Toespraak
verkiezingsmeeting Jos Geysels
Toespraak verkiezingsmeeting Jos Geysels
Antwerpen, 10 mei 2003
Beste vrienden, (regel)neven en nichten, netwerkers,
Laat mij beginnen met de resultaten van een peiling.
Uit een enquête op het internet is gisteren gebleken dat wij de
populairste slogan hebben. "Agalev maakt het verschil " behaalde
immers 47%, bijna 30 % meer dan de anderen die, zo blijkt, teveel op
elkaar lijken.
Welnu, deze score is niet verwonderlijk. Wij maken het verschil. Kijk
naar onze lijsten. Terwijl andere , grotere ,partijen nog altijd zich
in alle bochten moeten wringen om de afwezigheid van vrouwen op
verkiesbare plaatsen te verklaren hebben wij in bijna alle
kiesomschrijvingen een vrouwelijke lijsttrekker. Geen woorden maar
vrouwen.
Dat verschil. Het stoort, het ergert andere partijen. Neem nu Stefaan
De Clerck (bij wijze van spreken) : in twee weken tijd sprak hij én
een veto uit tegen de Groenen, een njet tegen het cordon sanitaire en
kondigde hij aan vier belangrijke groene realisaties terug te willen
schroeven. Deze aanval toont niet alleen aan hoe de CD&V voor een
duidelijk rechtse conservatieve koers kiest en een zelfde soort
regering, maar benadrukt onze bekwaamheid om belangrijke groene
programmapunten te realiseren.
Ik denk dus dat de deze aanval te maken heeft met de schrik dat we te
groot zouden worden en nog meer trendbreuken zouden realiseren. Jaren
is er gepraat over de uitstap uit de kernenergie. Ze is nu
gerealiseerd. Meer dan tien jaar ijveren de derdewereldorganisaties
voor de 0,7% voor ontwikkelingssamenwerking. Mee dankzij Eddy Boutmans
zijn we eindelijk op weg op deze doelstelling te bereiken. Dikwijls
hebben we samen met de holibi-beweging betoogd voor hun recht op
huwelijk. Het is er gekomen. Het voedselagentschap was één van onze
centrale eisen bij de vorige kiescampagne. Het voedselagentschap is er
gekomen. Mee dankzij Magda Aelvoet. En het voedselagentschap werkt. De
vogelpest wordt krachtdadig aangepakt. Mee dankzij Jef Tavernier. En
de ecoboni, mijnheer De Clerck, komen er op 1 juli. Tien jaar nadat
een partij, die nu kiest voor goed en betrouwbaar bestuur, het
ecotaks-akkoord moedwillig boycotte.
Ja zeker, de tijden zijn veranderd. Maar sommigen hebben zich nog niet
kunnen inburgeren.
Zo verklaarde Louis Michel in een recent interview dat de groenen zich
met "bijkomstigheden" bezig houden. Bijkomstigheden zoals daar zijn
het tegengaan van de luchtvervuiling zodat tienduizenden kinderen
beter kunnen ademen, het uitbreiden van bos en natuur, zoals Vera Dua
doet, om te vermijden dat we bomen, planten en dieren alleen nog van
het National Geographic Chanel kennen ,het stopzetten van de productie
van kernafval dat nog duizenden jaren actief blijft, het verhogen van
de sociale uitkeringen zodat er geen 15% van onze bevolking
bestaansonzeker is., het inkorten van de wachtlijsten, het creëren van
6 500 jobs in de welzijnssector,... .
Inderdaad, de tijden zijn veranderd. Ecologische problemen, vroeger
weggelachen als bijkomstigheden en luxe-problemen dringen nu in onze
bodem, ons voedsel, onze afvalzak, ons grondwater, onze portemonnee en
onze toekomst. Onze ecologische schuld is nog nooit zo groot geweest.
Wij willen deze schuld niet alleen aflossen, wij willen vooral
voorkomen dat deze schuld vergroot,onleefbaar wordt en dus niet meer
kan afbetaald worden. Maar nog altijd zijn er die denken dat door deze
ecologische schuld uit de economische boekhouding weg te moffelen ze
het gebrek aan zuivere licht, proper water en een leefbaar milieu uit
ons leven kunnen toveren. Welnu, wie denkt dat groen een
bijkomstigheid is, is bijziend. Als groen nodig is, is het goed dat er
een partij is die verder ziet , die zich niet laat leiden door het
laatste opinieonderzoek, maar door een verbindend principe, nl. dat
kwaliteit van leven een recht is van iedereen op deze wereld.
Zonder een sterke groene partij, geen groene programmapunten op de
agenda van parlement en regering. Zonder een sterke groene partij
wordt er geen werk gemaakt van de uitvoering van het Kyoto-akkoord .
Wij voeren het debat voor een fundamentele lastenverlaging al jaren.
Alleen denken wij dan niet alleen aan de huidige generaties maar ook
aan de volgende. Wij willen een kartel vormen met de mensen die na ons
komen.
