Ingezonden persbericht


Persbericht - Playstation 2 @ Galerie Fons Welters 19 oktober 23 november

2002
Lokatie 1: Playstation 2. Opening: zat 19 oktober 17 19 uur Lokatie 2: Marcusstraat 52, Amsterdam. Opening: zon 20 oktober 17 19 uur

Lucas Lenglet Shamming the Shack

Onder de titel Shamming the Shack presenteert Playstation 2 een bijzondere dubbeltentoonstelling van Lucas Lenglet (Leiden, 1972). Zowel in de voorruimte van Galerie Fons Welters als in zijn atelier in de Marcusstraat heeft de kunstenaar settings gerealiseerd, die door hun formele en thematische kruisverbanden één geheel vormen. De presentatie in Playstation kan worden beschouwd als een inleiding voor de uitgebreide installatie in zijn volledig getransformeerde atelier (Marcusstraat 52, geopend vrijdag en zaterdag van 13 18 uur en op afspraak via de galerie, tel. 4233046). Lenglet studeerde in 2000 af aan de Rietveld Academie. De kunstenaar is bekend met de ruimte van Playstation: in 2000 was zijn werk onderdeel van de tentoonstelling Skylarking en vorig jaar in een
Playstation-groepstentoonstelling. Dit jaar nam Lenglet deel aan CARGO 3 in Loods 6 en Concrete in W139; op dit moment is zijn werk te zien in Nijmegen (Standplaats).

Shamming the Shack is ambitieus van opzet en omvang : in de dubbelpresentatie komen alle elementen die typerend zijn voor Lenglets artistieke produktie samen in één samenhangende installatie. Zijn sculpturale, veelal uit hout gefabriceerde werken geven de toeschouwer nadrukkelijk weinig houvast, en dat lijkt ook de bedoeling. Vaak verwonderen de afzonderlijke objecten door hun combinatie van esthetisch minimalistisch - formalisme en gehandicapte functionaliteit. De in de Marcusstraat tentoongestelde houten kisten zijn mooi om te zien en vakkundig geproduceerd en afgewerkt, maar ontberen (bijvoorbeeld door hun vastzittende deksels) een rationele logica voor hun bestaan. Het zijn objecten die graag willen, weten dat ze mooi zijn en zich voordoen als ideale oplossing voor een logisch formeel probleem, maar tegelijkertijd in hun disfunctionele hulpeloosheid een gefrustreerde, unheimliche dreiging met zich meedragen. Die dreiging is voelbaar in de gehele installatie. Lenglets atelier is getransformeerd tot een donker-atmosferische schemerzone, waarin de bezoeker het gevoel krijgt een ruimte te zijn binnengestapt waar zijn aanwezigheid niet op prijs wordt gesteld. Hier bevind je je op een plek waar dingen opzettelijk worden onttrokken aan de openbaarheid ; hier worden dingen verzameld, opgeslagen en gearchiveerd met een onbekend, potentieel gewelddadig doel. Resten van een molotov-cocktail zijn zichtbaar in een smetteloze glazen vitrine, zandzakken liggen klaar ter verdediging, en een verhoogd platform zou kunnen dienen als uitkijkpost. Toch is Shamming the Shack niet alleen een spel met referenties aan het formalisme van geweld, maar tegelijkertijd een intiem onderzoek naar de grenzen tussen openbaarheid en privacy, tussen bedekking en onthulling, tussen verlangen en ontzegging.

Bij de dubbeltentoonstelling Shamming the Shack verschijnt een publicatie met teksten van Xander Karskens en Suzanne van de Ven.