De uitgezette CEFIC bezetters en hun gewelddadige zakmessen
Aan de vooravond van de Brusselse EU top bezetten andersglobalisten het kantoor van CEFIC, de machtige Europese chemische lobby. De milieuactivisten wilden de vieze praktijken van de chemiegiganten aan het licht brengen evenals hun enorme invloed in de Europese besluitvorming. Het kantoor werd na vier uur met 'pijnprikkels' door de politie ontruimd. De Nederlandse activisten weigerden die middag het politiebureau te verlaten omdat een aantal bezetters naar Spanje, Zweden en Italië zouden worden uitgezet. Het vinden van een paar zakmessen in de in beslag genomen actiebus maakte de ons de eerste 'gewelddadige betogers' voor de stemmingmakerij van het VRT-journaal.
Rond half acht woensdag 12 december stormden ongeveer 50 voornamelijk Nederlandse en Vlaamse andersglobalisten het Brusselse kantoor van CEFIC, de machtige Europese chemische lobby, binnen. Binnen een tiental minuten was het trappenhuis gebarricadeerd en werden de paar werknemers naar buiten gebonjourd. Uiteindelijk wisten we de vierde verdieping van het flinke gebouw binnen te dringen evenals het grote balkon, waar leuzen gedrapeerd werden als 'CEFIC=bioterrorisme'. Onderwijl arriveerde de buitengroep van vijftig met kunstwerk en samba, die daarvoor de politie bij een metrostation had afgeleid. Twintig pagina's achtergrond over de chemische lobby verschijnt meteen op internet en wordt als brochure uitgedeeld.
De bij CEFIC aangesloten bedrijven (BP, Aventis, Unilever enz.) zijn
verantwoordelijk voor 30% van de chemische productie ter wereld en de
bijkomende vervuiling. De lobbyorganisatie beschikt over duizenden
werknemers en honderden miljarden omzet om haar zin te krijgen van de
Europese politici. Voorbeelden van giganten zijn. Het is een club die
tot nog toe behoorlijk op de achtergrond kon blijven. Het doel van de
organisatie is: "(S) een betrouwbare vertegenwoordiger te zijn van de
industrie en onze leden de diensten aan te bieden die ze nodig hebben
om hun winsten te maximaliseren en ondertussen hun kosten te
reduceren" (website CEFIC). CEFIC slaagt erg goed in haar werk. Kort
geleden werden voorstellen rond Europese wetgeving inzake chemicalien
verder verzwakt. Waar ze minder goed in slaagt is enige effectiviteit
wat betreft de zogeheten 'vrijwillige actie' om het milieu te
verbeteren die ze vol bombarie aankondigt. Ze kan geen enkel concreet
resultaat noemen - de vrijwillige programma's zijn er alleen om het
imago te groenwassen.
Uit interne memoranda waar per ongeluk over gestruikeld werd bleek
dat CEFIC verder lobbyt om van de Europese commissie gedaan te
krijgen dat gegevens over dierproeven en genetische experimenten niet
gepubliceerd mogen worden. Argument is dat de concurrentiepositie van
het Europese bedrijfsleven natuurlijk ten koste van alles beschermd
moet worden. De taal in deze teksten is informeel, alle voorgestelde
concept-reguleringen van de Commissie worden netjes afgegaan met
aanwijzingen wat er nog aan veranderd moet worden. Door alle anarchie
tijdens de bezetting kon helaas niet voorkomen worden dat er wat
mappen misplaatst werden...
Ontruiming
De eerste politie wist door een raam op de eerste verdieping naar
binnen te komen. Later kwam een grote hoeveelheid relpolitie door de
door de security geforceerde deur van het trappenhuis. Nadat de
rondrennende bezetters met enig geweld weggesleept waren bleef er een
achttal actievoerders over die zich met een nieuw model dubbele
lock-ons vastgeketend hadden. Toen de EHBO-er die een toezegging had
aanwezig te mogen blijven tot de laatste mensen verwijderd zouden
zijn, alsnog werd meegenomen, eiste een groep al aangehouden mensen
dat er aan de toezegging zou worden vastgehouden, dreigend met
volledige non-cooperatie. De EHBO-er mocht weer terug.
Een wat meer jolige diender beklaagd zich tegenover een activist over
het minieme vernuft van de Belgische technische politiedienst, hoewel
ze toch een cursusje hebben gehad van de Nederlandse BraTra naar
aanleiding van de barricades tegen de Betuwelijn. Na een eerste
poging met een pneumatische betonschaar op de lockons, wist men na
elven uiteindelijk een lock-on te openen, wat overigens erg netjes
gebeurde. De procedure bij een volgende was sadistischer. Een
vastgeketende activist werd met druk op pijnpunten in de nek omhoog
getrokken, wat pas zou ophouden wanneer haar lock-on-collega zich had
losgemaakt.
De laatse mensen werden na vier uur bezetting met lock-on en al het
rijkswacht buro binnengebracht.
Ondertussen zaten de eerste gearresteerden twee en een half uur in de
arrestatiebus met tie-ribs (kunststof handboeien) vastgeketend
alvorens ze naar het buro konden.
De straat werd later afgesloten met prikkeldraadhekken om te
voorkomen dat de inmiddels gevormde solidairiteits-lawaaidemonstratie
de gevangenen zou bereiken.
