De Unie
ING Groep: 2e ronde CAO-onderhandelingen
20 maart 2003 - Op dinsdag 18 maart 2003 heeft in Den Haag de tweede
ronde onderhandelingen plaatsgevonden over de nieuwe CAO per 1 mei
2003. Nadat in de eerste ronde is geïnventariseerd welke punten
besproken moeten worden, zijn eerst een aantal tekstuele wijzigingen
behandeld. Na het vaststellen van de volgorde van de te bespreken
onderwerpen zijn we echt inhoudelijk aan de slag gegaan.
Tijdens deze CAO-onderhandelingen pakken we maar gelijk één van de belangrijkste onderwerpen bij de kop: de pensioenlasten. ING heeft middels een presentatie nader aangegeven, waarom zij de stijgende lasten als een probleem zien en hoe deze lasten zijn opgebouwd.
Feit is dat in de afgelopen jaren de pensioenlasten voor ING zijn
gestegen en dat de financiering via het pensioenfonds de nodige
ontwikkelingen heeft gekend. Belangrijke oorzaken voor een toename van
de kosten zijn de invoering van vroegpensioen, de slechte
beleggingsresultaten en de (soms) gewijzigde regelgeving omtrent
fiscaliteit en financiering. Dat de pensioenlasten een wezenlijk
onderdeel vormen van de totale kosten van het ING-concern was ons
natuurlijk al wel bekend.
In een eerste voorstel zijn door ING een aantal denkrichtingen
aangegeven langs welke weg mogelijke oplossingen gevonden kunnen
worden. U moet hierbij denken aan zaken als versobering van de
regeling, een bijdrage in de kosten middels premieheffing of een
beperkte contractloonstijging. U begrijpt dat wij niet echt warmlopen
voor dit soort ingrepen, omdat in alle drie de scenario's (of
combinaties hiervan) onze leden het in de portemonnee zullen voelen.
Echter voordat we hierover met ING afspraken kunnen (en willen) maken,
hebben de gezamenlijke vakbonden er behoefte aan om het probleem (en
daarbij ook de oplossingen) nader te analyseren en te bekijken op
welke wijze wij de problemen op een structurele wijze (dus op lange
termijn) het beste het hoofd kunnen bieden. Een dergelijke aanpak
vereist een zorgvuldige en weldoordachte aanpak en wij hebben dan ook
onze twijfels uitgesproken over het feit of we dit tijdens het
CAO-overleg al kunnen realiseren. ING wil dit wel, omdat ze op korte
termijn al resultaten wil zien op het gebied van kostenbesparing. Over
het tempo waarin een en ander dient te geschieden zijn we het dus niet
eens.
Verder hebben wij aangegeven dat wij, naast de analyse van ING, ook
nog de volgende standpunten innemen:
* Het premievrij pensioen is een uitonderhandelde arbeidsvoorwaarde.
Hier tegenover stond (en staat) een reële arbeidsprestatie. De
premie voor de regeling wordt dan weliswaar rechtstreeks betaald
door de werkgever, maar maakt deel uit van het
arbeidsvoorwaardenpakket;
* Een gedeelte van de ontstane problematiek is veroorzaakt door de
gekozen wijze van financiering. Hierin hebben de medewerkers geen
invloed gehad. Bij een nadere analyse en een mogelijke oplossing
zullen ook de financiële voordelen die ING in het verleden heeft
gehad, in de discussie betrokken moeten worden;
* Wij opteren voor een structurele lange termijn oplossing. Dit
vereist een gedegen communicatie en voldoende draagvlak;
* Uitgangspunt van het door werkgevers en werknemers gesloten
centraal akkoord was een gematigde loonontwikkeling, dit onder
meer om de pensioenlasten te temperen. Door onze loonvraag van
2,5% hebben we dus al gedeeltelijk een bijdrage geleverd aan de
tempering van pensioenlasten.
Er ligt dus een complex probleem voor, daar zijn partijen het wel over
eens. Feit is toch dat de (prima) pensioenregeling op langere termijn
betaalbaar moet blijven en dat de kosten hiervan de werkgelegenheid
niet in gevaar mogen brengen. Uiteraard moet ook De Unie hierin haar
verantwoordelijkheid nemen. Uitgangspunt is wel dat er gezocht wordt
naar een structurele oplossing. Suggesties en opmerkingen van uw zijde
zijn welkom via: inggroep@unie.nl.
Met vriendelijke groet,
Uw onderhandelingsdelegatie
Robert Schuurman
Jan Kuijper
Rick Eijsackers
* Intropagina ING Groep
donderdag, 20 maart 2003