Gemeente Zevenaar

Nieuwjaarstoespraak 2003 burgemeester Jan de Ruiter

Dames en heren,

Vorig jaar mocht ik hier voor de eerste keer staan en een nieuwjaarstoespraak houden. We kennen elkaar nu wat beter en u hebt begrepen dat ik niet zo lang van stof ben.

U kunt echter ook weten dat ik het wel degelijk plezierig vind om bij enige gelegenheid wat te mogen zeggen. Ik zal twee dingen proberen: iets langer van stof te zijn en geen stenen te gooien, zoals vorig jaar. Op een bevroren vijver zouden deze toch geen rimpelingen veroorzaken.

Het is niet ongebruikelijk dat je bij dit soort gelegenheden vanuit een bepaald thema spreekt. Het is ook niet ongewoon dat je wat terug kijkt op het voorbije jaar.

Politiek en maatschappelijk gesproken hebben we een zeer bijzonder jaar achter de rug. Ook wel een jaar dat zorgen geeft voor de toekomst. Een jaar waar de themas veiligheid en waarden en normen veel aandacht hebben gehad. Echter een aandacht die mij niet altijd bevredigde.

Maar eerst een paar citaten:

1. de gemeente dient haar wettelijke taak volledig te kunnen uitvoeren en uitbouwen, en zelf de verantwoordelijkheid te dragen voor haar beheer. Daarom wordt gestreefd naar herstel van de gemeentelijke zelfstandigheid op financieel terrein;
2. een actieve grondpolitiek waardoor de gemeente tijdig de beschikking krijgt over de benodigde terreinen;
3. nauwere samenwerking van school en ouders;
4. tegengaan van baldadigheid onder de jeugd, o.a. door bevordering van de oprichting van schooltuinen, kinderspeeltuinen, sportvelden en gymnastieklokalen. Hulp aan jeugdorganisaties;
5. bevorderen van de samenwerking op cultureel gebied. Streven om zoveel mogelijk de gehele bevolking in het culturele leven te betrekken;

6. versterking van de burgerzin, in samenwerking met de culturele organisaties;

7. herziening van de gemeentelijke indeling, waardoor meer levenskrachtige gemeenten ontstaan. Uit: De Grote Inzet, urgentieprogram v.d. PvdA voor de gemraadsverk 1946

Wie weet waar deze citaten uit zijn, van welk jaar en welke politieke richting mag zijn vinger opsteken.

Waarom deze citaten?, om te laten zien dat een aantal zaken zijn die volop op onze politieke agenda staan dit bijna 60 jaar geleden ook al stonden, alleen toen na een vernietigende wereldoorlog.

Veiligheid, waarden en normen en het woordje respect houdt velen bezig. In vaak oordelende zin wordt dan gesproken en in vage termen gevraagd om verandering. Zoals met veel zaken begint verandering, zeker verbetering bij jezelf. Ook als het om respect gaat. Respect voor een ander kan niet los worden gezien van enig zelfrespect. Net zoals veiligheid of besef van normen niet los kan worden gezien van besef van eigen veiligheid en/of waarden en normen. Ik bedoel, wie zelf weinig respect ontvangen heeft en/of waardetoekenning geniet, zal dit ook niet makkelijk naar anderen aan de dag leggen. De hardheid van onze samenleving, het ontbreken van respect heeft te maken met de wijze waarop wij die samenleving hebben ingericht.

Vlak na de oorlog was aan alles gebrek, aan materiele en immateriele zaken. Gebrek aan woningen maar zeker ook aan respect. Vooral bij de jeugd, die was voor galg en rad opgegroeid. Te jong volwassen geworden en opgevoed met de verkeerde waarden en normen. Deze jeugd stond voor een zware opgave: het land weer opbouwen en een toekomst vorm geven. De wederopbouw gaf geen ruimte voor luxe of ontspanning er moest gewerkt en er kon beperkt geleefd worden. Deze Spartaanse periode kreeg haar reactie in de jaren 60 met provo, flower power etc. Waarden en normen raakten op drift, de samenleving in beweging en maatschappelijke veranderingen kregen volop ruimte. De jeugd werd zelfbewust etc etc.

De maatschappelijke veranderingen gingen zeer snel, de politieke ontwikkelingen konden dit in de verre verte niet bijhouden. Gelukkig hebben we geen wereldoorlog achter de rug, maar hoe actueel zijn de punten uit 1946:

Ad 1 financiele zelfstandigheid hebben gemeenten heden ten dage nog steeds niet;
2. is actieve grondpolitiek in discussie en wetgeving in bespreking, maar wij hebben nog onvoldoende mogelijkheden; 3. is nauwe samenwerking tussen ouder en school geweldig actueel; 4. zijn de tuinen verdwenen, de sportvelden ruim aanwezig, maar hulp aan de verenigingen nog steeds van groot belang; 5. is samenwerking op cultureel gebied voor deze gemeente geen item, ik zeg is;
6. is versterking van de burgerzin bijzonder actueel, maar in samenwerking met culturele organisaties voor Zevenaar misschien wat minder actueel dan de rest van het land; 7. en gemeentelijke herindeling staat voor de deur.

