Nederlandse Akkerbouw Vakbond
Brief aan staatssecretaris Faber
Aan: de Staatssecretaris van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij
Mevrouw G.H. Faber
Postbus 20401
2900 EK Den Haag
Standdaarbuiten, 16 juli 2001
Geachte Mevrouw Faber,
In de nota Zicht op gezonde teelt zet u uiteen hoe u de eisen van de
samenleving op het gebied van milieu, betrouwbaarheid en
controleerbaarheid vertaald wilt zien in het gewasbeschermingbeleid.
Bij de Nederlands Akkerbouw Vakbond bestaat begrip voor die eisen en
de motivatie om er aan te voldoen is zeker aanwezig. De nota gaat
echter voorbij aan de gevolgen voor de primaire producent. Op enig
draagvlak voor uw beleid hoeft u bij ons niet te rekenen: de liefde
kan niet van een kant komen. Dat standpunt lichten we graag nader toe.
Om met het positieve te beginnen. U erkent gelukkig, dat er door de
procedures van de Commissie Toelating Bestrijdingsmiddelen knelpunten
bij de toelating van betere middelen en bij de zogenaamde kleine
toepassingen optreden. Hopelijk kunnen de door u voorgestelde
maatregelen de situatie verbeteren.
Het is u wellicht bekend, dat de inkomens in de akkerbouw slecht zijn.
Dat is een gevolg van politieke beslissingen, zoals de hervorming van
het EU-landbouwbeleid en in Nederland de vergroening van het
belastingstelsel. Lagere prijzen en toch hogere fiscale lasten aan de
ene kant en strengere eisen aan de productiewijze aan de andere gaan
niet samen. Dat bedoelen we met de uitspraak, dat de liefde niet van
een kant kan komen.
Terwijl u volgens ons een prachtige kans heeft om het klimaat tussen
akkerbouw en overheid te verbeteren. De primaire producent moet om
voor certificering in aanmerking te komen aan een hele reeks
verplichtingen en voorschriften voldoen. Waarom niet bij de
certificeringeisen opgenomen de bepaling, de primaire producent krijgt
minimaal de kostprijs betaald? We gaan er namelijk vanuit, dat de
markt niet voor die kostendekkende prijs gaat zorgen en verwijzen naar
de flop van het Agro Milieu Keur: akkerbouwers wilden graag, maar
verderop in de keten was de animo nihil. Tenslotte halen we in dit
verband een uitspraak van Minister Brinkhorst aan, gedaan in NRC
Handelsblad een paar dagen na het uitbreken van Mond en Klauwzeer: Ik
ben voor de plicht om goed voedsel te produceren en de plicht om daar
een redelijke prijs voor te betalen. Met certificering tegen minimaal
kostprijs kan mooi aan beide plichten voldaan worden.
Uit uw nota begrijpen we, dat de nota Landbouw en fiscus pas eind dit
jaar zal verschijnen. Dat stoort ons bijzonder. Akkerbouwers betalen
nu ongeveer dagelijks hogere lasten in de vorm van onder andere hogere
BTW voor hun input terwijl er van terugsluizing via de
inkomstenbelasting, door de ook door de politiek veroorzaakte slechte
inkomenssituatie, geen sprake is. In de nota Landbouw en fiscus zou
aandacht gegeven worden aan deze onrechtvaardigheid. Hoewel reparatie
van die onrechtvaardigheid vooruitgeschoven wordt komt u toch met de
aankondiging, dat er een heffing op bestrijdingsmiddelen komt, terwijl
u onduidelijk laat of en hoe terugsluizing van die heffing plaats zal
vinden. Dat vinden we op zijn zachtst gezegd ontactisch van u. Het
gaat bovendien om een heffing, waarvan geen effect verwacht wordt en
die leidt tot een ongelijke behandeling in de EU. We verzoeken u
daarom dringend de heffing op bestrijdingsmiddelen zo gauw mogelijk
uit uw beleidsvoornemen te schrappen.
In afwachting van uw reactie,
Hoogachtend,
Namens de Nederlandse Akkerbouw Vakbond,
Ir. J. P. A. de Koeijer, secretaris