Rijksarchiefdienst

VRIJGELATEN SURINAAMSE SLAVEN DIGITAAL OP NAAM.

Geneigd tot lediggang, losbandigheid en drankzucht. Zo dachten planters over slaven als ze vrij in de maatschappij van Suriname zouden rondlopen. Als een heer besliste, kon een slaaf in Suriname vrijgelaten worden. Maar een afhankelijkheids-verhouding bleef. Vele voormalige slaven waren namelijk vrouwelijke huisbedienden die al concubine van de eigenaar waren. En andere vrijgelaten slaven bleven nog tien jaar lang onder het patronaat van de vrijlater. Een nieuwe database met persoons- en familiegegevens van meer dan zesduizend vrijgelaten Surinaamse slaven in de periode 1832 tot 1863 biedt informatie voor verder onderzoek.
Vanaf nu toegankelijk via de website van de Rijksarchiefdienst onder de titel "Vrij in Suriname".

In 1863 is de slavernij in Suriname afgeschaft. Nederland gaf daarvoor bij wet toestemming. In de jaren ervoor konden vele slaven vrijgegeven of vrijgelaten worden. In het officiële taalgebruik heet dit gemanumitteerd. Een hele wet- en regelgeving regelde de manumissie. Zomaar vrijlaten kon niet vanwege angsten dat de vrijgelaten zwarten een losbandig leven zouden gaan leiden. De gouverneur-generaal van Suriname gaf een officiële Manumissiebrief uit, waarmee de heer én de slaaf verplicht waren zich te binden aan een aantal voorwaarden. De vrijgelaten slaaf mocht het land niet uit, stond tien jaar onder patronaat van de vrijlater, moest twee jaar wachten op het verkrijgen van burgerrechten en mocht niet ten laste komen van de staat. Was een slaaf niet aangesloten bij een erkend kerkgenootschap, dan was vrijlating sowieso uitgesloten. Van de slavenhouder werd geld geëist en de verplichting de vrijgelaten slaaf te blijven controleren.

Algemeen Rijksarchief
Een officiële registratie van de vrijgelatenen vond plaats in het Manumissieregister. Dit register over de periode 1832 tot 1863 berust in Paramaribo. Op basis van lijsten die de Nederlandse koloniale overheid aan de hand van het officiële register maakte, en met behulp van andere bestanden, heeft de historicus drs. Okke ten Hove persoonsgegevens digitaal gereconstrueerd. Het Algemeen Rijksarchief, waar de voornaamste bronnen voor de database liggen, heeft de internetversie gemaakt.

Black History
De database "Vrij in Suriname" gaat niet alleen over vrijgelaten Surinaamse slaven, maar ook over zogenaamde vrije zwarten en over voormalige slavenhouders. Met deze database is weer een stap gezet op weg naar onderzoek over 'Black History'. Niet alleen interessant voor genealogen, maar voor allen die meer inzicht willen krijgen in het koloniale verleden of demografisch-historisch onderzoek willen verrichten

Historische Database Suriname
"Vrij in Suriname" is een onderdeel van de Historische Database Suriname (HDS). Op de website van de Rijksarchiefdienst zijn onder deze noemer al meerdere databases te raadplegen. Gegevens over immigranten van Aziatische herkomst die als (contract)arbeiders in de 19de eeuw naar Suriname kwamen, staan vermeld op het webplatform "Arbeid op Contract". Binnen een jaar zullen binnen de module "Vrij in Suriname" meer databases online gaan. Eén over zwarte soldaten, één over vrije arbeiders (ca. 1770 tot ca. 1850) en één over de emancipatie in 1863. .