Dames en heren,

De veranderingen in onze westerse samenleving zijn al eeuwen geleden in een stroomversnelling gekomen. En ook bij de vorige eeuwwisselingen vroeg men zich af of het einde der tijden niet nabij was. Ook nu is er relatief breed de idee dat het vermeende verlies van waarden en normen tot een respectloze samenleving zal leiden die Sodom en Gomorra zullen doen verbleken. Dit milleniumfatalisme deel ik niet. Ik wil hiermee niet zeggen dat alles wel los zal lopen en we rustig kunnen gaan slapen. Integendeel, ik wil onderstrepen dat we ons uiterst zorgen moeten maken. Maar ik maak me vooral dan zorgen als we alleen terug zien en veronderstellen dat het vroeger zo veel beter was en een terug keer naar die goede oude tijden wenselijk is.

Waar het mijns inziens om gaat, is dat we weliswaar met de zorg van vandaag toch positief naar de dag van morgen kijken. Om zo vanuit het positieve het negatieve te lijf te gaan.

Als we nu de punten van ca 60 jaar terug nog even naar voren halen, die met allerlei andere opvoedingsproblemen aangevuld kunnen worden, moeten we niet de jeugd en de ouders kapittelen, maar onszelf, wij die deze consumptieve samenleving hebben gewild en geen kans meer zien die goed te sturen. Actief maatschappelijk bewustzijn en verstandig maatschappelijk actief zijn is dus gewenst. Niet over problemen praten maar ze aanpakken, niet over politiek klagen maar er actief in worden, niet waardevrij kritiseren, maar normatief acteren!

Nu wat dichter bij huis komen.

Zevenaar is de mooiste gemeente in de Liemers en een van de schoonste van het land. Maar dit zeggen is niet verstandig, verstandig is met mensen die daar wat aan kunnen, nee moeten doen overleg voeren en plannen uitvoeren om dit zo te houden, en waar mogelijk te verbeteren. We moeten dus vanuit een visie doelen stellen en deze via concrete plannen verwezenlijken. We hebben een roerig jaar achter de rug waar veel energie is gaan zitten in onrust en onzekerheid wat ons allemaal overkwam. Dit jaar moeten we de hand nog weer meer aan de ploeg slaan. Met elkaar en in vertrouwen. Zonder elkaar kunnen we niets realiseren en zonder vertrouwen krijgt niets een start. Vertrouwen is niet een kwestie van krijgen, maar van verdienen en van geven.

Ook voor dualisering van het lokale bestuur draait alles om vertrouwen.

Wethouders die na de knip de vergadering verlaten, samenwerking tussen de griffier en de secretaris, ambtenaren die raadsfracties behulpzaam zijn, fracties die samen als raad de stad besturen, een goed gevoel hierbij staat of valt bij de veiligheid van vertrouwen. Zoals gezegd dit vertrouwen is geen gegeven, dit moet verdiend worden, verkregen worden door constructieve samenwerking. Ik wil graag veel energie behouden om die samenwerking te stimuleren en te versterken.

Ter afsluiting nog een korte blik terug, niet abstract filosofisch maar concreet:

Op 29 december waren we in Bommersheuf bij het jaarlijks concert van de Stedelijke Muziekvereniging Zevenaar. Samen met het trioGabberim werd een gevarieerde en hoog kwalitatieve uitvoering gegeven. Dankzij de vele vrijwilligers en het enthousiaste en dankbare publiek was Bommersheuf weer een fantastische culturele ontmoetingsplek

14 december waren we getuige van het kerstconcert van de muziekschool ook in Bommerheuf; eveneens een fantastisch optreden en een volle zaal. Bijzonder hier was ook de vorm van kritiek die begin en slot van de middag hadden als aansporing naar de raad voor besluitvorming een paar dagen later.

In het begin van het jaar om precies te zijn 24 februari presenteerde Crescendo een mooie cd; met de veelzijdige Marsz Teunis werd ik plezierig misbruikt.

Op 19 mei in de Andreaskerk bracht Zevenaar Muziekstad haar jaarlijks terugkerend programma met als hoogtepunt de gospelzangeres uit de VS.


1 juni bezocht ik de Vrije Academie, opende de overzichtstentoonstelling en raakte onder de indruk van de unieke grafische afdeling.

En toen was er hartje zomer met het geweldige hoogtepunt het

LANDJUWEEL

Jaarlijks zijn er de bijeenkomsten van schutterijen en carnaval waar de culturele onderdelen altijd hoog scoren; en is een indrukwekkende gebeurtenis de processie in Oud Zevenaar. Uniek was ook het fantastische muziek/ toneel stuk bij het jubileum van de Nachtuulen opgevoerd bij de St Martinuskerk deze zomer. Twee avonden een keur van amateurs die professioneel acteerden met een geweldig decor.

En dit alles muzikaal gebracht door jong en oud; dat heeft grote indruk gemaakt, dat is cultuur van een bijzonder nivo en ik realiseer me dat dit geen vanzelfsprekendheid is; dit is gegroeid door inzet van veel vrijwilligers en niet te vergeten het aanwezig zijn van goede voorzieningen.

Het zou een groot verlies zijn als dit verloren, zelfs aangetast raakt.

Voor het nieuwe jaar spreek ik de hartgrondige wens uit, dat ondanks financiele ingrepen er alles aan wordt gedaan om dit grote aanbod van kwaliteit niet te laten verschralen.

Ik wens u en de uwen gezondheid, creativiteit en de kracht om positief vooruit te blijven zien, ook als het wat moeilijker wordt.

Ik dank u voor uw aandacht.