Onderzoek A2 Leidsche Rijn Utrecht: ´Dodo+ met overkapte parallelrijbanen meest kansrijk´
Dit is een gezamenlijk persbericht van de Gemeente Utrecht, Rijkswaterstaat en VROM
De zogenoemde Dodo (dicht-open-dicht-open) plus (met volledig overdekte parallelbanen) is naar mening van de onderzoekers de meest gunstige optie voor de integratie van de A2 bij Leidsche Rijn Utrecht. Volledige overkapping is in verband met het vervoer van gevaarlijke stoffen volgens hen geen reële optie meer. Dit blijkt uit het rapport Rijnboutt/Arcadis dat vandaag in het Mobilion in Utrecht is gepresenteerd. Uit het onderzoek blijkt verder dat niet de luchtkwaliteit maar de geluidshinder bepalend is voor het vaststellen van de grens van woningbouw langs de A2. De luchtkwaliteit rond het toekomstige weggedeelte is aanmerkelijk beter dan eerder werd aangenomen.
Voormalig rijksbouwmeester Rijnboutt heeft het rapport officieel overhandigd aan de gezamenlijke opdrachtgevers: I.J. de Boer van Rijkswaterstaat, directie Utrecht, H. de Vogel van VROM en W.A. Lenting van gemeente Utrecht. Betrokken partijen (de ministeries van V&/W, VROM, gemeente Utrecht, Bestuur Regio Utrecht, provincie en bedrijfsleven) bezien of zij in vervolg op het externe rapport spoedig gezamenlijk een oplossing kunnen vinden voor de financiering van het weggedeelte.
Rijnboutt heeft verschillende modellen voor de integratie van de A2 onderzocht: een aantal dicht-open-dicht-open varianten en een volledig overdekte variant.
Uit het onderzoek blijkt dat de luchtkwaliteit rond het toekomstige weggedeelte aanmerkelijk beter is dan eerder werd aangenomen. Uit windtunnelonderzoek is geconcludeerd dat op 35 meter van de wegrand alle varianten aan de wettelijke norm voor luchtkwaliteit voldoen. Uit onderzoek naar geluidshinder blijkt dat bij de Dodo+ variant met gesloten wanden tussen parallel- en hoofdbaan op 50 meter afstand gebouwd kan worden. Dit komt neer op 329 woningen minder ten opzichte van de oorspronkelijke bouwplannen. De ´kale´ Dodo (zonder overdekte parallelbanen) betekent pas op 110 meter afstand bouwen, een verlies van 913 woningen. De kosten, die in het rapport genoemd staan, variëren van f 1,01 miljard voor de kale Dodo tot f 1,124 miljard voor de volledige overkapping.
Eerder lieten de minister van Verkeer en Waterstaat en de gemeente Utrecht weten, gebaseerd op de concept-resultaten van Rijnboutt, dat zij de Dodo+ met dichte wanden als meest kansrijke optie zien.
Al in 1996 werd besloten om de A2 ter hoogte van Leidsche Rijn te integreren. Door het rijk en de regio Utrecht werd een bedrag van f 700 miljoen gereserveerd. Uitgangspunt was dat de grootste Vinex-locatie van Nederland met de oude stad verbonden moet zijn en geen satellietstad wordt. Door hogere verkeersprognoses en nieuwe milieunormen werd de afgesproken integratie van de A2 opnieuw onderwerp van studie. Kees Rijnboutt is toen gevraagd om onderzoek te doen naar mogelijke oplossingen.
Nooit eerder werd in Nederland een dergelijk grootschalig onderzoek gedaan naar mogelijkheden voor overkapping van een snelweg ten behoeve van woningbouw. De varianten zijn op zeven verschillende aspecten onderzocht: geluidshinder, luchtkwaliteit, interne en externe veiligheid, stedenbouwkundige kwaliteit, planexploitatie en investeringskosten.
Als de A2 bij Leidsche Rijn Utrecht straks over een lengte van 1650 meter deels wordt overkapt voor woningbouw, is dat uniek in Nederland. Als nog dit jaar de besluiten worden genomen, kan het weggedeelte in 2008 gereed zijn.
Utrecht, 6 december 2001