Humanistisch Verbond

Dilemma's verbonden met het kiezen voor het krijgen van kinderen

Het Humanistisch Verbond wil een mogelijkheid bieden aan jonge mensen om met elkaar te praten over de dilemma's die verbonden zijn met het kiezen voor het krijgen van kinderen of het kiezen om ze voorlopig of definitief niet te krijgen. Hierbij ligt ook de verbinding met je levensbeschouwing en met de manier waarop jij wilt leven. Dit uiteraard voor zover je te kiezen hebt: dat is niet altijd het geval.

Wil je meedenken over dit thema en eventueel zelf een gespreksgroep mee opzetten dan nodigen we je uit om kontakt op te nemen met Lotte Wouters of Ed Huijg van de afdeling Regionale Activering. Dit kan door te mailen naar het secretariaat van deze afdeling: regio@humanistischverbond.nl. Bellen kan ook: 020 5219000 doorkiesnr. 4.
Je krijgt dan een uitnodiging voor een bijeenkomst over dit project.

Kiezen voor kinderen

De maatschappij verandert snel en daarmee ook de omstandigheden waarin mensen kinderen krijgen. Een aantal belangrijke factoren daarbij zijn:


* Vrouwen en mannen zijn steeds meer beiden actief op de arbeidsmarkt en willen dat ook blijven als er kinderen komen. Professionele kinderopvang is weliswaar toegenomen maar nog altijd onvoldoende. Het opvangen van kinderen door grootouders, buren e.d. is in Nederland minder vanzelfsprekend geworden: kinderen woren vaak als persoonlijk bezit gezien (daar heb je voor gekozen) en minder als een collectieve verantwoordelijkheid.


* De leeftijd waarop vrouwen kinderen krijgen stijgt sterk in de westerse wereld en vooral in Nederland: dit heeft gevolgen voor de samenleving.


* Er is een steeds grotere diversiteit in samenlevingsvormen, waarin kinderen worden geboren: (zie ook het artikel: "Relatie-hiphoppers, co-ouders, oppas-opa's en stiefkinderen op weg naar de volgende eeuw"wat ik geschreven heb n.a.v. een studiedag over dit thema door de Nederlandse vereniging voor Demografie);


* De medische technologie biedt mogelijkheden voor IVF, prenataal onderzoek e.d., waardoor zwangerschappen kunnen ontstaan op min of meer kunstmatige manier en de kans op het ontdekken van afwijkingen bij moeder en kind worden vergroot. Ook de middelen om zwangerschap te voorkomen zijn redelijk bekend en toegankelijk.

Kinderen krijgen is in de westerse wereld en zeker ook in Nederland geen vanzelfsprekendheid meer. Je kunt er nu voor kiezen. Dat geeft ook een grote verantwoordelijkheid, die vaak heel individueel wordt opgevat. Maar voelen we ons ook verantwoordelijk voor het verzorgen en opvoeden van alle kinderen? Van de hele volgende generatie aan wie wij de werled overdragen of nalaten?
Wat gebeurt er in de praktijk van dit persoonlijke dilemma: de keuze wordt vaak uitgesteld. Vrouwen krijgen in ons land op steeds latere leeftijd hun eerste kind (cijfers) en steeds meer op de leeftijd waarop de kans op zwangerschap en gezonde kinderen afneemt. Als stellen dan alsnog kiezen voor geen geboortebeperking en dus voor het krijgen van een kind moeten ze vaker dan bij jonge mensen gebruik maken van de medische technieken. En dan lukt het nog niet altijd: 10% van de paren blijft kinderloos. Moeilijk te verwerken als je gewend bent aan een leven waarin je zelf keuzes maakt. Het laat zich niet dwingen.
Ook als er wel kinderen komen hebben mensen daarover van te voren vaak heel duidelijke ideeen: man en vrouw blijven werken, de taken worden verdeeld, etc. In de praktijk pakt het vaak anders uit en ouders moeten voortdurend hun zeilen bijstellen. Dit kiezen blijkt erg moeilijk te zijn: waarom zou je een kind `nemen/laten komen'? En waarom nu? Voor wie of wat is het goed? Wat zijn de voor- en nadelen? Hoe weet je of je dat aankunt? Hoe zeker ben je van je relatie met je partner? Is de wereld goed genoeg voor je kind? Zijn er niet al te veel mensen die het milieu belasten? Hoeveel vrijheid moet ik inleveren en kan ik dan nog gelukkig zijn? Geeft het hebben van kinderen een zin aan je leven? Hoe kijk ik zelf aan tegen het leven? Zou er een bevolkingspolitiek moeten komen, wereldwijd? Hoe zit het met de vrijheid van het westerse individu om te kiezen al of niet voor kinderen voor zover je daarin te kiezen hebt: je lichaam luistert niet altijd naar die keuzes.En anderzijds de verantwoordelijkheid die we hebben voor de aanwas of beperking van de bevolking? Is dit een taboe-onderwerp of kunnen we er openlijk over praten?
De dilemma's en overwegingen rondom de voortplanting, die ook te maken hebben met zingeving, is iets wat veel jonge mensen tussen 20-40 jaar bezighoudt. Zelfs het niet krijgen van kinderen is op deze leeftijd iets waar je mee moet `dealen' al was het alleen maar omdat leeftijdsgenoten wel kinderen krijgen. De voortplanting is een essentieel deel van het leven, net als ziekte of dood. Vandaar dat het de moeite waard is om er vanuit levensbeschouwelijke kant aandacht aan te besteden.

---