Partij van de Arbeid

Nieuws >> Actueel

De algemene beschouwingen

06-11-2002

Tjalling B. Halbertsma

Algemene Beschouwingen

De urgentie voor een andere manier van besturen
---


dinsdag 5 november 2002
Tjalling Halbertsma

Terugblik

Meneer de voorzitter,

De mensen kunnen zeggen wat ze willen. Dit paarse college met een rooms randje houdt het, met een program van linkse signatuur in de hand, heel wat langer uit dan het kabinet op basis van een rechts regeerakkoord. De Partij van de Arbeid is van plan dit college te blijven steunen. Aan sommigen van u ben ik daarover wellicht enige uitleg verschuldigd. Daartoe zal ik allereerst kort stil staan bij de afgelopen maanden, en een eerste beoordeling van de prestaties van het college geven. Daarna wil ik een paar issues benoemen die wat de PvdA betreft de politieke agenda moeten gaan beheersen.

De keuze voor een coalitie is mijn fractie niet licht gevallen. Verschillen tussen het partijprogramma van GroenLinks en dat van de PvdA zijn slechts door schriftgeleerden vast te stellen. Wij zijn echter de afgelopen jaren vaak teleurgesteld in de bestuurlijke doortastendheid van deze partij. Als het erop aan komt geven zij keer op keer niet thuis. Laatst hoorde ik iemand stellen dat als Mozes lid van Groen Links was geweest, het Joodse volk nu nóg in de woestijn had rond gedwaald.

Met VVD en CDA hebben wij veel minder affiniteit maar wel kunnen wij meer van onze doelstellingen bereiken. Het karakter van het programakkoord was het eerste bewijs voor de juistheid van de keuze.

Het stemgedrag van GroenLinks bij het eerste belangrijke besluit van de raad tot nu toe heeft de juistheid van de keuze onderstreept. De Noord Zuid lijn, voorbereid door nota bene GroenLinks wethouder Kohler, was als het aan GroenLinks gelegen had door de zijdeur afgevoerd.

Wellicht is het in de ogen van sommigen een onoirbaar verzoek van een politicus die er hoogstens nog tien jaar zit - een dergelijk besluit te vragen. In die tien jaar heb je alleen maar narigheid, je stad ligt open en je hebt je financieel gebonden. De lusten komen later pas; 250.000 reizigers per dag, dag na dag, vervoer voor gewone mensen.

Het schijnbaar laten prevaleren van politiek opportunisme boven het belang van de zaak is soms verbijsterend. Bij de stemming bleek Mokum Mobiel opeens niet meer zo mobiel. GroenLinks en Amsterdam Anders, de openbaar vervoer partijen par excellence, stemden opeens tegen. De LPF minister toonde zich in woord én daad voor; zijn partijgenoten in Amsterdam negeerden hem. En om het nog wat meer bizar te maken, stemde de partij die zwart ziet van het asfalt con amore voor.

De prestaties van het college tot dusverre

De inwerkperiode van het college is inmiddels allang verstreken. Hoe is nu onze beoordeling?

Naast het ambitieuze collegeprogram werden zeven veelbelovende hoofdrolspelers opgesteld. En dat hebben we geweten ook.

Wij worden inmiddels niet meer ongerust als de heer Dales weer eens razend of des duivels is. Wij blijven wel onder de indruk van de doortastendheid waarmee deze wethouder het dossier Noord-Zuidlijn heeft aangepakt. En daar gaat het om.

Meneer Oudkerk: u heeft nu reeds een nieuwe managementstijl op uw naam: management by speech. Dat is oké, zolang de laatste zin van uw toespraken maar blijft alleen het resultaat telt. En dat was er, althans bij het binnenhalen van gelden voor de Sociale Dienst. Nu de Dienst zelf nog gezond.

Mevrouw Maij: Iets minder woorden, maar uiteindelijk zullen we u toch ook beoordelen op wat u gedaan hebt, en niet wat u gezegd hebt.

Meneer Stadig: Bij de algemene beschouwingen van 2012, als wij weer een meerderheid in de raad hebben, zal de Pvda voorstellen de Zuid-as in de Stadig-as zijn om te dopen. De heer van Poelgeest, snel en comfortabel aangevoerd via de NZ lijn, zal de plechtige daad verrichten.

