D66


Brussel Vandaag

17 oktober 2001

Duidelijke keuzes voor Europa ontbreken

Lousewies van der Laan

'Deze Staat van de Unie is een nuttige analyse voor iemand die een jaar op een onbewoond eiland heeft gezeten en wil weten hoe Europa verder is ontwikkeld', aldus Lousewies van der Laan in haar bijdrage aan het jaarlijkse parlementaire debat over Europa.

Een veilig en vreedzaam Europa

Ingebed in de Europese Unie geniet Nederland al 50 jaar mee van vrede en welvaart. Tussen deze 230 pagina's details over Europa mogen we nooit vergeten dat het daarom begonnen is. Nu ook onze vrijheid en veiligheid onder vuur liggen, is het opnieuw tijd om nog eens goed te kijken of we Europa wel voldoende in staat stellen om ook in deze veranderende tijden vrede en veiligheid te garanderen.

Helaas kan ik niet anders concluderen, dan dat niet het geval is. Na de aanslagen van 11 september heeft het Europees Parlement in no-time de voorstellen van de Europese Commissie tot het bestrijden van het terrorisme goedgekeurd, zodat terroristische gelden makkelijker bevroren kunnen worden. Op het laatste moment werden de plannen door de Raad uitgesteld, omdat de ministers nationale belangen weer zwaarder lieten wegen dan het Europese.

Gebrek aan Keuzes

Het is met spijt in mijn hart dat ik moet vaststellen dat het ook onze regering nog steeds ontbreekt aan duidelijke keuzes ten aanzien van de toekomst van Europa. Deze Staat van de Unie is een nuttige analyse voor iemand die een jaar op een onbewoond eiland heeft gezeten en wil weten hoe Europa verder is ontwikkeld. Maar eigen prioriteiten en beleidskeuzes ontbreken.

Vorig jaar werd een Europees referendum "overwogen" en ook dit jaar zal de regering voorstellen "in overweging nemen". Wanneer wordt er eindelijk een kéuze gemaakt? Je kunt niet enerzijds streven naar een publiek debat en dan zelf aan de zijlijn gaan staan. Je kunt niet pleiten voor een democratischer buitenlands beleid om vervolgens wat seminars af te wachten.
Neem een standpunt in, kom met duidelijkheid. En dan valt er wat te kiezen, ook in mei volgend jaar!

Voorzitter, Minister Van Aartsen stelt dat de kloof tussen Europa en de mensen in Nederland niet gedicht kan worden met veranderingen in de structuur van Europa, maar slechts door Europa concrete problemen te laten oplossen. De Minister ziet één ding over het hoofd: Er zijn ook Nederlanders die het gebrek aan democratie en slagvaardigheid in Europa juist als groot probleem zien. Het democratische gat, dat met ratificatie van het Verdrag van Nice verder zal uitdijen, raakt de levens van mensen rechtstreeks. Ik neem aan dat de regering niet de MKZ-crisis is vergeten, waarin noch de Tweede Kamer, noch het Europees Parlement, noch de kiezer iets te zeggen had over het non-vaccinatiebeleid?

Financiële controle

Publieke steun voor Europa wordt ook ondermijnd door het beeld dat er miljarden euro verkeerd terecht komen. Natuurlijk is de Europese begroting maar een fractie van de Nederlandse, maar elke verkeerd bestede euro is er een te veel.

In dit verband is het opmerkelijk om te noteren dat de regering schrijft dat er "mogelijk sprake kan zijn van onregelmatigheden" bij ESF. De heer Koning heeft toch wel vrij duidelijk gemaakt dat er zeker sprake is van onregelmatigheden, de vraag is alleen nog hoe erg het is en hoeveel terugbetaald moet worden. Er zit nogal wat licht tussen de lezing over de gang van zaken in Den Haag en die in Brussel. Wij zullen de Commissie achter de vodden zitten en ik begrijp dat de TK bij de regering hetzelfde zal doen. In de ESF-affaire faalde de overheid tenslotte op alle niveaus: uitvoering, aansturing én controle. Ik heb soms de indruk dat hier in Den Haag wordt gedacht dat Europees geld een soort Monopoly geld is waar je minder zorgvuldig mee om kunt gaan. Ook Europees geld is gewoon geld van de Nederlandse belastingbetaler.

Tegen deze achtergrond is het dubieus te noemen dat de regering OLAF - de Europese fraude bestrijding - vraagt meer prioriteit te geven aan fraude bij de Europese instellingen. Bij die instellingen is voor 170 miljoen gefraudeerd. In de lidstaten zelf lag dit bedrag liefst 6 keer hoger. Het zou gepaster zijn als de lidstaten ook zelf hand in eigen boezem steken.

Tot slot nog een vraagteken bij de inzet van de regering ten aanzien van de richtlijn ter bescherming van de financiële belangen van EU. De regering wil derde pijler elementen buiten de richtlijn houden, ondanks het feit dat het hier om Europees geld gaat. Als een Nederlander met Europese melksubsidies fraudeert lijkt het mij toch normaal dat een Belg die precies hetzelfde doet eenzelfde straf krijgt. Hoe verhoudt die opstelling van de regering zich met de uitspraak dat verdere communautarisering op justitiegebied juist gewenst is? En met de stelling dat het EP medebeslissingsbevoegdheid moet hebben over wezenlijke dossiers. Of is fraudebestrijding niet iets wezenlijks?

Duidelijke keuzes hebben we nodig tussen de achterkamertjes van de Raad en de openheid van de communautaire democratie. Om die achterkamertjes al een beetje open te breken nog een concreet verzoek. Is de regering bereid de zogenaamde BNC fiches die de regeringsinzet bij nieuwe Europese wetten omschrijft op Internet te zetten en regelmatig bij te werken zodra er wezenlijke zaken veranderen tijdens het (geheime) ambtelijk overleg in Brussel. Zo kunnen parlementen en burgers het proces beter volgen, tussentijdse controle uitoefenen en komen we niet een week voor de desbetrefende Raad voor vervelende verassingen te staan.

Slot

Voorzitter, dit de laatste Staat van de Unie in deze parlementaire periode, dus ik wil alvast van deze gelegenheid gebruik willen maken om u te bedanken voor het warme hart en de parlementaire ruimte die u aan Europa gegeven heeft.

lousewies@vanderlaan.net