Ingezonden persbericht
Na de Tijdelijke Regeling Witte Illegalen (1999) hadden veel mensen het
idee dat er eindelijk recht gedaan was aan de "witte" illegalen. Voor een
flink aantal van hen was dat inderdaad het geval. Maar voor naar schatting
1.500 "witte" illegalen bracht de regeling geen oplossing. Hoewel zij vaak
even lang en onder dezelfde omstandigheden "wit" gewerkt en belasting
betaald hadden als hun wel gelegaliseerde collega's, werden zij vanwege
vaak relatief kleine dingetjes afgewezen. De schrijnende verhalen van de
huidige hongerstakers zijn daarvoor exemplarisch. Om een indruk te geven
van de situatie van de afgewezen "witte" illegalen, zullen we de komende
tijd steeds een aantal van hen voor het voetlicht brengen in persberichten.
Hussein (een keer uitgezet)
Persbericht, vrijdag 18 april 2003
Dag 30 van de hongerstaking van "witte" illegale arbeidsmigranten
Hussein is al 14 jaar in Nederland. Al die jaren heeft hij in het Westland
gewerkt, vooral met paprika's en tomaten. Zijn vrouw is in 1996 hierheen
gekomen. Hun drie kinderen zijn hier geboren. Ze hebben een baby van 7
maanden en twee schoolgaande kinderen. Zij zijn nu alleen thuis in Den Haag
en ze hebben geen geld voor huur en eten. Hussein loopt sinds 1997 bij een
psychiater, die hem ook medicatie geeft. In 1997 werd hij opgepakt op zijn
werk. Hij had toen al een aanvraag voor een verblijfsvergunning lopen.
Daarom zei zijn advocaat hem dat hij waarschijnlijk wel snel vrij zou komen
en een verblijfsvergunning zou krijgen. In plaats daarvan werd hij
uitgezet. Binnen een maand wist hij terug te komen in Nederland bij zijn
vrouw en kinderen die niet waren uitgezet.
Hij is nu afgewezen voor de Tijdelijke Regeling Witte Illegalen vanwege die
uitzetting. De IND zorgde ervoor dat zijn dossier niet bij de
burgemeesterscommissie kwam die de regeling uitvoerde. In februari 2003
werd hij door zijn baas ontslagen, zonder ontslagvergunning. Hij heeft
altijd belasting en premies betaald. Daarom snapt hij niet waarom hij, nu
hij onrechtmatig is ontslagen, geen cent krijgt. Door de hongerstaking
heeft hij nu hoofdpijn, een lage bloeddruk en ziet hij dubbel. Zijn vrouw
en kinderen heeft hij sinds het begin van de hongerstaking niet meer
gezien. Hij weet niet hoe hij zijn kinderen moet uitleggen dat hij in
hongerstaking is. Het liefst zou hij gewoon weer aan het werk gaan, maar
dat mag niet. Hij mag hier niet werken, al is hij bij de tuinders geliefd
vanwege zijn ervaring.
Mohammed (aanvraag te laat ingediend)
Mohammed El Amraoui is 33 jaar oud en in Nederland sinds 1988. Tot en met
oktober 2001 had hij verschillende banen in een snackbar, een restaurant en
als lader/losser. Meestal werkte hij wit, een enkele keer een tijdje zwart.
In oktober 2001 kwam hij in de Ziektewet terecht. Rugklachten,
schouderklachten en spataderen in zijn benen maakten het voor hem niet
langer mogelijk om te werken. Toch kreeg hij geen WAO-uitkering toegekend,
maar kwam hij in de WW. In december 2002 werd hij geopereerd aan zijn
spataderen en kwam hij tijdelijk in de Ziektewet. In februari verklaarde de
verzekeringsarts hem weer gezond. Overigens zonder hem daarvan zelf op de
hoogte te stellen. Daarop werd zijn uitkering beëindigd. Om weer aan
passend werk te komen werd hij doorverwezen naar Kliq. Maar daar bleek
bemiddeling niet mogelijk wegens het ontbreken van een verblijfsvergunning.
Mohammed heeft daardoor geen inkomen meer. Hij is niet meer in staat om
staand werk te doen, en daardoor is het voor hem moeilijker om opnieuw aan
het werk te komen.
Mohammed diende begin 2001 een aanvraag in voor de Tijdelijke Regeling
Witte Illegalen. Volgens die regeling hadden echter alle aanvragen al voor
1 december 1999 binnen moeten zijn. Hij was niet op tijd met zijn aanvraag
vanwege persoonlijke problemen en omdat hij eerst meende toch niet in
aanmerking te komen. Hij stond namelijk niet ingeschreven bij het GBA. De
rechter toonde begrip voor zijn uitleg over deze omstandigheden en
honoreerde zijn aanvraag. Mohammed kreeg een verblijfsvergunning
toegewezen. Maar de IND ging daartegen in beroep bij de Raad van State.
Weliswaar mag Mohammed de uitspraak in Nederland afwachten, maar voor een
uitkering komt hij niet meer in aanmerking.
De hongerstaking vindt plaats in het gebouw van het Komitee Marokkaanse
Arbeiders Nederland (KMAN) aan de Ferdinand Bolstraat 39 te Amsterdam. Meer
informatie? Bel: 020-6752116 (KMAN), of 071-5127619 (Geen mens is
illegaal). Alle achtergronden van en persberichten over de hongerstaking
vindt u ook op
---
Wil je regelmatig (max. 2 x per week) actie-aankondigingen en
discussiestukken van De Fabel ontvangen? Stuur een e-mailtje naar
info@defabel.nl met daarin "Fabel Nieuws". Afmelden met een mailtje " stop
Fabel Nieuws" . Alle "Fabel Nieuws"-berichten vind je ook op
www.defabel.nl/e01.htm
---
DE FABEL VAN DE ILLEGAAL
Koppenhinksteeg 2, 2312 HX Leiden, The Netherlands
+31-71-5127619 (tel), +31-71-5134907 (fax),
info@defabel.nl (e-mail),
www.defabel.nl (Website), www.gebladerte.nl (Archief).
Bereikbaar op werkdagen/open at workdays: 14:00-17:00.
Spreekuur illegalen: woensdag/
consultation for undocumented: wednesday 14:00-17:00.
Girorekening 4418467 t.n.v. De Fabel van de illegaal, Leiden.