Uitzettingen
Tijdens de gezellige middag in een vieze, benauwde groepscel werd
langzaamaan duidelijk dat men de buitenlanders zou gaan uitzetten. De
Belgen kwamen in de loop van de dag vrij zonder verdere vervolging.
Een soort van hulpofficier van justitie verzekerde meer malen dat de
in Nederland verblijvende buitenlanders ook naar Nederland zouden
mogen. In de bus bleek dat dit alleen gold voor diegenen die hun
Nederlands adres in hun paspoort hadden staan. Met een zekere
fermheid constateerden we tegenover de 'begeleidende' relflikken dat
de bus niet zou vertrekken als onze drie Italiaanse, Spaanse en
Zweeds/Spaanse kameraden niet mee zouden komen.
Eerst vertelde de politie dat de bus te vol zou zijn en dat zij met
een volgend busje naar Nederland gebracht zouden worden, waarop we
stelden dat dan wel drie Nederlanders in het volgende busje zouden
gaan. Uiteindelijk zou een flik weer naar binnen gaan om te
overleggen, zo zei hij. Toen daarop de bus alsnog begon weg te
rijden, drongen we naar de voorkant van de bus en gingen mensen in de
dakramen hangen zodat de bus niet verder kon rijden. Nekgrepen en
klappen van de rijkswacht kregen mensen niet in hun stoel en
uiteindelijk stelde de politie voor om weer het bureau binnen te
gaan. Daar gingen we over tot een sit-in in de hal. De politie kon
uiteindelijk vertellen dat er overleg plaatsvondt met het ministerie
van binnenlandse zaken over onze eis, waarop we konden wachten in de
cel.
De vreemde situatie onstond dat we op semi-vrijwillige basis opnieuw
ruim twee uur in de cel verbleven zonder juridische grond. Bij de
celdeur werd de politie opnieuw gewelddadig; het leek er op dat de
politie ons wilde uitlokken, omdat wij ons slechts bezondigden aan
duwen en trekken: niet voldoende om voor herarrestatie.
De combinatie van onze tegenwerking en druk werk van de advocaten
leidde ertoe dat het Belgische ministerie van binnenlandse zaken
Nederland verzocht de betreffende drie toe te laten op Nederlands
grondgebied. Toen dit werd geweigerd, besloten we dat er voor ons
geen winst meer te halen viel bij verder verzet. Om tien uur
passeerden we de grens, geboeid in de bus en met een escorte van acht
politiewagens.
Stemmingmakerij
Rond die tijd hervond ook de bus van Theaterstraat haar vrijheid.
Eerder op de dag werd ze inbeslaggenomen en alle persoonlijke spullen
in het bagageluik werden gedetailleerd doorzocht. De Brusselse
burgemeester wist voor het VRT-journaal trots te vertellen dat
messen, afluisterapparatuur in de vorm van scanners, gasmaskers en
vermommingen in beslag waren genomen. Het zou dus zeker om
kwaadwillende demonstranten gaan. De politie zou later een verklaring
uitdoen dat het inderdaad alleen maar zakmesjes waren, dat onze
gewelddadigheid niet overduidelijk gebleken was en ze gaven toe dat
ze 'noodzakelijk' geweld hadden gebruikt tegen ons, maar op dat
moment was de schade al gedaan.
Dat het journaal zelf ook verzot is op stemmingmakerij, toonde de
onwaarheid die letterlijke elke voorgelezen zin bevatte. De
uitzetting was zelfs opgehouden omdat de gewelddadige activisten
probeerden te ontsnappen via het dak van de bus. Een politiechef
versprak zich en had het over "gewelddadige supporters, eh..
betogers". Alleen 'De Morgen' publiceerde een goed inhoudelijk
artikel over de ideeën achter de actie.
In tegenstelling tot de acties in Praag en Genua waar een aantal
bezetters ook aan deel heeft genomen, richtte deze actie zich niet op
het conferentiecentrum. Het nieuwe van het geglobaliseerd kapitalisme
is dat scherpe scheidslijnen tussen staat en markt verdwijnen. De
verhouding tussen EU en CEFIC is hier een konkrete uiting van. Uit de
praktijk blijkt dat het niet blijkt vol te houden dat een
grootschalig instituut als de EU met wettelijke restricties een
oplossing biedt voor het afsterven van de aarde en de bijbehorende
sociale crisis. Het EU model van 'planning voor concurrentie' (denk
aan de coordinatie van aanleg van infrastructuur), tussen de regio's
en met de VS, is de nieuwe gedaante van de tegenstander. Het
verdedigen van natuur en milieu kan alleen gepaard gaan met een
pleidooi voor verregaande verkleinschaliging en autonomie van lokale
gemeenschappen. Directe actie als het stilleggen van een symbool van
de nieuwe tegenstander is een directe uiting van ons verlangen en
onze woede.
Jaap Krater
--
Vrienden van GroenFront! | EarthFirst! Netherlands Support Group
NO COMPROMISE IN DEFENSE OF MOTHER EARTH!
++ http://www.groenfront.nl ++
++ mailto:vrienden@groenfront.nl (PGPkey on site) ++
PO BOX 85069 3508 AB Utrecht Netherlands
Giro 4370351 tnv Steungroep NVDA te Utrecht ovv GroenFront!
Voicemail/fax: +31 84 8666018