Ministerie van Economische Zaken
Berichtnaam: Programma ICT en Administratieve Lasten

Nummer: 210

Datum: 14-01-2003

Ondernemers hebben te maken met veel administratieve verplichtingen die veroorzaakt worden door de overheid. Dat leidt tot kosten en ergernissen, en verstoort het ondernemingsklimaat. Een slimme inzet van ICT kan de uitwisseling van gegevens en informatie tussen bedrijfsleven en overheid aanzienlijk makkelijker maken. Daarom heeft het kabinet samen met het bedrijfsleven het programma ICT & Administratieve Lasten 2003 - 2006 ontwikkeld, waarover staatssecretaris Wijn van Economische Zaken de Tweede Kamer in een brief heeft geïnformeerd. Het programma levert een belangrijke bijdrage aan de doelstellingen van het kabinet om de bureaucratie terug te dringen en regelzucht te bestrijden.

Doel van het programma ICT en Administratieve Lasten is de bureaucratische rompslomp voor ondernemers te verminderen en de informatievoorziening van de overheid aan ondernemers te verbeteren. De totstandkoming van het programma en de implementatie gebeurt in nauwe samenwerking met het bedrijfsleven. De uitvoering van het programma begint in het SoFi-domein incl. het CBS, en het goederenvervoer in de haven. Verschillende branche-organisaties zijn betrokken bij de projecten en gaan 'oefenen in de praktijk'.

Uitvoering van het programma betekent dat:


1. ICT ingezet wordt in de hele keten van informatie- en gegevensuitwisseling tussen bedrijven en de overheid.


2. Het Bedrijvenloket, de Overheidstransactiepoort en het Basisbedrijvenregister ontwikkeld worden. Het bedrijvenloket is één virtueel loket waar de ondernemer, op een overzichtelijke en samenhangende manier, informatie van de overheid kan krijgen en transacties kan verrichten. De overheidstransactiepoort is één adres waar de ondernemer zijn gegevens elektronisch naar kan verzenden. De Overheidstransactiepoort zorgt ervoor dat die informatie op een intelligente en veilige manier bij verschillende overheidsinstanties terechtkomt. Het basisbedrijvenregister is één register waar de kerngegevens van alle bedrijven in vastliggen. Daardoor kan de overheid met zekerheid vaststellen om welk bedrijf het gaat, kan informatie over dat bedrijf makkelijker worden uitgewisseld en wordt de ondernemer minder vaak lastig gevallen met vragen.


3. De informatie die verschillende overheidsinstanties vragen, samengevoegd en geharmoniseerd wordt zodat de ondernemer die informatie in één keer kan aanleveren. Een veelgehoorde klacht van ondernemers is dat zij vaak dezelfde of vergelijkbare gegevens aan diverse overheidsinstanties afzonderlijk moeten verstrekken. Dat is bijvoorbeeld het geval bij gegevens die verband houden met de salarissen. Daarover wordt door de overheid informatie gevraagd bv door het CBS, UWV of de Belastingdienst. Voor de ondernemer is het handiger als hij deze gegevens in één keer elektronisch aan de verschillende overheden kan verzenden. De verschillende overheidsinstanties - te beginnen in het SoFi-domein en het goederenvervoer in de haven - gaan hun gegevensvraag daarom geleidelijk samenvoegen in één bericht (inhoud) en zullen de wijze waarop ze die informatie vragen harmoniseren (vorm).
HOE WORDT HET MAKKELIJKER VOOR DE ONDERNEMER?

Voorbeeld 1: Ondernemer wil informatie over het starten van een bedrijf. Om een bedrijf te kunnen starten, krijgt een ondernemer in spe te maken met tal van overheidsregelingen. De startende ondernemer surft daarom vanachter zijn PC naar het Bedrijvenloket om informatie te vinden over het starten van een bedrijf. Via een handig vraag/antwoord systeem krijgt hij, op een overzichtelijke manier, de voor hem relevante informatie van alle aangesloten overheidsorganisaties te zien.

Voorbeeld 2: Startende ondernemer wil zich registreren bij de overheid. Bij het starten van een bedrijf moet een ondernemer zich inschrijven in het Handelsregister en een BTW-nummer aanvragen bij de Belastingdienst. Als de ondernemer ook personeel in dienst neemt, moet hij zich aanmelden bij het UWV. Via het vraag/antwoord systeem van het Bedrijvenloket komt de ondernemer bij één elektronisch formulier dat ze kan invullen, en via Internet kan versturen. Hij hoeft dus niet meer drie papieren formulieren in te vullen, waarin vaak dezelfde gegevens worden gevraagd.