Persberichten
Veldhoen, het grafische werk.
20 oktober 2001- 6 januari 2002
Het Rembrandthuis wijdt een grote overzichtstentoonstelling aan het
grafische werk van Aat Veldhoen. Het overzicht omvat een selectie uit
het grafische oeuvre uit de periode 1956-1967. Deze keuze wordt
aangevuld met recente prenten.
Aanleiding voor de tentoonstelling was de tijd die Veldhoen vorig jaar
in het atelier van Rembrandt doorbracht. Hij was de eerste van een
reeks kunstenaars die hier een aantal weken met publiek werkten.
Veldhoen, die na 1967 niet meer had geëtst, werd er door de bijzondere
plek toe geïnspireerd de etstechniek weer op te pakken.
In de tentoonstelling komt de veelzijdigheid van Veldhoen als
begenadigd graficus volledig tot zijn recht. Er is werk gekozen uit
alle categorieën van zijn oeuvre: landschappen, portretten,
stillevens, erotische voorstellingen, politieke prenten en zijn series
van barende vrouwen en verkeersslachtoffers. Deze prenten bieden na
veertig jaar een nostalgische blik op de roemruchte jaren zestig in
Amsterdam.
Biografie
Aat Veldhoen werd in 1934 in Amsterdam geboren. De Tweede
Wereldoorlog, met name de hongerwinter van 1944, maakte op hem een
onuitwisbare indruk. Na een afgebroken opleiding tot tekenleraar werd
Veldhoen in 1956 zelfstandig grafisch kunstenaar. Vrijwel onmiddellijk
had hij succes met zijn tentoonstellingen en ontving hij een groot
aantal portretopdrachten.
Veldhoen begon als graficus pur sang: in de eerste twee jaren werkte
hij voornamelijk met droge naald en aquatint, vanaf 1959 maakte hij
ook litho's. Zijn werk werd in die tijd verzameld door musea als het
Stedelijk Museum en Museum Boijmans van Beuningen, en onder meer door
het Prentenkabinet van de Rijksuniversiteit Leiden en verscheidene
particuliere verzamelaars.
In 1964 leerde Veldhoen de drukker Janus de Kok van offset-drukkerij
Peco kennen. Kok werkte met een Rotapers. Veldhoen zag direct de
mogelijkheden van deze techniek, die kwalitatief dicht bij de
klassieke lithografie staat. De Rotapers kan zonder kwaliteitsverlies
in korte tijd duizenden afdrukken produceren, terwijl met het
tijdrovende lithograferen slechts een beperkte oplage kan worden
gehaald.
De sociaal bevlogen Veldhoen liet zijn werk in grote aantallen op de
Rotapers van Peco afdrukken, omdat hij van mening was dat `goede'
kunst ook binnen het bereik van de man met de kleine beurs diende te
komen. Voor slechts enkele guldens gingen de prenten van Veldhoen nu
van de hand. In de wereld van verzamelaars, museumconservatoren en
kunstenaars werd deze actie niet door iedereen gewaardeerd.
Teleurstelling hierover leidde er mede toe dat Veldhoen in 1967 stopte
met het maken van grafisch werk. Na die tijd legde hij zich vooral op
het schilderen toe.
Het werk
Veldhoen verwierf faam met zijn psychologische portretten, dikwijls
van onbekende mensen, oud en jong, waarmee hij onbewust de tijdgeest
van de jaren zestig vastlegde. Motoragent Henk met helm is een
monumentaal portret van een gewone Amsterdammer. Ook mevrouw Vlek, de
vrouw van Veldhoens groenteboer, stond verschillende keren voor hem
model.
Veldhoen etste ook landschappen, bijvoorbeeld cactussen op Ibiza, en
een klein aantal stillevens. Daarnaast maakte hij verschillende series
met vrouwen tijdens een bevalling, slachtoffers van
verkeersongevallen, patiënten in de uitslaapkamer en artsen tijdens
een operatie. Uit deze prenten spreekt een diepgevoeld engagement met
de kwetsbare mens in crisissituaties.
Door de grote mate van onbevangenheid werden zijn erotische prenten
toentertijd als pornografisch ervaren. Nu behoren ze tot zijn meest
indrukwekkende werk. Zonder een spoor van gêne of vulgariteit worden
intimiteit en erotiek openlijk verbeeld.
Publicatie
Ter gelegenheid van de tentoonstelling verschijnt een catalogus. Alle
op de tentoonstelling aanwezige prenten zijn in deze volledig
geïllustreerde catalogus opgenomen. Ruim veertig prenten worden op
groot formaat afgebeeld. Na het overzichtswerk van Reinoud Vroom uit
1985 is dit de eerste kunsthistorische publicatie waarin het grafische
werk thematisch wordt beschreven en in een breder kader wordt
geplaatst.
De catalogus verschijnt in een oplage van 1500 stuks bij V en K
Publishing in Blaricum. Specificaties: 21,5 x 28 cm, genaaid,
gebrocheerd, met stofomslag.
