GroenLinks


-

Toespraak Paul Rosenmöller GroenLinks Congres

9 februari 2002

Congres,

Bedankt voor de steun. Voor de vierde keer alweer. Ik weet het: het is een uitzondering. Voor de tweede keer als lijsttrekker. Normaal gesproken de laatste keer. GroenLinks vertegenwoordigen, waar dan ook, is geen baan voor het leven. Dat geldt voor mij en moet voor ons allemaal gelden.

De partij mogen aanvoeren is een grote eer. Nog groter zijn de verantwoordelijkheden. Er wordt veel van ons verwacht. Wij stellen ook hoge eisen aan onszelf. Na de sprong in '98 is onze positie veranderd. De macht van het getal werkt ook in de politiek. De kracht van het alternatief werkt ook bij de kiezer. Oppositie tegen paars heeft ons gesterkt. Maar oppositie is geen vanzelfsprekendheid. Regeren wordt een mogelijkheid. Dat leidt tot leuke vragen van journalisten. Bijvoorbeeld aan de congresgangers vorige maand: Principes of pluche???????????? En daar gingen ze, de GroenLinksers............ Ze stonken erin hoor..... De één zei ernstig: dan toch maar principes. Het nieuwe lid zei: van mij mogen ze op het pluche. Het jonge DWARS-lid: principes natuurlijk. Misschien mag ik het, bij wijze van mediatraining, nog een keer zeggen: Geen pluche zonder principes. Geen realisme zonder idealisme!

Een van die realiteiten is 11 september. De strijd tegen terreur en terrorisme is een strijd van lange adem. Een strijd die via een veelheid van wegen moet worden gevoerd. Zeker nu de bombardementen zijn gestopt. De hoofdverdachte loopt nog steeds vrij rond. De opbouw van Afghanistan vraagt veel geld en inspanning. Die aandacht mag niet verslappen. Maar er zijn meer zorgen.

Gevangen genomen Al Quaida strijders zitten vast in Cuba. Ook voor krijgsgevangenen gelden regels. De regels van het internationaal recht zijn ons veel waard. Die regels worden door Rumsveld en Bush met voeten getreden. Dat verdient een stevig internationaal protest!

Zorgen zijn er ook over de nieuwe boodschap van Bush. Vorige week was er zijn State of the Union. Terecht veel aandacht voor de strijd tegen het terrorisme. Teveel landen zijn met het terrorisme verweven. Maar het vijandbeeld krijgt een steeds ruimere definitie. Bush zijn taal wordt harder; zijn dreigementen concreter. Met 50 miljard dollar extra voor defensie kiest hij eenzijdig militair. Het benoemen van de 'As van Kwaad' was bijna een oorlogsverklaring. Bereidt Bush de Amerikanen voor op een nieuwe oorlog? Wordt de internationale samenwerking tegen terrorisme opgebroken? Die vragen leiden buiten Amerika tot veel onrust. De Amerikaanse President begeeft zich op een gevaarlijk pad. Populariteit in het binnenland mag geen vrijbrief zijn voor geweld in het buitenland!

Terreur heeft ook een voedingsbodem. Waar blijft Amerika in die strijd? In de strijd voor eerlijke handel. In de strijd tegen de toenemende armoede. In de strijd voor vrede in Israël en Palestina. In de strijd voor een andere globalisering. Bush laat het hier totaal afweten. Het bestrijden van die voedingsbodem is ook een strijd voor menselijke waardigheid en democratische waarden. Het is een strijd tegen het snelle kapitaal met het onmenselijke gezicht. Europa moet in die strijd voorop gaan. Wij willen een eind aan het Amerikaanse simplisme!

Intussen houdt de Nederlandse regering zich schuil. De kritische toon komt uit Duitsland en Frankrijk; ja zelfs van de NAVO. Maar Nederland voert zijn eigen oorlog. Zijn war on drugs. En minister Korthals, hij verslikte zich bijna in een bolletje. De Kamer werd onjuist geïnformeerd. De echte bolletjesslikkers werden op Schiphol massaal doorgelaten. Een enkeling met kilos cocaïne. Dat vraagt om passende maatregelen. Maar nu wordt er met een kanon op een mug geschoten. Over tijdelijke noodmaatregelen valt altijd te praten. Maar wie begint over kazernes en het leger raakt bevangen door de emotie. Laten we het koppie er een beetje bijhouden. Wij pleiten voor maatregelen die passen in ons rechtssysteem. Dat geldt ook voor de rest van ons drugsbeleid. Wij willen xtc pillen wél testen om slachtoffers te voorkomen. Experimenten met heroïne voor verslaafden. Natuurlijk onder medisch toezicht. Ze krijgen onze steun. Wij blijven ijveren voor legalisering van soft drugs Minder hypocrisie in het drugs debat, dat is mijn pleidooi. We moeten het verstand laten zegevieren. Ook ons bolletje mag niet barsten!

