Persbericht
PERS-2003-111
Den Haag, 9 mei 2003
Nederland en Verenigde Staten werken samen bij aanpak terroristische tegoeden
Nederland en de VS hebben samengewerkt in een project dat als doel heeft het verbeteren van de mogelijkheden voor landen om terrorisme-gerelateerde financiële tegoeden en transacties te ontdekken en te bevriezen. In het project zijn best practices ontwikkeld en beschreven die als voorstel zijn ingebracht in de Financial Action Task Force on money laundering (FATF).
Experts van Nederlandse en Amerikaanse private financiële instellingen, opsporingsinstanties, instellingen voor financieel toezicht, het openbaar ministerie en de departementen van Financiën, Justitie en Buitenlandse Zaken hebben in het project samengewerkt. De samenwerking heeft geleid tot een overzicht van best practices op het gebied van het bevriezen van gelden die (mogelijk) terrorisme-gerelateerd zijn. Deze best practices zijn op 5 mei jl. voorgelegd aan de werkgroep Terrorismefinanciering van de Financial Action Task Force on money laundering. De FATF is een intergouvernementele organisatie, in 1989 opgericht om het witwassen van gelden te bestrijden. Sinds oktober 2001 is daar de bestrijding van terrorismefinanciering aan toegevoegd. De FATF doet aanbevelingen aan landen over hoe men witwassen en terrorismefinanciering dient te bestrijden. Landen die in gebreke blijven bij de implementatie van die richtlijnen kunnen getroffen worden door tegenmaatregelen door de FATF-lidstaten. Het is de bedoeling dat de resultaten van de pilot gebruikt worden om een speciale FATF-aanbeveling te implementeren op het gebied van de bevriezing van gelden die (mogelijk) terrorisme-gerelateerd zijn.
De Verenigde Staten en Nederland zijn van mening dat met de best practices een goede standaard wordt gecreëerd om te voldoen aan de verplichting die alle VN-leden op zich hebben genomen "to freeze without delay funds and other financial assets or economic resources" (UNSCR 1373) van personen en organisaties die terroristische activiteiten plegen, faciliteren, ondersteunen, financieren of op enigerlei wijze betrokken zijn bij terroristische activiteiten.
Het bevriezen van terroristische tegoeden is niet alleen van belang voor het voorkomen van bepaalde terroristische activiteiten, maar helpt ook bij het ontrafelen van de financiële stromen en partijen die betrokken zijn bij dergelijke activiteiten. Op die manier kan het een afschrikking vormen voor partijen die overwegen terrorisme te financieren of die op dit moment al betrokken zijn bij dergelijke financiering. Doordat ook het gebruik van bepaalde financiële kanalen onmogelijk wordt gemaakt, worden terroristen gedwongen te zoeken naar kostbaardere, minder efficiënte en riskantere kanalen.
Vanwege de wereldschaal waarop netwerken van terrorismefinanciering opereren, is het succes van de internationale campagne om terrorisme-gerelateerde gelden te bevriezen volledig afhankelijk van brede internationale steun en concrete mogelijkheden om bevriezingsopdrachten uit te vaardigen en uit te (laten) voeren. Landen hanteren daarbij uiteraard de methodes die het beste passen bij de situatie in hun land op het gebied van politiek stelsel en financiële instellingen. Die noodzakelijke flexibiliteit laat echter onverlet dat standaarden en best practices zorgen voor een grotere effectiviteit van de bevriezingsregimes.
Belangrijk element in de best practices is de tijdige uitwisseling van informatie over terrorismefinanciering. De wereldschaal en de urgentie van terrorismebestrijding vereisen een zeer intensieve communicatie en samenwerking binnen regeringen, tussen regeringen en tussen de publieke en private sector. Het is zaak dat alle partijen voortdurend op de hoogte worden gehouden van de meest actuele informatie.
Actieve medewerking van de private sector is cruciaal bij de implementatie van een succesvol bevriezingsregime. Regeringen en burgers verwachten van de financiële sector dat men zelf de sector 'schoon' houdt en diegenen helpt ontmaskeren die het financiële stelsel misbruiken voor terroristische doeleinden. Van regeringen wordt verwacht dat men in de financiële sector voortdurend de vinger aan de pols houdt om zich te verzekeren van de medewerking van die sector bij het ontwikkelen, het implementeren en het handhaven van de best practices.