Nieuws
Jaarrede van voorzitter Evert Bais tijdens LAD-ledenvergadering 2002
J A A R R E D E 2002
Evert Bais, voorzitter van de Landelijke vereniging van Artsen in
Dienstverband
op de Ledenvergadering van de LAD
dinsdag 29 oktober 2002 om 19.00 uur in Domus Medica te Utrecht
Geachte dames en heren, geachte collega's - geachte leden der LAD!
Helaas is het niet alle leden gelukt vanavond naar Utrecht te komen. U die dat wél lukte, heet ik van harte welkom bij deze Ledenvergadering van de LAD - van de werknemersorganisatie én beroepsvereniging LAD.
Dit wordt vermoedelijk de kortste Jaarrede die ooit vanaf deze plaats
is uitgesproken. Dat past ook wel een beetje bij de huidige tijd - een
tijd waarin een kabinet binnen drie maanden valt - en een tijd waarin
duidelijk wordt dat nieuwe politiek niet altijd betere politiek hoeft
te zijn. Het vele gepraat erover heeft tot heden in elk geval niet zo
veel opgeleverd
Vandaar dat ik vanavond geen bijzonder welkom kan uitspreken aan de
heer Bomhoff - u weet wel: de oud-minister van VWS die een Perestrojka
in de zorg wilde ontketenen. Het is misschien maar beter dat hij van
beperkte houdbaarheid was - want ik hield, eerlijk gezegd, mn hart
vast voor zn ideeën. Waarvoor ook slechts een enkeling leek warm te
lopen.
Toch had ik graag in deze Ledenvergadering met hem gediscussieerd. In
deze vergadering, vraagt u zich af? Ja - in déze vergadering. Want
Bomhoff wilde serieus nadenken over de uitnodiging die
KNMG-voorzitter, Ruud Hagenouw hem begin oktober deed. Om vandaag op
bezoek te komen in de Domus en dan gelijk naar deze bijeenkomst te
gaan. Om zijn visie te geven op het geschil over de
Honoreringsregeling Academisch Medisch Specialisten.
Dat gebeurt dus niet, helaas. Maar toch bedankt, Ruud! Wat ook niet
gebeurt - maar dat is van voorbijgaande aard, mag ik hopen - is dat
er beweging komt in de vastgelopen onderhandelingen met de academische
ziekenhuizen over de HAMS. Op alle mogelijke manieren proberen we,
samen met de actiecomités in de academische ziekenhuizen - en samen
met de Orde van Medisch Specialisten - de druk op de werkgevers op te
voeren.
Na de eerste Landelijke Zondagsdienst van 1 oktober, gaan we op 27
november op herhaling met weer een zondagsdienst. En medio november is
er een tweedaagse landelijke Onderwijsstop. Omdat we het niet
duidelijk genoeg kunnen maken dat het tekort aan medisch specialisten
in de academische ziekenhuizen gevolgen heeft voor de continuïteit van
het onderwijs aan medisch studenten en co-assistenten en voor de
verdere opleiding van assistent-geneeskundigen.
Dat zijn namelijk ook twee - en heel belangrijke - aandachtsgroepen
binnen onze beroepsgroep. En daarmee ook voor de LAD - want wij
behartigen met volle inzet de belangen van de aanstormende generatie.
Voor hen moeten we de zorgsector zo netjes mogelijk achterlaten, en in
ieder geval het achterstallig onderhoud voortvarend aanpakken. Waar
het wel eens lijkt dat de overheid gezondheidszorg ziet als een tuin
die winterklaar moet worden gemaakt - en dat ongeacht het jaargetijde
- ziet de LAD dat wat anders. Ons voorjaar duurt veel langer, om het
zo maar eens te zeggen.