We zijn altijd voorlopers geweest in zake ideeën, voorstellen en
oplossingen. Wij, en zeker onze kiezer, willen trendsetters blijven.
Wij hebben geen enkele behoefte om opgeslorpt te worden in een steeds
groter wordend peloton van trendvolgers. Wij draaien niet met de wind
mee, wij ijveren voor windenergie. Wij zijn geen windmolens, wij
trachten ze te installeren.
Er is inderdaad een verschil tussen groenen en andere kleuren, en dat
verschil is niet bijkomstig maar fundamenteel. Het verschil tussen hen
die denken dat meer van hetzelfde beter is, dat solidariteit niet meer
van deze tijd is en vergeten dat de aarde bewaren de meest efficiënte
lastenverlaging van de toekomst is.
Kortom: wij formuleren geen ingewikkelde regels of onredelijke eisen
maar realistische voorstellen die de toekomst meer vrijwaren dan de
recepten van diegenen die de regels van het verleden willen blijven
kopiëren. Bovendien geloven wij niet dat je de volgende jaren drie
keer dezelfde euro zal kunnen uitgeven. Campagnevoeren is dus de keuze
durven maken hoe deze euro het best wordt uitgegeven. Wij hebben onze
keuzes gemaakt. Ze zijn gebaseerd op drie fundamentele waarden:
duurzaamheid, kwaliteit en solidariteit. Ze zijn vertaald in een
programma, in alternatieven, in realiseerbare voorstellen. En deze
keuzes zijn progressief:
- wie vindt dat milieuvriendelijk gedrag moet aangemoedigd en gesteund
worden kan niet anders dan samen met ons te fiscaliteit verder te
vergroenen;
- wie de werkloosheidscijfers serieus neemt moet alles doen om
werkgelegenheid aan te moedigen, niet om werklozen eenzijdig te
sanctioneren. Dat betekent : geen lastenverlaging zonder garanties
voor meer werk;
- wie arbeid te duur vindt ook moet erkennen dat energieverspilling en
milieuvervuiling te goedkoop zijn. En dus moet de verlaging van de
arbeidskost gekoppeld worden aan de verhoging van de milieukost. Dat
geeft twee keer winst: meer werk en meer leefmilieu;
- wie het met ons eens is dat er nog talloze sociale noden moeten
vervuld worden kan niet anders dan pleiten voor een sociale maribel
waarbij door extra werkgelegenheid in de welzijnssectoren het
zorgaanbod én de kwaliteit van de zorg kan verhoogd worden;
- wie het onaanvaardbaar vindt dat mensen met een laag inkomen 5 jaar
minder leven en 12 jaar langer in hun leven in een slechte gezondheid
verkeren, moet de welvaartsvastheid van de sociale minima durven
bepleiten.
Die keuzes hebben wij samen gemaakt. Die keuzes sluiten aan bij de
eisen en voorstellen van talloze sociale bewegingen. Ofwel kiezen we
voor een progressieve politiek van verandering in de richting van
duurzaamheid, kwaliteit en solidariteit. Ofwel kiezen, we voor een
terugkeer naar de illusie van de oude politiek. Die keuzes leggen we
nu voor aan de kiezer. Voor minder zullen we het niet doen. Voor meer
willen we het doen. Want, zoals Mieke Vogels het zei, groen is van
doen.
Beste vrienden,
De voorbije jaren hebben we heel wat gerealiseerd. Voor sommigen te
veel. Hebben onze ministers en onze parlementsleden hun bekwaamheid
getoond, akkoorden gerespecteerd en hun verantwoordelijkheid genomen.
Tot spijt van wie het benijdt. Hebben we als partij gevochten voor
vrede en een andere globalisering. Soms met succes. Soms met, dikwijls
zonder, de steun van andere coalitiepartners.
De voorbije weken werden we hard aangevallen, kregen we veto's over
ons heen, werden we met karikaturen overladen en werd er gepoogd ons
een bijrol te geven in door andere geschreven scenario's. Zo schreef
de socialist Elio Di Rupo een open brief in een aantal Vlaamse
kranten, zei de liberaal Louis Michel dat je best niet op de CD&V kon
stemmen om te vermijden dat Di Rupo eerste minister zou worden en riep
de christen-democraat Pieter De Crem op niet voor de VLD te stemmen
omdat men anders de groenen aan de macht zou brengen.
Beste vrienden,
wij houden het veel simpeler. Laat ons aan de andere partijen
duidelijk maken dat wij zelf ons scenario zullen schrijven, laat ons
aan de kiezer duidelijk maken dat groene politiek zonder een sterke
groene partij onmogelijk is.
We hebben nog een week te gaan. We gaan ze groen inkleuren. En ik
verzeker u, dat geeft ook op 18 mei een wereld van verschil.
Jos Geysels
Agalev (Vlaanderen)