07-01-2003
Nieuwjaarstoespraak door burgemeester Staatsen en wethouder
Vos-Brandjes
Omroeper:
Het jaar 2002, gedaan, gesloten, stil,
het jaar 2003, nog trappelend en pril.
Zo vlak na oud en nieuw, moment om te beschouwen,
hoe was het oude jaar, hoe t nieuwe op te bouwen?
Maar...wie schouwt op de tijd, wie heeft het sprekersrecht?
Wiens blik is scherp en klaar, wiens woord is wijs en echt?
De Jonge, Gaaikema, of Lebbis, saam met Jansen,
Van t Hek...of is het Kan die op het koord mag dansen
zo slap dat men snel valt, wanneer het oordeel is:
sarcastisch, rancuneus, met geur van rotte vis,
gespeeld slechts op de man, de bal reeds lang vergeten,
en men van goed fatsoen en waarden niet wil weten.
Het vraagt een waardig man, met visie, klip en klaar,
een echte erudiet, iemand als...Thomasvaar,
het vraagt een vrouw met kracht, een eigen blik op t leven,
een vrouw als ...Pieternel, aan hen het woord gegeven.
Thomasvaar:>(burgemeester Staatsen)Welaan, mijn Pieternel, men vraagt
ons nogal wat!
Een terugblik op een jaar, en dan nog in een stad,
waar wij toch niet vaak zijn. Hoe dit zó aan te pakken
dat wij ook niet pardoes - van t slappe koord afsmakken?
Waar vinden wij feed-back', waar data, namen, feiten
om ons met zorg en deugd van onze taak te kwijten?
Pieternel:>(wethouder Vos-Brandjes)
Ach Thomasvaar dat moet - toch niet zo moeilijk wezen?
Heeft deze stad geen krant waarin dat staat te lezen?
Thomasvaar:
Natuurlijk...geniaal...de Koningin der Aarde!
Zij levert ons het nieuws, onschatbaar is haar waarde.
Pieternel:
De Helderse Courant...eens zien...ah...ja...natuurlijk:
Een nieuw bestuursmodel...duaal...da's avontuurlijk...
Thomasvaar:
Dat is het zeker ja, met voetangels en klemmen,
tien fracties in de raad, probeer die maar te temmen!
Pieternel:
Ach, arme burgervaâr, het zijn soms lange dagen...
Thomasvaar:
...hou ze maar bij elkaar, die kikkers in zijn wagen.
En kikkers -hun natuur- willen graag s avonds kwaken,
tot zelfs diep in de nacht, om uit je doen te raken!
Begroten viel niet mee, het werd echt duelleren.
Ach ja, bestuurlijk valt er nog heel veel te leren!
Pieternel:
Maar was dit t enig nieuws? Is er nog meer geschreven...
Thomasvaar:
Eens kijken...Oh jawel..: het stadshart moet weer leven!
Dat wordt ook wel hoog tijd, want als ik nu de staat zie,
is dat hart slechts gebaat -bij spoed-reanimatie!
Pieternel:
En bij een weids gebaar - bestuurders: stelt uw daden!
Laat burgers niet aldoor - naar uw intenties raden.
Eén kikker kunt u zelf in uwe wagen houwen:
Uw stadshuis in het hart - geeft and'ren ook vertrouwen!
Thomasvaar:
En groot vertrouwen in - de toekomst blijft geboden,
want anders komt deez' stad echt niet uit hare noden!
Pieternel:
Gij spreekt weer woorden wijs, maar praat men in Den Helder
zichzelf niet -en met kracht- voortdurend naar de kelder?
Thomasvaar:
Temeer is het dus zaak - gevaren niet te duchten
en niet meteen bij t zien - der ooievaar te vluchten!
Zo'n ooievaar vangt slechts - per keer één enk'le kikker,
en als geen kikker durft - gebeurt er dus geen fl.....
Pieternel:
...ja ja, uw punt is klaar, zowaar: uw hoofd gaat gloeien,
wordt rood! Uw hartstocht is - voor deze stad aan t groeien!
Thomasvaar:
Die hartstocht, Pieternel, is naar ik heb begrepen,
door potloden verwoord - gestemd en zeer geslepen!
Pieternel:
Oh ja, het vakje rood - de burger had gesproken
en bij t formeren heeft - verrassing niet ontbroken.
