Vrije Universiteit Amsterdam

Informatie voor de pers. Vrije Universiteit Amsterdam. 07/11/2002


---

Rapport Wetenschapswinkel biedt andere kijk op integratie

Allochtonen hebben het gevoel dat er een zware druk op hen rust. Zeker na 11 september 2001 komt het hen voor alsof ze van autochtonen niet moeten integreren, maar assimileren in de Nederlandse maatschappij. Heel kort door de bocht is dat de conclusie die staat in het Wetenschapswinkel-rapport Integratie - Een kwestie van cultuur. Esther van Diepen maakte het rapport als student Cultuur, organisatie en management in opdracht van de gemeente Leerdam. Afgelopen dinsdag 6 november presenteerde ze haar onderzoek in een workshop van het congres Etniciteit en diversiteit in de Nederlandse samenleving, georganiseerd door de Wetenschapswinkel.

Integratiebeleid zet vaak vooral in op gedegen huisvesting, arbeid en opleiding, maar de etnische groeperingen zelf hebben een heel ander aandachtspunt. Zij zien integratie als wederzijds respect hebben voor elkaars religieuze uitingen en als vermenging van culturele activiteiten. Afgelopen zondag zei iemand (wie) het al in vpro´s Tegenlicht dat over de integratie in Leerdam ging: "Wij komen naar jullie dodenherdenking, waarom jullie niet naar onze viering van 79 jaar Republiek Turkije?"

Leerdam is een middelgrote gemeente waarin 61 verschillende nationaliteiten wonen. Turkse en Marokkaanse organisaties overleggen onderling en met de gemeente in de Overlegraad Buitenlanders over kwesties die minderheden aangaan. De overlegraad had het idee dat minderheidsgroepen zich de laatste tijd terugtrekken, dat de integratie niet goed meer verloopt. Evelien van der Wiel adviseert de Overlegraad namens de gemeente, en het leek haar verstandig dat gerucht wetenschappelijk te laten onderzoeken.

Leerdam benaderde vervolgens de Wetenschapswinkel van de VU, waarop COM-studente Van Diepen aan haar onderzoek begon. Ze deed diepte-interviews met 32 mensen van Turkse, Marokkaanse, Molukse, Somalische en Irakese afkomst, waarbij ze hen de ruimte gaf zelf een invalshoek te kiezen. Zo stuitte ze op het idee bij allochtonen dat zij zich wel willen aanpassen, maar zonder hun afkomst te verloochenen. Daarom zouden ze van autochtonen willen dat ze wat meer interesse zouden tonen in hun cultuur en die niet op voorhand af te wijzen.