Maar het is niet het enige voorbeeld van paarse problemen. Het Openbaar Ministerie blijft schikken. En Korthals blijft ze steunen. Kindersterfte in Haïti, fraude bij de belastingen. De verantwoordelijken worden niet veroordeeld. Het rechtsgevoel kreeg opnieuw een dreun. Dat geldt ook bij de aanpak van bijstandsfraude. De druk op Marokko om te controleren moet worden opgevoerd. Daarin heeft Vermeend gelijk. Eventuele bijstandsfraude moet worden aangepakt. Maar de aanpak van de kinderbijslag slaat nergens op. Wordt Vermeend nou echt de zevende VVD minister? Wat hebben die mensen misdaan? Waarom moeten zij boeten? In wat voor rechtstaat leven wij eigenlijk? Waar schuldige ondernemers niet worden gepakt. En waar onschuldige gezinnen wel worden gepakt. Als de bouwers over de schreef gaan blijft de metaal buiten schot. Als Boonstra over de schreef gaat blijft Timmer buiten schot. En als men in de bijstand over de schreef gaat, dan blíjft dus ook de kinderbijslag buiten schot!

Ook minister Hermans heeft zijn problemen. Verhalen over fraude in het HBO gaan nu al maanden de ronde. Het wordt niet meer ontkend, het wordt door henzelf bevestigd. Studenten tellen met een krijtje, maar declareren met een vork, kan niet door de beugel. Het ondermijnt de inhaalslag die het onderwijs verdient. Veel scholen komen geld tekort. Wij geven het onderwijs hoge prioriteit en veel geld. Maar extra geld moet wél leiden tot extra prestaties. Die eis stelt de belastingbetaler terecht. Als onderzoek uitwijst dat er in het HBO is gefraudeerd, Dan moet dat geld worden terugbetaald. Hermans, niet de slechtste in de klas, haalt nu ook onvoldoendes. Zijn liberale plannen voor topstudies leidden schipbreuk. Onderwijs moet voor iedereen toegankelijk zijn. De tweedeling in kennis moeten we niet vergroten maar verkleinen. Superhoog onderwijs tegen superhoge kosten is elitair en verwerpelijk.

De voorbeelden van het Paarse verval liggen voor het oprapen. Als het daarom gaat kunnen we wel elke maand een congres houden. De Paarse partijen zijn zich dat goed bewust. Niemand neemt meer de verantwoordelijkheid voor het beleid. De trots van weleer maakt plaats voor de schaamte van vandaag. De overheidsfinanciën zijn op orde. Dat klopt, met dank aan hoge economische groei. Maar de prijs is hoog, te hoog. De verschraling in de publieke sector oogst steeds meer onbegrip. Paars heeft van ons land één grote wachtkamer gemaakt. Ben je ziek? Het is wachten op de dokter. Ben je bevallen? Het is wachten op kinderopvang. Ben je onderweg? Het is wachten op de trein. Moet je met de auto? Het is wachten in de file. Moet je naar het ziekenhuis? Het is wachten op de specialist. Moet je naar school? Het is wachten op een juf. Wij zijn dat wachten beu. Wij wachten nog maar op één ding ............op het einde van Paars!

Het is teveel de kilte die regeert. De menselijke maat is zoek. Als cijfers mensen worden, komt Paars in de problemen. Vastgebonden psychiatrische patienten, door tekort aan personeel. Meer dak- en thuislozen in een steeds rijker land. Duizenden asielzoekers worden gedumpt op straat. Uitgeprocedeerd, nauwelijks kans op terugkeer. Dat vraagt om een andere mentaliteit. De hedendaagse nadruk op concurrentie, competitie en het 'eigen ik' vragen om een nieuw evenwicht. Samenleven doe je inderdaad niet alleen. Neem mensen serieus en biedt hen keuzes. Mensen zijn betrokken maar het gaat niet vanzelf. Personeel is gemotiveerd; dat moet je ze wel laten weten. Maatschappelijke organisaties willen invloed. Die moeten ze ook wel kunnen krijgen. Gemeenten, kerken, vakbonden,
vrijwilligersorganisaties; Ze zijn het cement van de samenleving. Nu zijn ze te vaak het afvalputje van Den Haag. Solidariteit en betrokkenheid moeten worden bevochten en georganiseerd. Dat is GroenLinks ten voeten uit. Daaraan doen wij geen enkele concessie!

