---
Ministerie van Defensie
---
Eerste indrukken ISAF-5 (KL.-voorlichting ISAF)
Eerste indrukken van Isaf-5 in Kaboel
08-02-2003
Na een gedegen opwerkprogramma in Nederland ter voorbereiding op de
uitzending is het personeel van de 1 (NL) infanteriecompagnie ISAF-5
inmiddels een week in Kaboel. De eerste patrouilles zijn inmiddels
gereden, kennismakingsgesprekken met burgermeesters en andere locale
autoriteiten in de toegewezen districten zijn gehouden en daarnaast
heeft bijna iedereen zijn draai in Camp Warehouse gevonden. Met
bepaalde verwachtingen is men naar Afghanistan vertrokken maar de
situatie ter plaatste is toch anders dan verwacht. Over koude werd
gesproken maar zonneschijn viert de boventoon. Regen zou veelvuldig
voorkomen, maar stof heeft toch de overhand. Hoe ervaart het nieuwe
personeel alles na één week Kaboel.
Binnen de infanteriecompagnie zijn het niet allen de mensen die
patrouilles rijden die het hier doen. Er zijn meer taken zoals de
geniegroep die een belangrijke Quick Reaction Force taak (QRF-taak)
heeft bij mijnincidenten, het clearen van routes QRF en andere
ondersteunende werkzaamheden. Sergeant der eerste klasse Willem
Kortekaas is groepscommandant van de geniegroep en niet voor de eerste
maal in Kaboel. Kortekaas was hier ook met ISAF-2 en kan hierdoor ook
een mooi vergelijk maken tussen die en de huidige uitzending.
Inmiddels zijn wij de 3e club na ISAF-2 en als ik met een genieblik
kijk, lijkt het wel of er niets op Warehouse is gebeurd. Het is nog
een zooitje voor iemand die hier voor het eerst komt maar dat heeft
ook te maken met de vele uitbreidingen van Camp Warehouse. Het lijkt
wel of men eerst bezig is gewest om het leefbaar te maken en dan pas
de eigenlijke taken te gaan uitvoeren. Ik kan wel zeggen dat onze
nadruk ligt op de QRF-taak bij mijnincidenten. Volgende week gaan wij
beginnen aan het opstarten van het routes clearen in het ons nieuw
toegewezen gebied. Daarnaast gaan wij contacten leggen met de
EOD-teams ter plekke, verklaart Kortekaas.
Iemand die ook al met ISAF-2 hier was als waarnemer of Forward Air
Controller (FAC), is eerste-luitenant Stefan Geluk, pelotonscommandant
van het verkenningspeloton. Hoe moet ik het hier omschrijven.
Eigenlijk kan ik zeggen, het lijkt wel of ik een lange verlofperiode
heb gehad. In de stad is niet veel veranderd, iedereen leidt een
gewoon leven, legt Geluk uit. Tot nu toe, de eerste week, zijn wij
bezig geweest zaken van onze voorgangers over te nemen. Hiertoe hoort
ook het verkennen van bepaalde gebieden. Daarnaast zijn wij ook bezig
geweest met het schoonmaken van de ons toegewezen tenten. Dat hoort er
ook bij evenals het op je eigen manier inrichten van de tenten. Iemand
zonder eerdere uitzendervaring is korporaal der eerste klasse Derk de
Vries van het 1e peloton Charlie compagnie van het 12e Bataljon. Toen
ik hier aankwam dacht ik dat ik in een filmset stapte. Het lijkt wel
of ik in de middeleeuwen stapte. Je ziet huizen, maar ik kan het niet
als huizen beschrijven. Qua werk zitten wij nog in de overgang van
ISAF-4 naar 5. Er is nu nog 1 groep van ISAF-4 en wij vullen
vooralsnog de gaten op die zijn gevallen. Zo kan het voorkomen dat je
denkt op patrouille te gaan en een paar uur later is het weer anders.
Maar nog een paar dagen en dan is het aan ons de opgedragen taken uit
te voeren, legt De Vries uit. Op de vraag wat hij hier verwacht, was
Derk kort en bondig; Veel levenservaring opdoen en hopelijk een tijd
die je nooit meer zal vergeten.
Ook soldaat der eerste klasse Jean-Ariën van Asten heeft tijdens het
opwerkprogramma een klein beeld gekregen van Afghanistan. Nu bemerk ik
dat het geschepte beeld realistisch is geworden. De
levensomstandigheden waarin deze mensen hier leven zijn voor hen
normaal maar voor ons is het geen dagelijks beeld. Ik hoef alleen maar
naar de verkeersregels te kijken. Onbegrijpelijk hoe men hier rijdt.
Tijdens patrouilles ben ik chauffeur van het eerste voertuig en ik
moest mij de eerste dagen echt op het verkeer concentreren. Ik had
eigenlijk geen oog voor andere dingen om mij heen. Daarnaast ben je
ook bezig je in het terrein te oriënteren wat moeilijk is en vooral s
nachts. Nu merk je pas hoe belangrijk het werken met JPS is, verklaart
Jean-Ariën van Asten. Al met al heeft bijna iedereen inmiddels zijn
indrukken opgedaan over het leven en werken in Kabul. Nu is nog alles
nieuw en onbekend. Staat men stil bij de dingen die men onderweg ziet,
zoals het leven op straat, zwaaiende en bedelende kinderen, maar over
een paar weken is dit een vertrouwd beeld geworden waarbij men niet
meer stil staat. (fotos: KL-voorlichting ISAF)
Eerste indrukken ISAF-5 (KL.-voorlichting ISAF)