---
Ministerie van Defensie
---
Foto: Afghaanse kinderen (KL-voorlichting ISAF)
Op patrouille in Afghanistan
23-01-2003
Terwijl Nederland zich voorbereidt op de overname van het commando
over ISAF, maakt sergeant Pieter Hakvoort zich op voor de volgende
patrouille in zijn Politie District in de Afghaanse hoofdstad Kaboel.
Deze patrouilles worden uitgevoerd in het kader van de International
Security Assistance Force (ISAF) in Afghanistan. Sinds januari vorig
jaar levert Nederland een eenheid van compagnies sterkte.
De vierentwintigjarige sergeant Hakvoort uit Assen maakt deel uit van
de ISAF-compagnie. Normaal is Pieter Hakvoort werkzaam bij het 13e
bataljon Regiment Stoottroepen Prins Bernhard van de Luchtmobiele
Brigade als plaatsvervangend groepscommandant binnen de mortiergroep
81mm van de Charlie-compagnie.
In Afghanistan is Pieter Hakvoort groepscommandant binnen een
infanteriepeloton. "Ik ben wel mortierrist maar bovenal infanterist.
Wij moeten allereerst het vak van infanterist onder de knie hebben
voordat we mortierrist kunnen zijn." Zijn groep bestaat uit vijf
korporaals en vier soldaten. Samen vormen zij de Delta-groep van het
eerste peloton.
Sommige dagen zijn voor de militairen die deelnemen aan de
ISAF-vredesmissie best wel heftig noemen. Vlak voor de kerstdagen
vonden een aantal ingrijpende gebeurtenissen plaats. "Niet dat ik
alles zelf heb meegemaakt, maar toch grijpt het wel in op ons
allemaal. Als eerste hadden we de aanslag op twee Amerikaanse
militairen in de stad en een paar dagen later, op 19 december, de
aanslag aan de poort van ons kamp. De dader kwam om het leven door een
handgranaat die afging in zijn handen. Kort daarop stortte ook nog
eens een helikopter neer van de Duitsers met zeven doden tot gevolg.
Kortom een aantal heftige momenten zo vlak voor de kerstdagen."
Sergeant Hakvoort vertelt over zijn ervaringen toen hij voor het eerst
het gebied binnen reed. "Het was net of ik in een andere wereld binnen
stapte. Je kan deze missie totaal niet vergelijken met alle voorgaande
missies. Met betrekking tot het terrein lijkt het een beetje op een
zandbak en beelden die je alleen ziet op films." Pieter Hakvoort merkt
op dat er grote verschillen zijn tussen zijn uitzending naar
Afghanistan en zijn vorige missie in Bosnië met SFOR-7. "Een aantal
zaken waren op de base wat anders geregeld. Zo sliepen we in Bosnië in
een prefab en konden we wat makkelijker contact onderhouden met thuis.
Hier in Afghanistan slapen we in tenten en kunnen we tegen
gereduceerde prijzen 10 minuten per week naar huis bellen." Overigens
vindt hij het verblijf in tenten zo slecht nog niet. "Mij hoor je niet
klagen."
Samen met de rest van zijn groep rijdt sergeant Hakvoort patrouilles
in het aan hen toegewezen gebied dat is gekoppeld aan een
politiedistrict. "In ons geval aan PD 8, en alle contacten die we in
het gebied onderhouden zijn voor een groot deel in samenspraak met de
commandant van dit district. Vaak rijden we ook een joint patrouilles
en dan gaat er een lokale politieagent mee. Op deze wijze wordt de
acceptatie verhoogd onder de bevolking en dat is weer goed voor onze
eigen 'force protection'. Als we op patrouille gaan dan moeten we
alles wat we de afgelopen jaren hebben geleerd uit de kast trekken.
Het rijden van patrouilles is weliswaar bedoeld om te tonen dat we er
zijn, echter de wijze waarop we door de omgeving verplaatsen is
compleet gevechtsgereed. Er zijn de laatste tijd genoeg zaken gebeurd
die het, voor ons, rechtvaardigen om geladen rond te lopen."
De militairen zijn als zij bij een patrouille de poort uitrijden op het ergste voorbereid. "We hebben alles wat je op ons niveau bij je kan hebben voorhanden. Dit varieert van een anti-tank wapen voor de korte dracht (de AT-4) tot en met de normale patronen in het wapen dat voor ons op het voertuig ligt. Het laden van alle wapens is een must om snel te kunnen reageren. Mocht het fout gaan dan hebben we geen tijd meer om te laden. Gelukkig hebben we ons wapen nog niet hoeven te gebruiken maar op sommige momenten zaten we er niet ver naast. Onze Rules of Engagement zijn daar overigens vrij duidelijk in."
Naast het rijden van patrouilles doen de ISAF-militairen nog veel meer opdrachten. "Als er een patrouille in het gebied is dan houden we altijd eenheden stand-by die kunnen helpen als het ergens mis zou gaan. Ook draaien we wacht op de base. Toen de granaten aan de poort werden gegooid stonden er toevallig mensen van ons op wacht. Direct na de aanslag is de wacht gewisseld door een andere groep mensen."
Om te voorkomen dat de militairen in de diverse situaties blijven
hangen worden alle situaties die ze tegenkomen direct na afloop van
elke opdracht geëvalueerd. "We houden regelmatig een de-briefing
binnen de groep. Als het iets is dat de hele eenheid aangaat dan volgt
er een de-briefing door de compagnies commandant." Maar ook binnen de
eenheid letten de militairen goed op elkaar. "Als er iets is dan
spreken we elkaar er op aan."
Foto: Terreinrijden in Afghanistan (KL-voorlichting ISAF) Foto:
Nachtzicht in Kaboel (KL-voorlichting ISAF)
Gerelateerde pagina's
* Afghanistan/Strijd tegen het terrorisme