Daar zijn onze alternatieven ook op gericht. Alleen kritiek is makkelijke politiek. Waarden zonder stem verdienen een krachtig politiek geluid. De natuur en cultuur geven kwaliteit aan het leven. Maar ook een krachtig geluid voor wier stem is verzwakt. Bijna een miljoen mensen in de WAO is een sociale schande. Een sociale schande vraagt om een sociale oplossing. Paars heeft het allemaal laten lopen. De PvdA heeft haar eigen WAO-crisis nog steeds niet verwerkt. De VVD denkt in aantallen, bezuinigingen en opent het loket van de bijstand. De WAO is geen financieel probleem en de bijstand is al helemaal geen oplossing. De WAO is ook niet de plek voor makkelijke dumping. Ons solidaire WAO stelsel kent vele concrete voorstellen. Aandacht voor preventie. Verbetering van de uitvoering. Prioriteit voor reïntegratie. Dat zijn onze steekwoorden. Het SER advies sluit hier nauw bij aan. Het is een waardevol akkoord met vragen en kanttekeningen. Het biedt een nieuwe basis voor een politiek akkoord. Maar niet met de VVD. Die noemt het `boterzacht'. Maar wie zelf spijkerhard is vindt dat al gauw. De werkgevers verwijten de VVD van alles en nog wat. Zo mogen wij het graag zien. Maar wat doet Wim Kok? Wat doet de marathonloper? Het verval in de laatste kilometers is opmerkelijk. Zet hij nog aan voor een eindsprint? Zijn Kok en WAO een en al crisis? Of gaat hij voor de sociale kroon op zijn werk? Met de VVD kan hij het wel vergeten. Een kabinet in ontbinding moet een overstap durven wagen. GroenLinks daagt het kabinet daartoe uit. Samen met PvdA en CDA en het SER akkoord als basis. (niets is immers geregeld in het regeerakkoord). Dat is niet makkelijk, maar wel mogelijk. Laat Wim Kok het maar zeggen. Wij bestrijden een slecht akkoord in de coalitie Wij bepleiten een sociaal akkoord buiten de coalitie. Met één overduidelijke motivatie. 1 miljoen mensen vergeten is ronduit asociaal!

Dat vraagt om politieke moed van de PvdA. En als optimistisch politicus hou je hoop. Het juk van de liberalen heeft de PvdA getekend. Je daarvan ontdoen. Dat is een hele worsteling. Soms lukt het. Heeeeeeeel soms lukt het ons. En ik spreek uit ervaring. Het is dan geen gemakkelijke klus. Soms sla je ineens een bres in die coalitie. Dan wint de inhoud het van de macht. Kwaliteit krijgt zo z'n waardering. Ik zie en hoor ze dan aarzelen en kreunen. De VVD is dan woest. Voor velen komt zoiets toch als verrassing. Maar het resultaat telt en dat mag er dan wezen. Deze week was het raak. Ineens stond ze daar. Nu zit ze hier. Ze steekt er met kop en schouders bovenuit. De nieuwe voorzitter van de (parlementaire) enquêtecommissie bouwfraude: Onze Marijke Vos.

Maar de compensatieorder is snel gevonden. De VVD krijgt er de JSF voor terug. De waarde van Marijke is nóg hoger dan ik dacht. Het kabinetsbesluit van gisteren is onverantwoord. De F-16 kan echt nog véél langer mee. Nu worden miljoenen gespendeerd om méé te bouwen. Miljarden gereserveerd om ze aan te schaffen. Met grote risico's voor de belastingbetaler. Wij willen geen Russische roulette met Amerikaanse vliegtuigen.

Waar blijven nu de progressieve partijen? De Democraten hebben het iedereen laten weten: D66 maakt het verschil. Maar welk verschil? Geen verschil. Ik kan maar één ding bedenken: Thom de Graaf is tegen; Roger van Boxtel is voor. Wil het echte verschil opstaan?

En dan de PvdA. Die praten al maanden over hun nieuwe agenda: Onderwijs, zorg en veiligheid; Maar voorlopig is het: Defensie, defensie, defensie. Dat is wel sterk, maar niet sociaal. Het besluit over de JSF onderstreept het nog eens: Dat nieuwe evenwicht moet er komen.

Inhoudelijk moet de VVD dominantie worden gebroken. De neoliberale agenda is niet de agenda van de komende jaren. De partij die paars heeft gedomineerd, krijgt nu zware klappen. De partij die dit beleid wil voortzetten komt steeds meer in het isolement. De vrienden van de markt koesterden hun monopolie op rechts. Maar ineens is daar een nieuwe rechtsbuiten. Fijn hè, die marktwerking in de politiek. Twijfel alom. Een tegenstander of medespeler? Aanvallen of negeren? Op zijn congres moest Dijkstal zoeken naar afleiding. Hij waarschuwde ook ons om dé huwelijksdag niet te bederven. En, wees eerlijk, die waarschuwing hadden wij niet nodig. Want we hebben er met z'n allen fantástisch van genoten. Nee, geen dixieland-sfeertje op het VVD-congres. De vrolijke toeter is ingeruild voor een miezerige pinguin. De partij die zich opmaakte voor goud, mag blij zijn met brons. De verhuizing naar het Catshuis kan worden afgeblazen. Ik vraag jullie: Moet hun verhuizing naar de oppositie niet worden voorbereid??????????

