gezondheidszorg, laat staan geestelijke gezondheidszorg, is geen prioriteit.