Rijksuniversiteit Groningen

Beter alternatief voor onder meer ACE remmers bij behandeling hoge bloeddruk

Hoge bloeddruk (hypertensie) wordt vaak pas in een laat stadium opgemerkt, wanneer het al schade aan hart, nieren, hersenen of bloedvaten heeft veroorzaakt. Vroege opsporing en een goede behandeling zijn daarom van groot belang. Maar het is nog onduidelijk hoe verhoogde bloeddruk ontstaat en welke processen precies ten grondslag liggen aan de uiteindelijke schade die de hypertensie veroorzaakt. Pieter van Paassen verrichtte onderzoek naar de ontstaansmechanismen en ontdekte dat het nieuwe geneesmiddel remikiren effectief is bij de behandeling van hoge bloeddruk.

De nier speelt een bepalende rol in de ontwikkeling van hypertensie. De promovendus keek met name naar een bepaald regulatiesysteem in de nier: het renine-angiotensine-aldosteron systeem (RAAS), want dit systeem beïnvloedt onder andere de filtratie, de doorbloeding en de zoutverwerking in de nier. Een gestoorde zoutverwerking is een van de factoren die tot hoge bloeddruk kan leiden. Van Paassen wist de rol van het RAAS in deze stoornis verder op te helderen. Zo stelde hij vast dat het effect van het gebruik van veel zout op de hoogte van de bloeddruk niet bij elke hypertensiepatiënt hetzelfde is. Het bleek dat een verminderde vaatverwijding in de nier, waarschijnlijk ten gevolge van locaal te sterke activiteit van het RAAS, hieraan ten grondslag ligt. Bovendien blijkt een geactiveerd RAAS de relatie tussen bloeddruk en zoutuitscheiding ongunstig te beïnvloeden, hetgeen verbetert tijdens renineremming. De activiteit van het RAAS lijkt sterk individueel bepaald te zijn en dat verklaart waarom de gevoeligheid voor de effecten van medicijnen die het RAAS remmen per individu verschillen.

Voor zijn onderzoek testte Van Paassen de invloed van remikiren, een middel dat zeer selectief de eerste en snelheidsbepalende stap in het RAAS remt, en bracht de verschillende effecten in het lichaam in kaart. Bij hypertensiepatiënten blijkt het zonder ongewenste bijwerkingen een bloeddrukdaling, een toegenomen zoutuitscheiding en een afname van proteinurie (eiwitverlies via de urine wat duidt op schade aan de nieren) op te leveren. Verder onderzoek naar de langetermijneffecten van remikiren is nodig. Maar de promovendus vermoedt dat renineremming een aantrekkelijk alternatief is voor middelen die het RAAS op een ander niveau blokkeren, zoals de succesvolle ACE-remmers en angiotensine II receptor blokkers. /ImK

Pieter van Paassen studeerde geneeskunde in Groningen. Hij verrichtte zijn promotieonderzoek bij de vakgroep nefrologie van de afdeling Interne geneeskunde van het Academisch Ziekenhuis Groningen. Het onderzoek is voor een deel gefinancierd door de firma Roche. Momenteel is Van Paassen werkzaam als internist-nefroloog in het Academisch Ziekenhuis Maastricht.

Datum en tijd

woensdag 5 februari 2003, 16.00 uur

Promovendus

P. van Paassen, tel. (043)387 65 43, e-mail:
p.vanpaassen@immuno.unimaas.nl (werk)

Proefschrift

Renin inhibition: a tool to assess the role of the RAAS in renal hemodynamics and sodium handling in human hypertension

Handelsuitgave

Datawyse, universitaire pers Maastricht, ISBN 90-9016596-7

Promotores

prof.dr. G.J. Navis, prof.dr. D. de Zeeuw en prof.dr P.E. de Jong

Faculteit

medische wetenschappen

Plaats

Aula Academiegebouw, Broerstraat 5, Groningen

Agenda

Tentoonstelling