Meneer Van der Horst: Wij waarderen zeer u recht door zee aanpak. Wij hopen dat u een zelfde koersvastheid ten opzichte van Ceres weet te bewaren. De in de begroting voorgestelde maatregelen doen echter denken aan de kapitein van de Titanic die, als hij de ijsberg ziet, opdracht geeft de dekstoelen te verplaatsen.

Mevrouw Belliot: Er bestaat bij uw collegas meer dan gezonde belangstelling voor uw portefeuille. Het leek soms of het Stedelijk Museum door minstens zes wethouders en directeuren wordt bestuurd. Dat heeft de zaak zelf geschaad. Wij gaan ervan uit dat het gedonder nu afgelopen is. U ontslaat bijvoorbeeld iedereen die nu nog lekt naar de pers.

Burgemeester Cohen: In gedachten noem ik u steeds vaker wethouder. Een goed teken.

Het begin van dit college was goed maar er blijft nog genoeg te doen. Op al die terreinen waar wij hoge verwachtingen koesteren, zal een grotere bestuurlijk doortastendheid ten toon gespreid moeten worden. Teleurgesteld zijn wij ook dat het bestuursakkoord met de stadsdelen niet, zoals beloofd, voor de begroting is afgekomen. Als ergens een enorme sprong in bestuurlijke effectiviteit gemaakt kan worden, was het hier wel geweest. Waar blijft dat akkoord.

Ook hadden wij ons voorgenomen onze mentaliteit richting het rijk te veranderen. Het programakkoord kent een lange rij ambities waar zonder Den Haag niets van terecht komt. Wethouder Dales zou onze Chief Lobbyist worden.

Een rondgang in september langs de burelen van de Tweede Kamer en een aantal rijksdiensten heeft mij pas goed wakker gemaakt. De afkeer van de hoofdstedelijke arrogantie is in alle geledingen groot, ook bij onze politieke vrienden in Den Haag. Men kent ons niet.

Een directeur van een rijksdienst vertelde mij: De wethouder in Delfzijl kennen we persoonlijk bij naam, die uit Amsterdam uit de krant, wij ontvangen slechts zo nu en dan een schrijven afgedaan door een ambtenaar, waarin op hoge toon iets wordt geëist.

Dit gaat niet goed zo.

Een paar woorden over de coalitieverhoudingen:

Het gedualiseerde systeem vereist een onafhankelijke kritische geest van ons raadsleden ten opzichte van het college. Echter met de VVD en CDA hebben wij wel een deal. Wij hebben het college op pad gestuurd met een programakkoord dat wij, de partijen in de raad, met elkaar gesloten hebben, en waaraan wij ons gebonden hebben. Eén van de voor de PvdA wezenlijke afspraken is de minimaal 30% sociale woningbouw. Natuurlijk geldt deze doelstelling ook onverkort voor megaprojecten als IJburg en de Zuidas. VVD en CDA hebben geen mogelijkheid onbenut gelaten om in de pers en in vergaderingen afstand te nemen van deze afspraak. Een keer je mening geven, dat is best, maar dit gedrag schaart de PvdA niet onder fair play .

De urgentie van een andere manier van besturen

Tijdens het debat over het programakkoord kwam de boodschap nog maar half door: er moet nodig eens gelucht worden. De gemeente moet kritisch naar zichzelf kijken, bereid zijn activiteiten te staken en zo ruimte voor nieuw beleid creëren. Een viertal voorbeelden.

I) De Theemsweg.

Vol van goede bedoelingen openden wij eens een plek voor onze heroïnehoeren om hen iets beter beschermd hun werk te kunnen laten doen, en de overlast in de stad te verminderen. Zij zijn daar nauwelijks geweest. Continue verdrongen door andere groepen.

Wij joegen illegale hoeren weg achter de ramen en posteerden ze in die bushokjes, wat heeft dat voor nut? Waar ging ooit de bel rinkelen of dit wel de bedoeling was?????