De stagevergoeding voor de co-assistenten - waarvan bij het akkoord
over de CAO-Ziekenhuizen vorig jaar nog sprake leek te zijn - is uit
de CAO die deze zomer werd gesloten weggeschreven. De LAD is met name
uit protest daartegen niet akkoord gegaan met de CAO - en inmiddels
lopen er procedures bij de rechter om de vergoeding alsnog af te
dwingen. Waar ik verheugd over ben, is het initiatief van het
Studentenplatform van de KNMG en van het Landelijk Overleg
Co-Assistenten. Zij hebben aansluiting gezocht bij de initiatieven van
de LAD en vragen vooral ook voor de toekomst om uitbetaling van een
stagevergoeding aan co-assistenten. Niet over u zonder u, maar samen.
Dat vind ik echt een prima zaak, die nauwe samenwerking.
En is het artsexamen eenmaal gedaan - dan zijn er kansen te over om
een medische carrière op te bouwen. Die zal zich steeds vaker in
dienstverband afspelen. Het arbeidscontract is een volwaardig
alternatief geworden voor de toelatingsovereenkomst of
vestigingspapieren. De arbeidsvoorwaarden voor de huisartsen in de
gezondheidscentra en voor de medisch specialisten in de perifere
ziekenhuizen zijn met de AHG-regeling en de AMS-regeling sterk
verbeterd. Voor de agios en agnios willen we de werkgevers houden aan
de toezegging bij het AMS-akkoord om deze regeling ook naar deze groep
uit te breiden.
U kunt er van verzekerd zijn dat het op de lijst van de LAD blijft
staan - want: belofte maakt schuld!
Voor de psychiaters in de geestelijke gezondheidszorg lopen de
AMS-zaken jammer genoeg ook stroef. Het lijkt wel alsof de werkgevers
in de GGZ-sector wat terugkomen van hun toezegging bij de vorige CAO.
Ook hier kunt u er van verzekerd zijn dat ook dit op de lijst van de
LAD blijft staan - want: afspraak is afspraak!
Dat de LAD zich niet snel van de wijs laat brengen heeft onze inzet
voor de hogere functiewaardering van de verpleeghuisartsen wel
aangetoond. Uiteindelijk is het eind jaren negentig gelukt om in het
FWG-systeem een hogere inschaling te realiseren. Daarmee werd
overigens nog wel méér duidelijk - want ook in deze Ledenvergaderingen
hebben de verpleeghuisartsen het bestuur en het bureau van de LAD
telkens weer aangespoord om er nog méér aandacht aan te schenken.
Welnu - ook dat samenspel is beloond! En - als kersjes op de vla - zijn volgens de recente CAO voor de Verpleeg- en Verzorgingshuizen ook de vergoedingen voor bij- en nascholing en voor overwerk verruimd.
Geachte aanwezigen,
Ook in het afgelopen jaar hebben sommige groepen wat meer aandacht
gekregen dan andere. Dat is inherent aan een grote en groeiende
organisatie als de LAD. Naast de omvang wordt namelijk ook de
diversiteit in de belangenbehartiging beïnvloed. Voor alle groepen
onderhandelen wij in CAO-trajecten - maar voor sommige groepen zijn
soms extra accenten even noodzakelijk. Ik noemde daar al enkele
voorbeelden van.
Waar het dan op aankomt, dat is de samenhang tussen de geledingen vàn
de vereniging en dat is de solidariteit tùssen die geledingen.
Solidariteit - een begrip dat misschien een wat noodlijdend bestaan
lijkt te leiden. Zo zie ik aankomen dat de verzekeringsartsen
binnenkort nadrukkelijk bij de LAD zullen aankloppen. In juni is de
vereniging van verzekeringsartsen bij het Uitvoeringsinstituut
Werknemersverzekeringen opgericht - de UWVA. De hoofddoelstelling is
verbetering van de positie van de verzekeringsarts binnen de UVIs - en
daar hoort natuurlijk ook de rechtspositie bij - tot en met de
professionele autonomie bij de oordeelsvorming. LAD-bestuurslid Guido
de Kanter is voorzitter van de UWVA. Dat helpt, zéker. Net zoals de
vermoedelijke toetreding van de koepel van verzekeringsartsen - de
NVVG - tot de federatie KNMG volgend jaar een extra stimulans is voor
de belangenbehartiging van de verzekeringsartsen.
