Toespraak van minister-president Balkenende bij het afscheid van de `oude'
Tweede Kamer, 29 januari 2003
Meneer de voorzitter,
Graag wil ik u bedanken voor uw uitnodiging om namens de regering aanwezig te
zijn bij de laatste vergadering van de Kamer in deze zittingsperiode. Die
zittingsperiode was kort, maar hevig.
U heeft zojuist de leden die morgen niet in de nieuw gekozen Kamer terugkeren,
persoonlijk toegesproken. Een aantal van hen is minder dan een jaar
volksvertegenwoordiger geweest. Anderen bekleedden die functie gedurende een
groot aantal jaren.
Maar zij allen zullen deze vergadering beleven als een heel bijzondere gebeurtenis.
`Partir, c'est mourir un peu'. "Afscheid nemen is een beetje sterven". Die poëzieregel
kent iedereen. Maar slechts weinig mensen weten wat daarop volgt:
`On laisse un peu de soi-même en toute heure et dans tout lieu.'
Ofwel: "Men laat een beetje van zichzelf achter in ieder uur en elke plaats."
Dat geldt ook voor de vertrekkende leden van de Tweede Kamer. Zij laten allemaal
op hun eigen manier op deze plaats iets van zichzelf achter.
Dat kunnen initiatief-wetsvoorstellen zijn. Of scherpe bijdragen aan debatten.
Kritische vragen aan de regering. Of aandacht voor knelpunten die anderen over het
hoofd zagen.
Maar het kunnen ook zaken zijn als collegialiteit. Hartelijkheid. Betrokkenheid. Ook
die zaken zijn van groot belang in het huis van de democratie.
---
Zo heeft iedereen op zijn eigen manier iets bijgedragen waar de nieuwe Kamer vanaf
morgen op vóórt kan bouwen.
Meneer de voorzitter, bij de verkiezingen van 22 januari zijn meer mensen naar de
stembus gegaan dan in mei vorig jaar. En toen al was het aantal stemmers
aanzienlijk gegroeid. De burgers van Nederland hebben in groten getale hun ogen
gericht op de politiek. Zij verwachten omgekeerd dat de politiek haar ogen richt op de
burgers.
Dat geldt zeker niet alleen voor de herkozen leden van de Kamer en voor de nieuwe
leden die morgen hun opwachting maken. Het geldt ook voor het nieuwe kabinet dat
na de informatie- en formatieperiode zal aantreden.
Velen die niet terugkeren in de Kamer zullen zich enigszins weemoedig voelen. Zij
zullen de spanning missen van het debat in de Kamer. Zij zullen de sfeer missen. Die
heel speciale sfeer waarin felle concurrentie en warme kameraadschap hand in hand
kunnen gaan.
En zij zullen ook het intense genoegen missen wanneer het je als parlementariër lukt
iets voor elkaar te krijgen voor je kiezers.
Wie hier gewerkt heeft, weet uit eigen ervaring dat je als volksvertegenwoordiger de
mooiste functie vervult die we in Nederland hebben.
Meneer de voorzitter, ik wil namens de regering alle leden van uw Kamer die hier
vandaag voor het laatst zijn, heel hartelijk bedanken voor hun inzet.
---
U allen laat hier iets van uzelf achter. U staat voor een nieuwe fase in uw leven, met
een nieuwe balans tussen vrijheden, verantwoordelijkheden en verplichtingen. Ik wens u daarbij heel veel succes.
Alle herkozen leden en al degenen die morgen voor het eerst een zetel zullen bezetten die hen door de kiezer is toevertrouwd, wens ik veel wijsheid en kracht toe. Dat het u allemaal goed mag gaan!
---