Amsterdam.nl
|
Toespraak van Burgemeester Job Cohen ten overstaan van de Amsterdamse
Regieclub op donderdag 25 oktober 2001 in het Bethanienklooster te
Amsterdam.
Dames en heren,
Een paar keer heb ik in het openbaar gesproken over de bereikbaarheid
van Amsterdam. Bereikbaarheid nu en in de toekomst van 2015 en verder.
Als direct gevolg daarvan werd ik door Stadsregie uitgenodigd om
tijdens één van uw regieclub-bijeenkomsten, uit te leggen wat ík
daaronder precies versta. Wat vindt de Burgemeester van Amsterdam nu
belangrijk met betrekking tot bereikbaarheid?
Het doet mij genoegen dat ik u daar vanmiddag wat over kan vertellen.
Ik zal u daarbij niet lastig vallen met zaken als de aanleg van die
noodzakelijke verbindingen tussen woon-werk locaties, grote
infrastructurele projecten, die nodig zijn om de bereikbaarheid van
onze stad ook in de toekomst veilig te stellen. Ik heb het dan over
zaken als de aanleg van de Noord Zuidlijn, een Tweede Coentunnel, of
het zorgen voor een goede ontsluiting van de wijk Ijburg, of wat ons
nog te wachten staat: het realiseren van een betere aansluiting en
ontsluiting van Almere bij Amsterdam.
U die dagelijks, en daarbij heel concreet, bezig bent met het
verbeteren van de bereikbaarheid van Amsterdam, maar óók met
activiteiten die onze stad behoorlijk onbereikbaar maken, U bent
waarschijnlijk meer geïnteresseerd in hoe ik dát allemaal beleef. In
principe, niet veel anders dan de gemiddelde burger, vrees ik. De
enorme hoeveelheid opbrekingen in de stad zijn een dagelijkse
terugkomende bron van ergernis, en dan druk ik me nog voorzichtig uit.
Terwijl ik ook heel goed besef dat al die opbrekingen wel noodzakelijk
zullen zijn, vraag ik me (net als vele duizenden in onze stad) af, of
de overlast waarmee ze gepaard gaan altijd wel nodig is. Teveel
overlast tast de leefbaarheid van de stad en haar bewoners en
bezoekers aan. Dat is tegelijkertijd ook het dilemma waar u mee zit.
Soms moet er groot werk verzet worden, terwijl verkeersdeelnemers
verwachten dat ze altijd door kunnen rijden. En dat is een lastige
opgave.
Bereikbaarheid en leefbaarheid zijn belangrijk voor het imago van de
stad, voor de economische ontwikkeling en voor de mensen die in de
stad wonen en werken. Voor de laatsten is vooral de fysieke
bereikbaarheid belangrijk. Je woont of werkt in een stad en je
vertrouwt erop dat je dagelijks zonder veel problemen je huis, of werk
kunt bereiken. Een terechte verwachting waar wij als stadsbestuur aan
moeten voldoen, maar waar ook U aan moet voldoen.
Dat betekent dat tijdens de uitvoering van projecten aan het
stadslichaam, altijd rekening moet worden gehouden met het feit dat U
in een levende, functionerende stad bezig bent. Het besef dat U nu
bezig bent met het verbeteren van die stad ten behoeve van diegenen
die haar later zullen gebruiken is niet voldoende. Nadenken in de
voorbereiding en uitvoering van projecten over de vraag hoe de
overlast te minimaliseren moet ingebakken zijn, moet een tweede natuur
zijn. Als een aannemer in een bewoond huis bezig is probeert hij het
voor de bewoners ook zo aangenaam mogelijk te maken en probeert hij
met zo min mogelijk overlast te werken, want helemaal zonder zal niet
kunnen. Althans dat hoop ik voor hem, want anders is hij snel zonder
werk. Een stad is natuurlijk niet anders dan een bewoond huis. De
bewoners kunnen niet weg, althans niet voor langere tijd. Het zijn
geen anonieme bussen, trams, auto's fietsers en voetgangers die de
stad doorkruisen, maar bewoners, werkers en bezoekers in onze stad. Ik
ga ervan uit dat u daar rekening mee houdt: het zal je zelf maar
gebeuren, zo'n lawaaiig gat voor je deur of winkel. Ik weet het: u
doet uw best, zeker de laatste tijd, maar het kan natuurlijk altijd
beter. Goede informatie, goede bewegwijzering, goede afzettingen en
een opgeruimde werkplek na beëindiging van het werk, het zijn allemaal
bijdragen aan bereikbaarheid, leefbaarheid en veiligheid. Iedereen die
met de uitvoering van projecten bezig is, is daar zelf
verantwoordelijk voor. Iedereen zou zich moeten afvragen: kan iedereen
er echt wel langs, of leek het vooral op de tekening allemaal goed
geregeld? En pas vervolgens uw plannen aan als het in werkelijkheid
toch allemaal wat lastiger blijkt te zijn. Wees op dat punt flexibel,
maar niet naïef en reserveer dan ook geld voor noodzakelijke
wijzigingen. Het werkt voor u prettiger, maar het is ook gewoon
fatsoenlijk om het goed te doen. Natuurlijk is het zo dat de
gebruikers van de stad zich ook niet altijd even ordelijk en
fatsoenlijk gedragen en dat u daar vaak last van heeft. Maar laten wij
als gemeentelijke overheid in ieder geval het goede voorbeeld geven.
