Onze Lieve Vrouwe Gasthuis


Persberichten

Amsterdam, 17-04-2003

Spoedeisende Hulp OLVG selecteert naar urgentie

Met ingang van 7 april 2003 werkt de afdeling Spoedeisende Hulp (SEH) van het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis (OLVG) als eerste in Nederland met een Amerikaans triage-systeem. Bij triage deelt een verpleegkundige patiënten direct bij binnenkomst in naar ernst van de verwondingen of ziekte. Deze verpleegkundige is daar specifiek voor opgeleid. Aan de hand van die indeling wordt de urgentie voor behandeling bepaald en de patiënt geïnformeerd. Met deze werkwijze wordt het gevaar op complicaties door te lang wachten tot een minimum beperkt en het begrip bij patiënten voor een eventueel lange wachttijd vergroot.

Volgens de Amerikaanse verpleegkundige-opleider Nicki Gilboy die begin maart in het OLVG een triage-training gaf aan SEH-verpleegkundigen en artsen, draait triage om putting the right person in the right place, at the right time and for the right reason. Mensen die voorheen bij de SEH binnenkomen zien in eerste instantie alleen een registratiemedewerker die een grove schifting ziek/niet-ziek maakt. Vervolgens worden de patiënten op volgorde van binnenkomst behandeld. Hierbij bestaat de kans dat mogelijk urgente patiënten onnodig lang in de wachtkamer zitten, terwijl artsen niet-urgente patiënten aan het behandelen zijn. Bij de nieuwe werkwijze ziet de triage-verpleegkundige iedere patiënt bij binnenkomst en kan naar gelang de urgentie aan de patiënt aangeven of hij lang moet wachten voordat hij kan worden geholpen. Door de patiënt direct bij binnenkomst te informeren over de verdere gang van zaken, verwacht het OLVG ook agressie bij wachtende patiënten te voorkomen.

Verschil in triage
De enkele ziekenhuizen die in Nederland met triage werken, doen dit volgens het Manchester Triage System (MTS). Bij dit Engelse triagesysteem wordt aan de hand van de symptomen één van de 52 voorgedrukte vragenlijst gekozen en vervolgens afgewerkt, waarbij geldt hoe meer vragen de patiënt met nee beantwoordt, hoe lager de urgentie. Het OLVG gaat echter als eerste ziekenhuis in Nederland werken met het triage-systeem ESI (Emergency Severity Index) dat ontwikkeld is door de artsen David R. Eitel en Richard C. Wuerz uit Boston. Het OLVG heeft deze keuze gemaakt omdat het Amerikaanse ESI-model slechts één vragenlijst bevat en het daardoor eenvoudig is om mee te werken. Ook betrekt ESI pijn en psychische nood bij het bepalen van de urgentie. Daarnaast is ESI op wetenschappelijke wijze ontwikkeld, waardoor het systeem betrouwbaar en valide is.

Betere communicatie
Het door het OLVG gekozen ESI-model werkt met vijf categorieën waarbij een patiënt in categorie 1 direct medisch ingrijpen nodig heeft omdat hij anders overlijdt. Een patiënt in categorie 2 mag en kan niet lang wachten op een medische behandeling, omdat hij bijvoorbeeld veel pijn heeft of plotseling verward is. Het aantal middelen (zoals röntgenfoto of het geven van medicatie) dat nodig is om bij een patiënt tot een diagnose te komen, bepaalt de indeling in categorie 3 t/m 5: hoe minder middelen, hoe lager de urgentie. Door het gebruik van ESI wordt ook de communicatie tussen verpleegkundigen onderling en tussen verpleegkundigen en artsen beter, aangezien de urgentiecategorieën een heel duidelijke betekenis voor alle partijen hebben.