Nergens, de gemeente ploeterde nijver door en werkte zich steeds verder in de nesten. Inmiddels heeft zich in de omgeving een internationaal crimineel attractiepark ontwikkeld dat tot in de verste uithoeken van Europa grote faam geniet. De politie mag met grote inzet van middelen de schade zien te beperken. Symptoombestrijding heette dat vroeger. Net als het van de ene naar de andere hoek in de stad naar de ander heen en weer bezemen van junks. Aan het normale politiewerk, bijvoorbeeld in het aanpalende Geuzenveld, komt men niet meer toe..

Burgemeester, moet ik zelf met een jurk aan op de Theemsweg gaan staan om iedereen van schrik te laten vertrekken??? De gemeente is toch niet bestemd tot houder van een Gemeentelijk Drive Inn Bordeel?

Laten we ons herbezinnen en ons weer richten op datgene waar het om ging: het lot van de ernstig verslaafden. De mannen gaan stelen, de vrouwen prostitueren enkel en alleen voor het verkrijgen van een shot.

Ik stel mij voor dat op het moment dat de Burgemeester de Theemsweg sluit, wethouder Belliot, geassisteerd door de heer van Riessen, de eerste steen legt voor de eerste zorgboerderij, waarin echt zorg en aandacht aan de verslaafden kan worden besteed.

We slaan zeker zeven bestuurlijke vliegen in een klap: We bevrijden de heroïne hoeren uit hun deerniswekende omstandigheden, evenals hun collegas draaideurcriminelen. Eindelijk de ronddolende oudere verslaafden onderdak. Geen prostitutie meer achter C.S. of op de bruggen van de wallen. De criminaliteit zal significant dalen. De gebruikersruimtes, waarna men toch weer erop uit moet en de andere burgers tot last is, kunnen wellicht erin op gaan. Duizenden dure recherche-uren schieten over, niet meer nodig voor de uitwassen van de Theemsweg.

II)

Nog een punt van herbezinning betreft onze relatie met justitie, met name de positie van onze Burgemeester in de driehoek. Nog vorig jaar sprak mijn fractieleider Piersma voorzichtig van een mogelijke spagaat. Nou die bestaat: met een Burgemeester die zichzelf tot eerstverantwoordelijke voor de veiligheid heeft gemaakt, met een burgerij die de overheid en dus de gemeente voor de onveiligheid verantwoordelijk houdt, en een Justitieel apparaat die zich in een zogenaamd objectieve ivoren toren verschuilt.

In de week dat justitie zich druk maakt om een overvaller, staat er een verhaal in de krant dat diezelfde justitie niets doet met een aangifte tot mishandeling. Misschien moeten wij dit courantenverslag maar onderdeel van de beraadslagingen laten maken, omdat het getuigt van de verkeerde opsporingsprioriteiten, om maar eens een dure term van OM baas De Wijkerslooth te gebruiken.

Een ander incident nog, uit meer rood op straat, de permanente actie waarbij de PvdA-fractie de stad in trekt om de werkelijkheid niet uit het oog te verliezen: Een ondernemer met een pizzazaak doet aangifte van een bedreiging en geweldpleging door een gang bij de politie. Hij heeft een videoband waarop een en ander geregistreerd staat. U begrijpt het al. Tot nu toe heeft Justitie hier geen werk van gemaakt.

Edelachtbare, u zult zeggen daar ga je niet over, dat zal best, maar dit willen wij als volksvertegenwoordigers niet langer meer accepteren. Als het het college ernst is met de resultaatdoelstelling een significante daling van het gevoel van onveiligheid bij onze burgerij, dan kan dat niet zonder een driehoek die een drastische andere aanpak kiest, met een grotere sense of urgency. In de toekomst mag het niet meer voorkomen dat men mensen laat barsten nadat zij een serieuze aangifte van geweld hebben gedaan. Wij vragen de Burgemeester zijn maximale invloed bij de Officier van Justitie en bij de Hoofdcommissaris uit te oefenen om deze attitudewijziging te bewerkstelligen.

III) Integratie.