Het goede voorbeeld geven betekent ook een goede afstemming en
coördinatie. Een straat, binnen één jaar 3 of 4 keer opbreken voor het
verrichten van verschillende werkzaamheden, dat is dus niet goed.
Hetzelfde geldt voor het tegelijkertijd verrichten van werkzaamheden
aan het wegdek van elkaar kruisende wegen. En zo kan ieder van u
voorbeelden noemen van zaken die eigenlijk niet kúnnen. Lijkt de vraag
voor de hand: had dat niet met een betere coördinatie voorkomen kunnen
worden?
Daarom heeft het College van Burgemeester en Wethouders besloten
volgend jaar 1, 5 miljoen gulden (¤ 680.670,32) extra te
investeren in het coördinatiestelsel. De gemeenteraad moet deze
begroting nog goedkeuren, maar het geeft aan hoe belangrijk ons
College uw werk, maar vooral ook het terugdringen van onnodige
overlast, vindt. Wij hopen en verwachten dat stadsdelen ons daarin
zullen volgen en dat ook de stadsdelen bij de uitvoering van projecten
en werkzaamheden aan het stadslichaam meer met elkaar zullen
overleggen en afstemmen. Meer euro's is leuk, maar we zijn er pas als
u optimaal gebruik maakt van de afstemmingsmogelijkheden van uw
stelsel. Het stelsel behoort immers toe aan allen die in de stad in de
openbare ruimte bezig zijn, zowel boven als onder de grond.
Het gaat natuurlijk niet alleen om de bewoners en werkers van deze
stad. Ook het imago van de stad kan in het geding raken. Hoe zit de
stad tussen de oren van al die mensen die niet in Amsterdam wonen of
werken? Sommige vooroordelen zijn er al jaren. Voor velen is Amsterdam
nog steeds de stad van Seks Drugs en Rock & Roll. En wij zijn
natuurlijk iets meer dan dat. Wij zijn de hoofdstad van Nederland, wij
zijn een heel evenwichtige stad, die veel te bieden heeft. Historisch
en modern. Zakelijk en cultureel. Multicultureel zonder echt zware
problemen - zelfs nu nog. Toch zijn bepaalde stereotype beelden
onuitroeibaar. Laten we met elkaar proberen te voorkomen dat ook
onbereikbaarheid een beeld wordt waar anderen aan denken als ze het
over Amsterdam hebben. Naast datgene dat ik hierboven heb besproken is
informatie en voorlichting daarbij heel belangrijk. Ik denk dat
Stadsregie met het verkeersjournaal op AT5, haar website en de op
ruime schaal verspreide "Werk aan de Weg Wijzer" niet alleen bewoners
en werkers in de stad informeert, maar ook het beeld neerzet van een
bereikbare stad ondanks al het werk dat plaatsvindt. U kunt, U moet,
daar natuurlijk ook aan bijdragen door over uw projecten goed te
communiceren en dan niet alleen naar de direct omwonenden. Maar dat
niet alleen, laat vooral ook zien hoe mooi het uiteindelijk allemaal
wordt. Ook tijdens het werk, zodat we niet vergeten waar we het voor
doen. U heeft projecten om trots op te zijn. Projecten die stuk voor
stuk bijdragen aan een mooier en beter Amsterdam. En daar mag u best
mee te koop lopen.
Een aantrekkelijk Amsterdam, een bereikbaar Amsterdam draagt bij aan
economische welvaart. In zo'n stad willen anderen investeren. Dat
betekent arbeidsplaatsen, betekent inkomen voor velen in onze stad,
betekent ook voor u werk. In een zich ontwikkelende stad is altijd wat
te doen. Ook voor U. Kortom ik hoop dat u met uw projecten ertoe
bijdraagt Amsterdam bereikbaar te houden, leefbaar te houden, veilig
te houden en vooral te laten zien hoe mooi Amsterdam eigenlijk is.
Laat het iedereen weten door middel van een goede communicatie, wees
trots op uw werk en op Amsterdam.
Ik praat er graag nog even met u over door.
En voordat ik het vergeet: ik reken op u op 2 februari 2002, als het
Koninklijk Huwelijk tussen Prins Willem Alexander en Maxima hier in
Amsterdam plaatsvindt. Brandschoon is dan het criterium dat aan de
stad opgehangen zal worden. Dan kunnen we laten zien waar we toe in
staat zijn. En iedereen kijkt naar ons, dat beloof ik u.
Dank u.
^
-
© gemeente Amsterdam - 5-11-2001