Thomasvaar:
Da's waar, bij dat spel bleek - dat dissidente kikkers,
in nieuw college-pluche - soms strijken met de knikkers!
Maar goed, wat zegt dit blad - nog meer over Den Helder?
Ah...kijk eens even aan...de kunst ging naar de kelder!
Pieternel:
De kelder van t stadhuis - door vocht te veel vergeven,
bracht stil-levens toch wel - zeer letterlijk tot leven!
Thomasvaar:
Is dan in deze stad - geen enkel ding meer heilig?
Zelfs n kunstwerk op een plein - ligt hier ook niet meer veilig!
Pieternel:
Nee, dat is zeker waar - soms zijn er...stoute dromen,
waarin men zomaar tot...ont-Boezeming kan komen.
Thomasvaar:
Maar over veiligheid - in alle ernst gesproken:
daaraan heeft het de laat-ste tijd toch wel ontbroken.
Het is dus hoogste tijd - die drastisch op te lappen,
zodat men zonder angst -weer veilig kan gaan stappen!
Pieternel:
Daarvoor heeft men dan ook -heel rigoureus gekozen,
een veiligheidspakket, voor wie hier gaan verpozen,
Thomasvaar:
Verlichting...sluitingstijd - en...preventief fouilleren...
Pieternel:
...dat lijkt me spannend...maar...ook lastig in deez' kleren.
Thomasvaar:
Ach, tegenwoordig zijn, de boezeroens veel korter,
de jakjes minder wijd - de jurkjes heel wat hotter...
Pieternel:
...hoor hem, de jonge god, dat heb je vaak met heren
die al wat ouder zijn - die blijven het proberen!
Maar toont reclame niet - dat kikkerbillen eten
voor hen voor hen fataal kan zijn - ..............................
Thomasvaar:
.............................- stop, Pieternel, vergeten
wij onze opdracht niet: - Den Helder te vertellen
hoe men de toekomst zelf - succesvol kan voorspellen.
Pieternel:
Dat vergt toch niet zo veel? Dat vraagt alleen maar...horen
van wat er wordt gevraagd...en liefst met beide oren!
Thomasvaar:
De burger vraagt niet veel - hij vraagt basale zaken,
eenvoudig en daarom - juist simpel waar te maken!
Pieternel:
Een stad die veilig is...herbergzaam...onderhouden...
Thomasvaar:
...en deugdelijk bestuurd, beloften ook gehouden!
Pieternel:
Een stad met durf en pit, met eigendunk, da's wennen!
Thomasvaar:
Een stad waarin elk één, zich eind'lijk kan herkennen!
Weest daartoe vast van koers - wordt niet door angst verzwolgen,
Pieternel:
en kwaak eens met één mond, dan is het ook te volgen!
Thomasvaar:
Maar kikkers: hoedt u wel -voor ooievaars die kapen,
Ze staan langs Haarlem's Dreef -en in het Haagse wapen.
Den Helder: ken uw zaak - verdedig die met verve,
opdat gij wat gij wilt - met glans en eer verwerve!
Pieternel:
Nou, dat was wat men dus - een peptalk pleegt te noemen!
Ik hoop dat wat u zei nog heel lang na blijft zoemen!
U legt een toekomst voor...een fraaie rode loper...
Thomasvaar:
...en deze adviseurs zijn ook een stuk goedkoper!
Pieternel:
Maar ook hun tijd is om, zij gaan u dus verlaten!
Thomasvaar:
U heeft nog veel te doen, wij hoefden slechts te praten.
U maakt uw eigen stad, u moet erin geloven,
Pieternel:
Den Helder, t ga u goed, laat nooit uw hartstocht doven!
Omroeper:
Nee, wacht, gij allebei, zijt gij niet iets vergeten?
Heeft u niet een moraal...elixer voor t geweten?
Pieternel:
Natuurlijk...een abuis...dat wij dat nu vergeten,
Den Helder...de moraal...ook kikkers moeten eten!
Thomasvaar:
Welaan dan...burgers, stad...als hoop zij dit gegeven:
elk' kikker heeft, hoe lang - of kort hij ook mag leven,
in t groene lijf verstopt - potenties...niet te blussen,
om prins/prinses te zijn...alleen...wie durft...te kussen?