Wij leven in een tijd waarin de vraag hoe wij met elkaar om willen gaan de boventoon voert. Tolerantie werd en wordt in Amsterdam gelukkig nog altijd met een hoofdletter geschreven, maar mensen willen niet alleen maar tolerant tegenover elkaar zijn, maar vragen terecht ook steeds meer aanpassingsvermogen van elkaar. Men wil in normaal Nederlands met elkaar kunnen praten. Men wil geen last van elkaar te hebben. Men wil zich veilig en thuis kunnen voelen in de eigen buurt en straat . Andere tijden maken de vraag naar een ander soort beleid urgent. Van het gemeente bestuur mag verwacht worden dat zij daar vorm aan geeft. Veiligheid en Zorg waren de speerpunten in de verkiezingen. En onderwijs als basis voor een way of understanding met elkaar. Maar de onderliggende vragen gaan dieper. Waar houdt de verantwoordelijkheid van de overheid op en begint die van de burger? Welke eisen mag een burger stellen aan de overheid, maar net zo goed: welke eisen mag de overheid stellen aan de burger? De PvdA is een partij met een rijke traditie als het gaat om emancipatie, of zoals we dat vroeger noemde volksverheffing, en niet zonder resultaat.

We zullen de enorme vooruitgang op dat gebied met hand en tand verdedigen. En daar waar nieuwe gettos dreigen te ontstaan, met een nieuwe economische onderklasse, daar waar schooluitval dramatisch toeneemt en dus de kansen van kinderen afneemt, daar waar te veel vrouwen weer binnen zitten en homos dreigen te worden weggepest, daar zullen we ons net als in het verleden actief met mensen en buurten bemoeien. Door samen kansen te creeeren en perspectief te schetsen, maar ook door mensen aan te spreken op hun eigen verantwoordelijkheid. Wij nemen dan ook fors afstand van het simpele leven en laten leven liberalisme. Tolerantie mag nooit leiden tot onverschilligheid.

IV) Tenslotte. Ons eigen functioneren.

Wij hebben thans geen behoefte aan dure woorden over dualisme, die het ons als raad mogelijk moet maken effectiever te functioneren. Meer op een afstand opererend, meer controlerend, waardoor meer ruimte moet ontstaan voor onze belangrijkste taak: volksvertegenwoordiger.

Wellicht moeten wij wel nog onderzoek plegen naar een aspect. De vorming van de stadsdelen is afgerond. Taken zijn overgedragen. Het college is kleiner geworden. Het dualisme heeft uitvoerende taken weggehaald bij de gemeenteraad. Honderden leden van de deelraden nemen ons werk over. Zullen wij eens gaan onderzoeken of het mogelijk is de omvang van de raad flink terug te brengen. Hiertoe een motie.

MOTIE VERKLEINING RAAD

De begroting

De PVDA stelt nu al enige jaren drie prioriteiten: Veiligheid, Onderwijs en Zorg. Dat vond zijn vertaling in het Programakkoord. Nog geen 20% van de extra middelen in dit overvloedige begrotingsjaar gaat die kant op. Dat moet het college maar eens uitleggen. Voor een verdere analyse verwijs ik naar onze financieel woordvoerder Asscher die na mij het woord hoopt te krijgen.

Laat er geen misverstand over bestaan. Het zou in sociaal opzicht onvoorstelbaar zijn indien de bijna 10000 I/D banen in deze stad worden afgeschaft. De Zorginstanties, de cultuurinstellingen, de scholen zouden zich geen raad weten. In de commissies hebben wij veel voorstellen gedaan deze te behouden. Voor een grote groep bestaat misschien een andere andere uitweg.

In het regeerakkoord staan grote sommen onder het kopje Veiligheid, oplopend tot 700 miljoen euro over vier jaar. Het kabinet wil het komende jaar er 4.000 politiefunctionarissen in Nederland bij. Dat gaat volgens de kabinetsplannen 255 miljoen euro per jaar kosten. Als we geluk hebben komen er van de 4.000 extra agenten 400 naar Amsterdam.

Wij weten wat beters. In Amsterdam alleen al zouden we 4.000 toezichthouders, die nu onder de ID of WIW regeling vallen, kunnen omzetten in reguliere banen -we hebben het dan over conducteurs, huismeesters, conciërges op scholen, etc - voor nog geen 73 miljoen euro per jaar! Let wel, 4.000 direct productieve functies die aantoonbaar de criminaliteit hebben doen dalen en het veiligheidsgevoel bij de mensen hebben verhoogd. Een koopje meneer Remkes!

