Ingezonden persbericht
Gemeenten doen weinig met milieu en internet
Persbericht van EPN - Platform voor de Informatiesamenleving
DEN HAAG, 25 februari 2002 - Gemeentelijke dienstverlening via
internet blijft een zorgenkindje, zo wezen eerdere studies van EPN
en haar leden uit. Het aantal gemeenten dat informatie biedt op
internet over gemeentelijke producten neemt, mede als gevolg van
de stimuleringsregeling Productencatalogus van het ministerie van
Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, wel toe maar een
eenvoudige volgende stap: het simpelweg aanbieden van
aanvraagformulieren is voor de meeste gemeenten nog steeds een
stap te ver.
Om meer inzicht te krijgen in het hoe en waarom de gemeentelijke
dienstverlening via internet niet echt van de grond komt heeft EPN
in samenwerking met PricewaterhouseCoopers (PWC) eind vorig
jaar de gemeentelijke milieutaak nader onderzocht. Doel was om
voor dit specifieke onderdeel te analyseren welke vormen van
dienstverlening op internet worden aangeboden, waar de
belemmeringen liggen en welke kansen onbenut blijven. Tevens is
gekeken naar de democratische component, i.c. of gemeenten
burgers, bedrijven en instellingen in staat stellen om via internet
mee te praten over het gemeentelijk milieu beleid.
Uit het onderzoek, uitgevoerd door EPN en PWC, komt naar voren
dat gemeenten burgers voornamelijk informeren over wanneer het
afval wordt opgehaald (64%) en over de hoogte van de
afvalstoffenheffing (52%). Bij 12% van de gemeenten kan de burger
via e-mail/internet vragen stellen of klachten over afval indienen, 2%
biedt de mogelijkheid om via internet het ophalen van grofvuil te
regelen en 3% van de gemeenten biedt de mogelijkheid om
bezwaar te maken tegen de afvalstoffenheffing. Minder dan de helft
(42%) van de gemeenten biedt online informatie over ingediende of
verleende milieuvergunningen. Een derde van de gemeenten biedt
informatie over de procedure van het aanvragen van een
milieuvergunning. Dit laatste kan online bij 2% van de gemeenten
(downloaden en uitprinten). Online bezwaar maken tegen een
ingediende vergunning is wettelijk nog niet mogelijk. Geen van de
gemeenten biedt deze mogelijkheid.
Wanneer de burger wil weten wat er in het gemeentelijk
milieuprogramma, het milieubeleidsplan of het rioleringsplan staat,
biedt internet weinig uitkomst. Slechts 2% van de gemeenten biedt
het milieuprogramma online aan, 1% het doet dat met het
milieubeleidsplan, maar door geen enkele gemeente wordt het
rioleringsplan online aangeboden.
Communiceren over gemeentelijk milieubeleid is bij hoge
uitzondering mogelijk. De gemeente Den Haag heeft burgers
betrokken bij het voorbereiden van het gemeentelijke
milieubeleidsplan en in de gemeente Soest kon gediscussieerd
worden over het vastgestelde milieubeleidsplan, Haarlem ontwikkelt
een Digitaal Milieuplein, Utrecht verstuurt bodemkwaliteitskaarten
via e-mail aan onder meer makelaars en particulieren en
Amsterdam ontwikkelt een elektronische aanvraag voor een
milieuvergunning.
Waarom blijven gemeenten steken bij het informeren?
De resultaten lijken het algemene beeld rond gemeentelijke
dienstverlening via internet te bevestigen. Vooralsnog blijft de
gemeentelijke dienstverlening op milieugebied beperkt tot eenzijdig
informeren. Ook het betrekken van de burger bij het milieu beleid
komt nog maar sporadisch voor. Milieu-afdelingen, als ze al plannen
hadden met internet, zijn veelal gebonden aan het algemene beleid
rond de website. De speelruimte om zelf initiatieven te ontwikkelen
is daardoor meestal klein. Gemeenten die over een goede
kwalitatieve website beschikken bieden dan ook vaak meer
informatie en mogelijkheden tot interactie over milieu dan minder
goede sites. Tevens blijkt dat de aandacht voor gemeentelijk
duurzaamheidsbeleid ook verband houdt met de activiteiten op
internet. Gemeenten die hoog scoren in de Lokale
Duurzaamheidsspiegel scoren ook beter op internet.
Op de vraag waarom niet meer wordt gedaan dan voornamelijk
informatie verstrekken over de gemeentelijke milieutaak, komt
duidelijk naar voren dat nog steeds de organisatie achter de
internetsite het grote knelpunt is. De website wordt niet gedragen in
de organisatie maar blijft veelal een verantwoordelijkheid van
communicatie- en automatiseringsafdelingen. Andere genoemde
knelpunten zijn: geringe prioriteit en daarmee samenhangende
capaciteit en middelen, de onduidelijkheid rond de digitale
handtekening, wet en regelgeving. Bovendien vragen burgers nog
niet massaal via e-mail om diensten.
Over het onderzoek
Het onderzoek is door EPN uitgevoerd onder 223 gemeenten met
een website. Het bestond uit een surfonderzoek, een e-mail enquête
onder de gemeenten en interviews.
EPN - Platform voor de Informatiesamenleving
EPN is een onafhankelijke stichting met als doel de evenwichtige
maatschappelijke inbedding van informatie- en
communicatietechnologie. In het Platform zijn het bedrijfsleven, de
politiek, het maatschappelijk middenveld, de wetenschap en de
overheid vertegenwoordigd. EPN voert onderzoek uit, publiceert en
organiseert bijeenkomsten over thema's rond ict en samenleving.
Ingezonden persbericht