Ingezonden persbericht

Actie voor Hongerend Afrika

HET KAN OOK ANDERS

DEN HAAG, 20030303 -- Het Honger Project,is een wereldwijde organisatie die, uitsluitend met lokale medewerkers,werkt aan een duurzame oplossing ter bestrijding van chronische voedseltekorten in Afrika.Zeer recent heeft de lokale overheid van Mpigi, een regio in Oeganda, de successen van het Mpigi epicentrum publiekelijk erkend. Dankzij een door de mensen zelf gebouwd epicentrum is voedsel hier het hele jaar door voor alle dorpelingen gegarandeerd. Deze erkenning heeft geresulteerd in een nieuw overheidsbeleid ten aanzien van duurzame voedselvoorziening, waarin de beproefde strategie is overgenomen voor het gehele district.Deze samenwerking tussen,lokale bevolking de overheid en het Honger Project is op zijn minst opzienbarend te noemen.

Deze week starten de publieke omroepen wederom een geldinzamelingsactievoor hongerend Afrika. Want ook nu weer worden bijna 11 miljoen mensen in Ethiopië en Eritrea acuut met de hongerdood bedreigd.

WAKEN VOOR BERUSTING
Het wordt steeds moeilijker om het publiek bij dit drama te betrekken en in actie te krijgen om deze acute voedselhulp te steunen met een geldelijke bijdrage. Immers, we zijn Afrika met zijn al decennia durende burgeroorlogen, wanbeleid van regeringen, perioden van grote droogte - die onder meer de terugkerende hongers-noden veroorzaken - een beetje moe.Waar we dan ook voor moeten waken, is dat we in berusting en cynisme vervallen. De actie die de gezamenlijke omroepen voeren is dan ook van levensbelang voor hongerend Afrika en verdient uw directe steun.

VOEDSEL ,HOE HARD OOK NODIG, IS SYMPTOOMBESTRIJDING

De leniging van het acute hongerprobleem met het sturen van voedsel is slechts symptoombestrijding die de bevolking niet verder brengt.Omdat deze hulp niet bij-draagt aan een structurele oplossing

HOE DAN?
Het Honger Project werkt met lokale medewerkers aan een duurzame oplossing ter bestrijding van chronische voedsel tekorten in Afrika.Deze beproefde, kleinschalige strategie mobiliseert de bevolking in gebieden met chronische honger tot collectieve actie. Deze strategie is daarom zo bijzonder, omdat samenwerking in Afrika geen cultuur-bepaalde vanzelfsprekendheid is. Toch hebben in 7 verschillende Afrikaanse landen op 47 verschillende locaties een aantal dorpen in gezamenlijkheid een zgn. "epicentrum" gebouwd. De epicentra verschaffen de omliggende dorpen faciliteiten als scholing, gezondheidszorg en een lokale bank. Landbouwgrond wordt in gemeenschappelijk beheer bewerkt en geoogst. Het gebouw biedt eveneens mogelijkheid voor machinale voedselverwerking en gezamenlijke voedselopslag. Een deel van de landbouwopbrengst wordt verkocht voor aankoop van o.a. zaden, een ander deel wordt geconserveerd en opgeslagen voor tijden van voedselschaarste.De epicentra blijken zonder meer een effectief instrument om de lokale bevolking te trainen en aan te zetten tot zelfredzaamheid, waardoor ze niet langer van buitenlandse noodhulp afhankelijk zijn. Zeer recent heeft de lokale overheid van Mpigi, een regio in Oeganda, de successen van het Mpigi epicentrum publiekelijk erkend. Dankzij het epicentrum is voedsel hier het hele jaar door voor alle dorpelingen gegarandeerd. Deze erkenning heeft geresulteerd in een nieuw overheidsbeleid ten aanzien van duurzame voedselvoorziening, waarin de beproefde strategie is overgenomen voor het gehele district. Dit district omvat meer dan 600.000 inwoners. Voor de uitvoering van dit beleid heeft de lokale overheid 100 hectaren grond ter beschikking gesteld en wordt er tevens geld uit het overheidsbudget voor modernisatie van de landbouw vrijgemaakt.

Deze samenwerking tussen de lokale bevolking, de overheid en het Honger Project is op zijn minst opzienbarend te noemen. Als de overheden deze duurzame strategie zelf gaat bepleiten en financieren, is er een leeuwendeel gewonnen.