Openbare Bibliotheek Oss

26 februari 2003

Culturele Coproducties:
Kristien Hemmerechts tijdens de boekenweek te gast in Oss

Op maandag 17 maart 2003 is Kristien Hemmerechts, één van de schrijfsters van het Boekenweekessay 2003, te gast in Oss. Zij leest voor uit eigen werk en vertelt over haar leven en schrijverschap. Haar boeken sluiten nauw aan bij het thema van de Boekenweek van dit jaar: Styx, dood en leven in de literatuur. De lezing vindt plaats om 20.00 uur in De Linck, ingang Muzelinck te Oss en wordt georganiseerd door Libris Boekhandel Derijks en de Bibliotheek Oss. Zowel in de bibliotheek als de boekhandel zijn vanaf nu toegangskaarten te koop voor 6,-. De activiteit maakt deel uit van de Culturele CoProducties.

Kristien Hemmerechts
Kristien Hemmerechts (Brussel, 1955) zei vorig jaar in een interview: "Ik heb aanvaard dat de dood mijn thema is. Ik heb daarover iets mee te delen." Met name het in 1998 verschenen boek Taal zonder mij, naar aanleiding van het overlijden van haar man de dichter Herman de Coninck, maakte grote indruk.

Aanvankelijk schreef zij verhalen in het Engels en promoveerde in 1986 in Leuven op het werk van de schrijfster Jean Rhys. Kristien Hemmerechts debuteerde in 1987 met de roman Een zuil van zout en ontving in 1992 de Frans Kellendonkprijs. Men prees haar sobere, trefzekere stijl en frisse thematiek. Dit jaar schreef zij in opdracht van de stichting Collectieve propaganda van het Nederlandse boek speciaal voor de Boekenweek 2003 een deel van het Boekenweekessay onder de titel Hotel Terminus, waarin een schrijfster in een raamvertelling nadenkt over de plaats van de dood in een verhaal. Een boek met een voor Kristien Hemmerechts therapeutische gedachte.

Onlangs verscheen haar nieuwste boek Een jaar als (g)een ander. Dit is een dagboek dat zij nauwgezet bijhield van 5 februari 2001 tot 15 februari 2002, een jaar waarin ze veel tijd doorbracht aan de schrijftafel, maar ook een jaar waarin ze lezers en schrijvers ontmoette, op de tandem door Madagaskar fietste, de terroristische aanslag in New York volgde en de bombardementen op Afghanistan. Ze beschrijft haar ervaringen open en zonder opsmuk, het zijn dromen en gedachten van een vrouw van wie het leven "een paar keer ontploft is". Over zichzelf zei ze onlangs in een interview in Psychologie Magazine: "Ik registreer alles, een enorme rijkdom én een geweldige last." Momenteel heeft ze zichzelf een loopbaanonderbreking gegeven. Over twee jaar kan ze haar docentschap aan de universiteit van Brussel weer oppakken en nu geeft ze nog een dag in de week les aan de toneelopleiding in Antwerpen; de rest van de tijd is om te schrijven en lezingen te geven. "Als je publiceert en veel interviews geeft, loop je het risico dat je jezelf te serieus neemt. Lesgeven biedt tegengas. Studenten zijn superkritisch. Ik vind het belangrijk dat je steeds andere meningen hoort en niet alleen de meningen van degenen die je bewonderen, dat je gedwongen wordt om steeds opnieuw na te denken. Ik wil niet verstarren".