Daar zal hij zeker Pim Fortuyn ontmoeten. Want dat die met 1 zetel de kamer in komt staat wel vast. De vraag is hoeveel er volgen en wie. De ene man na de ander loopt weg. Nu de kiezer nog. Vrouwen, daar kijkt hij op neer. Nog nooit een goeie gezien in de politiek, zei hij. Je zou Femke en Marijke er toch direct op afsturen? En jonge vrouwen in de WAO? Zitten daar volgens hem: `voor hun kinderwens'. 50% van de bevolking wordt totaal genegeerd. Dat vinden wij 100% verkeerd!

Fortuyn zelf schuwt het debat. Mijn uitdaging laat hij voorlopig liggen. Is dat radicale vernieuwing? Is dat de boel opschudden? Is dat duidelijkheid voor de kiezer? Fortuyn geeft niet thuis. Populisme lijkt aantrekkelijk. Maar biedt totaal geen perspectief. De onderbuik bespelen is makkelijk. Maar even verwerpelijk. Tegen de kiezer zeg ik: Het is een onduidelijke partij. Met een onfrisse politiek Met onzekere personen. Met een ondoorzichtig budget. Zo'n partij noem ik: Onleefbaar Nederland!

En sommige debatten moeten gevoerd worden. Niet alleen met hem, ook met anderen. Ik maak mij grote zorgen over het maatschappelijk klimaat. Dat gaat om een leefbare situatie voor iedereen. Migrant of niet; het zou geen rol mogen spelen. De veelkleurige samenleving stelt ons voor nieuwe vragen, kansen en ook problemen. Problemen moeten niet worden gemaakt. Als ze er zijn moeten ze worden benoemd. Bovenal moeten ze worden opgelost. Laten we het dan dáárover hebben. Over sociale achterstanden en culturele verschillen. Het is één van de kernvragen van deze tijd. Balkenende deed dat niet toen hij zei: `niet te streven naar een multiculturele samenleving'. Dat is een miskenning van onze geschiedenis. Het is een poging de werkelijkheid te ontlopen. Zij zouden de werkelijkheid toch moeten accepteren. Balkenende is te suggestief. Professoren moeten elkaar positief en niet negatief beïnvloeden. De multiculturele samenleving is een feit. Dat was zo, dat is zo en dat zal zo blijven!

Congres,

Paars is in mineur. Dat geldt niet voor GroenLinks. Het vorige congres had iets van een ommekeer. De lastige thema's van vorig jaar zijn niet weggemoffeld. Ze zijn benoemd en besproken. En vervolgens punt uit! De spirit is terug, het enthousiasme is terug, het optimisme is terug. Dat merk ik overal waar ik kom. We hebben een prima programma. Met scherpe keuzes en wervende alternatieven. De doorrekening van het CPB zal het bevestigen: Onze plannen zijn haalbaar en betaalbaar. GroenLinks wil 4 jaar lang: Investeren Nivelleren Participeren Zonder potverteren.

Maar er is geen garantie op succes. Dat moeten jullie je ook vandaag realiseren. De lijst van vandaag is ons team van morgen en overmorgen en ...4 jaar lang. Met op die lijst stuk voor stuk goede ervaren Kamerleden. Met op die lijst stuk voor stuk goede nieuwe mensen. Met ieder zijn eigen geschiedenis, zijn eigen accenten. Met overwegend gezamenlijke idealen en opvattingen. Die pluriformiteit past bij GroenLinks. Daar gaan we een dreamteam van te maken. Dat vraagt wel teamgeest en loyaliteit. Als dat ontbreekt kost het bakken met energie. Mij gaat het bovenal om de partij als geheel. De individuele campagnes zijn gevoerd. De één op t.v. De ander deed daar niet aan mee. Ik kijk vast uit naar de campagne van het collectief. Lokaal zijn we begonnen. Landelijk gaan we gewoon door. We doen dat met veel mensen. Met veel energie. Met veel inhoud. En met veel plezier. Nogmaals bedankt voor het vertrouwen. Ik beloof jullie: Je krijgt er veel inzet en motivatie voor terug. Op naar nog meer GroenLinksers in de Raad. Op naar nog meer GroenLinksers in de Kamer. En nu wil ik wel eens weten WIE ?


-
Meer weten? E-mail info@groenlinks.nl