Prijs: f 49,90. In een beperkte oplage verschijnt een gebonden
luxe-editie met een originele prent.
Voor meer informatie of fotomateriaal kunt u zich wenden tot de
afdeling Publiciteit: Gerda van Ham, tel: 020-5200400, fax:
020-5200401 of per e-mail: museum@rembrandthuis.nl.
Beelden van Lies Lobatto naar Rembrandts etsen
5 juli t/m 12 oktober 2001
Vanaf 5 juli organiseert Museum Het Rembrandthuis een kleine
tentoonstelling van negen bronzen beeldhouwwerken van Lies Lobatto. De
beelden worden tentoongesteld naast etsen van Rembrandt waarop zij
zijn geïnspireerd. De expositie vindt plaats in de zogenoemde `Cleyne
Schildercaemer' van het Rembrandthuis.
Rembrandt heeft een groot aantal kleine etsen gemaakt van bedelaars en
andere straatfiguren. De Amsterdamse kunstenares Lies Lobatto heeft
zich door deze etsen laten inspireren. In 1988 maakte zij een serie
van vier beeldhouwwerken, waarvan er drie zijn gebaseerd op de volkse
typen zoals zij voorkomen op Rembrandts etsen. Voor het vierde beeld
gebruikte zij een soortgelijk figuur ontleend aan een schilderij van
Jan Steen. In 1998 werd deze serie gevolgd door een tweede serie van
vijf beeldhouwwerken die allemaal zijn gebaseerd op Rembrandts etsen.
In deze speciale tentoonstelling zijn alle beelden en de etsen waarop
zij zijn geïnspireerd naast elkaar te zien.
Lies Lobatto begon pas met beeldhouwen nadat haar zoon was opgegroeid.
Haar docent, de beeldhouwer Karel Gomes, liet haar de gravures zien
van Grandville in het boek `Scènes de la vie privée et publique des
animaux' (Parijs, 1842). Dit bracht haar op het idee om lijnen in
sculpturen om te zetten. Jaren later was Gomes bezig aan een reeks
figuren die geïnspireerd waren op typen uit de 17de-eeuwse
toneelstukken van Gerbrant Adriaensz Bredero. Lobatto vond een
vergelijkbaar voorbeeld van Nederlands realisme in Rembrandts geëtste
voorstellingen van armoedig geklede straatfiguren.
Lobatto wilde geen drie dimensionale kopieën maken. Zij heeft
onderdelen veranderd of toegevoegd. Zo zijn bijvoorbeeld de dode
ratten die onder de mand hangen van Rembrandts `Rattenvanger' in
Lobatto's beeld afwezing. Wel verschijnen er in het mandje dat wordt
gedragen door Lobatto's `Kwakzalver' kleine flesjes, die niet
voorkomen op Rembrandts ets van dat onderwerp. Sommige van haar
beelden zijn niet op één, maar op meerdere etsen van Rembrandt
geïnspireerd. Voor Lies Lobatto, net zoals voor zoveel andere
kunstenaars uit onze tijd, vormen Rembrandts etsen een onuitputtelijke
bron van inspiratie.
Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Gerda J. van Ham,
Museum het Rembrandthuis, tel: 020-5200400, of per email:
museum@rembrandthuis.nl.
---
Een teruggevonden kerkschat. Kopergravures van Wierix
2 juni - 2 september 2001
Vorig jaar werd in de pastorie van de Amsterdamse kerk De Krijtberg
een doos met 75 koperplaten ontdekt. Het bleken vroeg-17de-eeuwse
kopergravures te zijn van de befaamde Antwerpse graveursfamilie
Wierix. De koperplaten, alle voorzien van een religieuze voorstelling,
zijn vermoedelijk na opheffing van de jezuïetenorde in 1773 van
Antwerpen naar Amsterdam overgebracht. Van een aantal koperplaten
waren tot nu toe geen afdrukken bekend.
Rond deze vondst organiseert Museum het Rembrandthuis een kleine
expositie. Er zal een selectie van de teruggevonden koperplaten worden
getoond, naast afdrukken die in de grafische werkplaats van het
Rembrandthuis zijn vervaardigd.
In de tentoonstelling zal onder meer aandacht worden besteed aan de
graveursfamilie Wierix, aan de functie en iconografie van
devotieprenten in de 17de eeuw en aan de techniek van de kopergravure.
Bij de tentoonstelling zal een geïllustreerde brochure verschijnen.
Tijdens de expositie zal in het museum gedemonstreerd worden hoe
kopergravures in de 17de eeuw werden afgedrukt. Reeds gemaakte
proefdrukken van de tentoongestelde platen zullen in de museumwinkel
te koop worden aangeboden.
Voor meer informatie kunt u zich wenden tot de afdeling Publiciteit:
Gerda van Ham, tel. 020-5200400, fax: 020-5200401 of per email:
museum@rembrandthuis.nl.
---
Persberichten die vorig jaar verschenen zijn, treft u aan op
Persberichten 2000.
15102001