Want - zoals ook gesteld bij de KNMG-aansluiting van de bedrijfsartsen
en de verpleeghuisartsen - in ieder geval staat één ding voor de LAD
als een paal boven water: de LAD is dé behartiger van de
sociaal-economische belangen. Dat geldt natuurlijk ook voor de
huisartsen en voor de medisch specialisten in dienstverband, maar dit
terzijde.
Het is ook niet nodig de LAD de grootste werknemersorganisatie voor
artsen te noemen - de LAD is gewoon dé werknemersorganisatie voor
artsen. Wél zijn we de gróótste beroepsvereniging binnen de federatie
KNMG - en de enige met meer dan 10.000 leden! Want daar ziet het nu
toch echt wel naar uit. Als we op 1 januari 2003 verlies-en-winst
opmaken van opzeggingen en aanmeldingen voor het lidmaatschap dan zal
de LAD die grens hebben overschreden.
Paul-Michel de Grood - die met groot enthousiasme telkens weer vroeg
Ennuh, wat is de stand kan tevreden en met een gerust hart het
LAD-bestuur verlaten. Bij het tienduizendste lid zal ik later in de
tijd nader stil staan. Niet in gala en met fanfare - daar ben ik nu
eenmaal de man niet naar, en zon vertoon past ook niet bij een
nuchtere club als de LAD - beide benen op de grond, graag.
Nu de LAD steeds beter en steeds meer positie wint in het bewustzijn
van de beroepsgroep in dienstverband en van al die
samenwerkingspartners en onderhandelingspartijen, waarvan we iets
gedaan moeten krijgen, vind ik dat een goed moment om onszelf achter
de oren te krabben. Over wat de kerncompetentie van de LAD is. Een
nieuw beleidsplan is daarvoor een goed voertuig. Over een week of drie
heeft het centraal bestuur een studiebijeenkomst over een eerste
proeve van bekwaamheid. Naar ik hoop - en verwacht - kunnen in de
eerste helft van 2003 de uitkomsten van deze exegese worden
gepresenteerd.
Geachte aanwezigen!
Ik rond af. Met het uitspreken van de ambitie dat ook in het komende
verenigingsjaar de LAD er in zal slagen:
*
Om bestaande dienstverlening te verstevigen.
*
Ons profiel te versterken.
*
En om ons aandachtsveld te verruimen.
Ons nieuwe beleidsplan zal daarvan getuigen, niet zelfgenoegzaam maar
wél zelfbewust. Het speelveld wordt almaar veelomvattender, dikwijls
ook ingewikkelder - maar ook interessanter. Dus we moesten maar
ambitieus blijven!
Als voorzitter van die altijd wat eigenzinnige partner binnen de
federatie KNMG blijf ik graag bezig met de continuïteit en de praktijk
van ons verenigingsbeleid. Met de aanpak van de on-going concerns en
een visie op de toekomst - in goede balans.
2003 zou in CAO-land wel eens een spannend jaar kunnen worden. De
economie en de politieke verhoudingen - ook na de verkiezingen van
januari - spreken boekdelen. Juist dan blijven wij graag bezig met het
maken van verbindingen tussen ons werkterrein en de randvoorwaarden.
Representatief voor de beroepsgroep in dienstverband en daarin
slagvaardig - met de wind in de zeilen.
Nieuw beleid of Nieuwe politiek het is een kwestie van woorden kiezen.
Handigheid voorzien van een nog handiger etiket. Daar kan ik, en
daarmee eindig ik zoals ik begon, daar kan ik dus kort over zijn.
De LAD wil zich op de inhoud blijven richten!