Wij willen hierbij een motie indienen, waarin wij het college vragen een dergelijke omzetting in Den Haag te bepleiten. Een uitgelezen kans voor een revanche voor het team lobbyisten in het college ligt hier. Meneer Dales bel uw partijgenoot Remkes; een voorzet voor open doel!.

MOTIE VEILIGHEIDSMELKETIERS

Eventueel: Ik ben aan de tijd, voor onze opmerkingen over zorg en onderwijs verwijs ik naar de geschreven tekst, tot slot

Speerpunt Onderwijs:

Het merendeel van de ouders, leerlingen, leerkrachten en schooldirecteuren zouden een meer gemengd onderwijs prefereren. Wie het bestaan van witte en zwarte scholen wil tegengaan zal een actief spreidingsbeleid moeten voeren. Gedwongen spreiding is tot nu toe in andere steden en landen weinig succesvol. Vrijwilligheid geniet de voorkeur boven dwang. Informatie voorziening is in feite het enige instrument om tot spreiding te komen. Het is beter om ouders te stimuleren kritisch naar scholen te kijken, zodat ze een bewuste keuze kunnen maken.. Stimuleer ook allochtone ouders om groepsgewijs naar een andere school te gaan. Bied laag opgeleide ouders steun bij het maken van hun schoolkeuze; deze ouders blijken andere keuzes te maken als ze objectieve voorlichting krijgen . De PvdA vindt sowiso dat er een consumenten organisatie moet worden ingesteld om de ouders te assisteren. Graag een reactie van het college. Met name in het VMBO en (voortgezet) speciaal onderwijs moet de onderwijshuisvesting en de kwaliteit van het onderwijs verbeteren, de verouderde apparatuur en inventaris moet beter aansluiten op het bedrijfsleven. Wij zijn daarom blij met inititiatief van het college om nieuwe VMBO scholen op te richten.

Ook bij de Zorg tellen we onze zegeningen: De stadsmobiel eindelijk op orde én goedkoper. De maatschappelijke opvang beter georganiseerd, alhoewel verdere investeringen nodig zijn. Mijn fractie komt binnenkort met een raadsnotitie over de zorg rond het centraal station, niet alleen een onveilig station maar ook een onbedoeld opvanghuis voor allerhande outdrops. De PvdA blijft zich grote zorgen maken over de effectiviteit van de zorgorganisatie als geheel. Des te teleurstellender is het dat het college geen werk heeft gemaakt van het onderzoek naar de effectiviteit van alle bij de zorg betrokken instanties, zoals deze raad bij de vorige begrotingsbehandeling in een motie had gevraagd.

De druk zal de komende jaren alleen maar toenemen. De acute pscychriatische zorg moet nu echt goed geregeld worden. De gemeente zal een expliciete verantwoordelijkheid hebben krijgen voor de preventieve gezondheidszorg. Een meer zakelijke aanpak is daarbij onontkoombaar.

Mijnheer de voorzitter,

Als je altijd de verantwoordelijkheid hebt genomen voor het bestuur van de stad valt het niet licht op een bepaald moment te moeten constateren dat dingen anders dan in het verleden moeten. Angst voor verwijten van anderen mogen geen reden zijn dit na te laten. De Partij van de Arbeid toont de bereidheid de hand in eigen boezem te steken, en die is nauw verweven na tachtig jaar stadsbestuur met die van het gemeentebestuur te Amsterdam. Er moet nodig eens gelucht worden.

Het geduld van de burger lijkt vaak op. Redelijk of niet, men verwacht oplossingen voor problemen. De tijd van bedekken of inspanningsverplichtingen is voorbij. Boter bij de vis. Het college krijgt van de PvdA alle ruimte de hooggespannen verwachtingen in de vorm van resultaten waar te maken. Desnoods middels creatieve en onorthodoxe oplossingen.

Meneer de voorzitter, ik hoop dat u hierna het woord aan onze financieel woordvoerder Asscher wilt geven.

Tjalling B. Halbertsma

reacties