Partij van de Arbeid

Geloven doe je thuis, samen leven doe je op school

07-11-2002

Geloven doe je thuis, samenleven doe je op school! Een interview van Evelien Polter met Karina Schaapman

Sinds maart 2002 is Karina Schaapman PvdA-fractielid in de gemeenteraad van Amsterdam. Zij is woordvoeder onderwijs en schreef twee notities te weten Van behoefte aan scholen naar scholingsbehoeften en Samen naar School. Verder nam zij stelling in het debat over de Voorschool. Over haar werkzaamheden als raadslid heb ik een gesprek met Karina in café Dantzig, een café waar veel Amsterdamse PvdA-ers elkaar ontmoeten.

De notitie Van behoefte aan scholen, naar scholingsbehoefte stelt aan de orde dat vrijheid van onderwijs in Amsterdam vooral vrijheid van geloofsrichting is. Karina pleit in de notitie voor vrijheid van onderwijs op basis van ontwikkelingskansen voor kinderen. In het basisonderwijs is er een tendens naar een pedagogiek waar het kind en zijn ervaringen centraal staat. Het leerlinggerichte onderwijs kent in Amsterdam een zekere mate van populariteit. Kinderen met taalproblemen hebben, zoals uit wetenschappelijk onderzoek blijkt, echter baat bij leerstofgericht onderwijs. Veel Amsterdamse kinderen met een taalachterstand of andere taalproblemen zitten op scholen waar juist dat leerling gerichte onderwijs centraal staat. Karina Schaapman zou vanuit de overheid meer willen sturen op een pedagogische aanpak. Zij zou scholen willen zien waar kinderen met taalproblemen leerstofgericht onderwijs krijgen en kinderen uit een bevelshuishouding geen Montessori onderwijs. Haar stelling; geloven doe je thuis, samenleven doe je samen op school zou ze graag in het beleid voor de stichtingsnormen van scholen terug willen zien. Karina sluit zich hierbij aan bij het pleidooi van ex-minister Van Boxtel van D66 om het bijzonder onderwijs af te schaffen.

Een manier waarop dit gerealiseerd kan worden is haar inziens het stichten van scholen op basis van de zogenaamde ouderverklaring. Met deze verklaring geeft een groep ouders aan een onderwijsbehoefte voor hun kinderen te hebben. Dit biedt de mogelijkheid om een veel diverser aanbod van scholen te krijgen. Als voorbeeld noemt ze een huiswerkvrije middelbare school. Een groep ouders zou door de ouderverklaring de mogelijkheid krijgen een dergelijk school voor voortgezet onderwijs op te richten.

Op dit moment stichten vooral Islamieten scholen uit naam van de vrijheid van onderwijs. Karina vindt dit een afkeurenswaardige ontwikkeling. Uit naam van de vrijheid worden met name meisjes onderworpen aan strenge kledingvoorschriften als het dragen van hoofddoeken. Dezelfde vrijheid van onderwijs geeft het bijzonder onderwijs (de Christelijke scholen) de mogelijkheid leerlingen die de geloofsovertuiging van de school niet onderschrijven te weigeren. Karina kwam een tijdje geleden in aanraking met een moeder uit Mozambique die haar twee kinderen aanmeldde bij een school voor bijzonder onderwijs. Door de schoolleiding werd haar meegedeeld dat de school vol was. Toen haar Nederlandse man dezelfde kinderen daarna wilde inschrijven was er nog wel plaats. En dit allemaal op grond van vrijheid van onderwijs.

De notitie Samen naar school pleit voor het instellen van een leerrecht ambtenaar voor alle kinderen die ouders ondersteunt bij het oplossen van problemen in het onderwijs aan zorg- en gehandicapte kinderen. Een voorbeeld: ouders van een meisje met het syndroom van Down worden geconfronteerd met de beslissing van de school dat zij hun dochter naar het speciaal onderwijs willen sturen. De ouders zijn het daar niet mee eens. Ze vragen Karina wat ze kunnen ondernemen. Zij vertelt hen dat ze bezwaar kunnen aantekenen. De ouders gaan kijken bij het speciaal onderwijs en willen dat hun kind daar niet naar toe gaat. De basisschool blijft bij haar standpunt. Na behandeling van het met de hulp van Karina ingediende bezwaarschrift blijkt de basisschool verplicht om het kind te houden. Het meisje wordt vervolgens in een andere groep, bij een andere onderwijzeres geplaatst. Alles lijkt zich nu ten goede te keren De nieuwe onderwijzeres heeft er zin in en het meisje is gelukkig. De rol die Karina in deze zaak vervulde zou zij geformaliseerd willen zien in een leerrecht ambtenaar. Een soort ombudsman voor ouders van zorg- en gehandicapte kinderen die hen helpt de mogelijkheden van hun kinderen te realiseren.

Bij de behandeling van de uitbreiding van de voorschool in Amsterdam kwam Karina Schaapman in conflict met haar Groen Links fractieleden. Deze laatsten wilden uit idealisme de voorschool uitbreiden terwijl Karina Schaapman uit de dagelijkse praktijk van de voorschool een minimale opbrengst waarnam en schaarste aan personeel. Zij wilde eerst een analyse van de problemen voordat zomaar tot uitbreiding besloten zou worden. Voor Karina lag hier een essentieel meningsverschil met idealisten in de politiek. Ga je als politicus uit idealisme voor zaken of vind je dat het resultaat telt? Als PvdA-er ligt voor haar de keuze bij het laatste.

In het PvdA-verkiezingsprogramma staat de wens om de komende vier jaar twee nieuwe VMBO-scholen te bouwen. In de begroting is geld vrij gemaakt voor deze twee nieuwe instellingen. Binnenkort wordt de nieuwe VMBO-school Marcanti opgeleverd. Karina vindt zon nieuw gebouw belangrijk omdat het de leerlingen, hun ouders en docenten een push geeft voor de vergroting van hun zelfrespect. Dergelijke investeringen geven aan dat de gemeenschap hen zó belangrijk vindt dat ze zon nieuw gebouw waard zijn.

Een half jaar in de politieke arena van Amsterdam, is dat leuk?

Een aantal zaken vindt Karina inspirerend. Bijvoorbeeld de denktank van wethouder Rob Oudkerk en zijn ambtswoninggesprekken met verschillende mensen uit de maatschappij.

De plaats waar Karina haar ideeën en opinies in daden kan omzetten is de Raad.

Maar met de politiek heeft ze een haat-liefde verhouding. Meestal is het heel leuk, maar soms ook saai!

Evelien Polter, secretaris PvdA Amsterdam

Evelien Polter

reacties