Vlaams Parlement

26 jun 2003

Financieringsfonds voor de bodemsanering van tankstations

De commissie voor Leefmilieu, Natuurbehoud en Ruimtelijke Ordening heeft vandaag, donderdag 26 juni 2003, het ontwerp van decreet - stuk 1708 (2002-2003) - Nr. 1 - aangenomen tot goedkeuring van het samenwerkingsakkoord betreffende de uitvoering en financiering van de bodemsanering van tankstations. De meerderheid stemde voor. CD&V onthield zich en het VB stemden tegen.

Dit samenwerkingsakkoord tussen het Vlaams, Waals en Brussels Gewest richt een financieringsfonds op om de verontreinigde gronden rond tankstations te saneren. De exploitant, feitelijke gebruiker of eigenaar van het tankstation is weliswaar onderworpen aan een saneringsplicht, maar door de hoge kosten daarvan dreigt voor veel exploitanten het faillissement waardoor de sanering toch ten laste van de overheid valt.

De totale saneringskosten worden op ongeveer 4,5 miljoen euro geraamd. Het fonds wordt voor de helft gespijsd door de producent - namelijk de petroleumsector - en voor de helft door de consument via de accijnzen op de brandstofprijs.

Tijdens de bespreking merkten het Vlaams Blok, Spirit en AGALEV op dat de MiNa-Raad en de SERV niet genoeg tijd hadden gekregen om een advies te formuleren bij dit samenwerkingsakkoord, ondanks de lange procedure. Vooral de SERV dringt in zijn advies aan op een grondig debat over financieringsfondsen. In tegenstelling tot wat in de Memorie van Toelichting staat, is de SERV er niet van overtuigd dat dit model veralgemeend kan worden.

De - volgens sommigen theoretische - vraag rees ook of het feit dat zowel consumenten als producenten het financieringsfonds stijven, een goede toepassing is van het principe dat de vervuiler betaalt.

Jos Bex (Spirit) sprak zijn vrees uit dat de opmerkingen van de Raad van State over het ontwerp het financieringssysteem zullen onderuit halen. Bodemsanering is een gewestelijke bevoegdheid, en de financiering ervan moet daarom op gewestelijk niveau georganiseerd worden. De oprichting van een Vlaams financieringsfonds bleek onmogelijk omdat zulks de Belgische monetaire unie in gevaar zou brengen. Jos Bex vroeg Vlaams minister Ludo Sannen er nauwlettend op toe te zien dat dit argument niet gebruikt zou worden om de vernietiging te vragen van andere Vlaamse financieringsfondsen.