Gemeente Dordrecht
---
Teresiña Talarico
Alicja Rakuzyn
Het Dordrechts Museum presenteert van 27 mei t/m 27 juli 2003 de
tentoonstelling Teresiña Talarico. De tentoonstelling is een overzicht
van het werk sinds 1997, het jaar dat Talarico in Dordrecht is gaan
werken. Naast schilderijen zijn fotowerken en twee video-installaties
te zien. Het zijn op het eerste gezicht abstracte kunstwerken, maar
die zijn ontleend aan concrete waarnemingen.
Het werk van Talarico
Talarico is een rasechte schilder. Schilderkunst is haar
onderzoekswereld en haar waarnemingsmogelijkheid. Dat betekent echter
niet dat ze geen andere middelen dan verf toelaat om haar beelden te
`schilderen'. Wanneer ze concepten heeft waarvoor de schilderkunst
niet toereikend is, gebruikt ze het realisme van de foto of de
manipulaties van de computer. Ook zijn er motieven waarvoor film het
geëigende medium is doordat ze pas optimaal `werken' als ze bewegen.
Dit maakt het zien van haar werk afwisselend en rijk.
De inspiratie en betekenis van het werk
Toen Talarico een aantal jaren geleden voor het eerst in Dordrecht
kwam, raakte ze zeer onder de indruk van de atmosfeer die een stad aan
het water heeft. Ze kende een soortgelijke sfeer al van haar
geboorteplaats Santiago de Chile en van Keulen, waar ze nog steeds een
atelier heeft. Het water en vooral de scheepvaart bleken thema's waar
ze weliswaar niet met opzet tegen aanliep, maar die zich niettemin
zeer goed voegden in het werk waar ze op dat moment mee bezig was. Ze
zag de vrachtschepen in de binnenhavens in Dordrecht voorbij varen met
hun kleurcombinaties, van zwart met blauw of rood met blauw. De
kleuren en het licht probeerde ze in een serie schilderijen vast te
leggen. Het resultaat is een aantal schilderijen met grote
kleurvlakken met soms twintig lagen verf over elkaar heen. Ze zijn
zeer dicht en hecht geschilderd tot ze als het ware de gewenste
(scheeps)huid hadden.
Met het letterlijk op het water zijn, doordat ze ging roeien, kwam een
ander denkproces op gang dat uiteindelijk resulteerde in schilderijen
waarin kleinere en meer gefragmenteerde vlekken over elkaar heen
werden gezet. Deze beelden zijn waarschijnlijk ontstaan door het zien
van het bewegende water dat het licht en daarmee ook de kleur in
deeltjes breekt. Er is een suggestie van beweging in te zien,
veroorzaakt door de grillige vormen die elkaar deels afstoten en dan
weer aantrekken door de krachtige kleurtegenstellingen.
Een volgende stap was het ervaren van de wijze waarop massale
waterstromen vorm krijgen en daarin zocht ze parallellen in de vorm
van mensenstromen. Ze zag het ook letterlijk: het langs schuifelen van
grote groepen mensen wanneer er iets in de stad te doen was. Dit
gegeven formuleerde Talarico in abstracte schilderijen door kleine
gefragmenteerde vormen af te zetten tegen grotere formaties. Na het
verbeelden van deze groeperingen, had ze de behoefte om enkele mensen
uit de anonimiteit te halen en een werk over drie sterke vrouwen te
maken. Het resultaat is een indringend videowerk geworden met als
titel `ik jij hij zij het'.
De presentatie in het Dordrechts Museum
Op de tentoonstelling in het Dordrechts Museum heeft Talarico de
gelegenheid niet voorbij laten gaan om haar werk subtiel samen te
laten vallen met enkele werken uit de vaste collectie. De
tentoon-stelling vindt plaats in de museumzalen waar gewoonlijk de
19de-eeuwse schilderkunst te zien is.
Op zich is dat al een bijzonderheid.