Kamerstuk, 12-08-2003
Om het kamerstuk op te halen:
Zie het origineel
http://www.minvws.nl/document...er=393&page=20031
Zittend ziekenvervoer
De Voorzitter van de Tweede
Kamer der Staten-Generaal
Postbus 20018
2500 EA Den Haag
DBO-CB-U-2390556
12 augustus 2003
Hierbij zend ik u de antwoorden op de schriftelijke vragen van de
vaste commissie voor Volksgezondheid, Welzijn en Sport over mijn brief
van 4 juni 2003 inzake het verwijderen van de vergoeding van de kosten
van het zittend ziekenvervoer uit het vergoedingenpakket op grond van
de Wet op de toegang tot ziektekostenverzekeringen 1998.
De Minister van Volksgezondheid,
Welzijn en Sport,
H. Hoogervorst
Antwoorden schriftelijke vragenronde zittend ziekenvervoer
1.
Antwoorden schriftelijke vragenronde zittend ziekenvervoer
Kamerstuk, 12-8-2003
Antwoorden op de schriftelijke vragen over het verwijderen van de vergoeding van zittend ziekenvervoer
uit het Wtz-pakket
Vragen SP-fractie
1.
In 1999 waren er plannen om het zittend ziekenvervoer te decentraliseren. Om welke reden is
dat niet doorgegaan?
Het voornemen was om het zittend ziekenvervoer te decentraliseren naar de gemeenten per 1
januari 1998. Dat is later uitgesteld tot 1 januari 1999. In het antwoord op schriftelijke vraag
150 over het Jaaroverzicht Zorg 1999 (Kamerstukken II, 1998/99, 26 204, nr. 4) is vermeld
waarom besloten is af te zien van deze decentralisatie.
In 1997 en 1998 is over deze mogelijke decentralisatie overleg gevoerd met de Vereniging van
Nederlandse Gemeenten, het Koninklijk Nederlands Vervoer Taxi en het ministerie van Binnenlandse
Zaken en Koninkrijksrelaties. Uit dat overleg resulteerde onvoldoende zicht op een verantwoorde
decentralisatie van het zittend ziekenvervoer. Voorts was het onzeker of er een adequate
verdeling van het budget over de gemeenten was op te stellen.
2.
Heeft er ooit afstemming plaats gevonden tussen de WVG, het leerlingenvervoer en zittend ziekenvervoer?
Neen. Een dergelijke afstemming heeft niet plaatsgevonden, onder meer omdat het om verschillende
doelgroepen gaat en het vervoer op verschillende tijdstippen plaatsvindt.
3.
Hoeveel wordt er totaal uitgegeven aan zittend ziekenvervoer, en welk deel daarvan wordt via
eigen bijdragen opgebracht?
In 2002 bedroegen de uitgaven aan zittend ziekenvervoer in totaal ¤ 203,3 mln. Hiervan werd
¤ 17,7 mln. opgebracht door eigen betalingen.
4.
Kan een overzicht worden gegeven van de begrote en werkelijke uitgaven aan zittend ziekenvervoer,
de genomen maatregelen om overschrijdingen tegen te gaan (zoals verscherping van indicatiestelling)
en de effecten hiervan?
Voor zittend ziekenvervoer is in de Zorgnota 2003 voor het jaar 2002 ¤ 152 mln. geraamd; de
realisatie bedraagt ¤ 203,3 mln. In de raming voor 2003 is ¤ 193,4 mln. opgenomen voor het
zittend ziekenvervoer, namelijk ¤ 203 mln. minus een taakstelling van ¤ 10 mln. voortkomend
uit de Voorjaarsbrief Zorg 2003.
In het meerjarenakkoord cure uit 1998 is overeengekomen dat zorgaanbieders, zorgverzekeraars,
patiëntenorganisaties en het ministerie van VWS trachten de beheersbaarheid van de kosten van
het ziekenvervoer te verbeteren. Om deze afspraken uit te werken is gekozen voor een tweesporenbeleid.
Met Zorgverzekeraars Nederland, de Landelijke Huisartsen Vereniging, de Orde van
Medisch Specialisten, het Nederlands Patiënten/Consumenten Platform, het College voor zorgverzekeringen
en Zorgplan heeft het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport ingezet op
stroomlijning van de indicatiestelling en het doelmatiger verwerken van de aanvraag. De gedachte
daarbij is steeds geweest het oneigenlijk gebruik zo ver mogelijk terug te dringen.
Zo is bijvoorbeeld geëxperimenteerd met een elektronisch voorschrijfsysteem dat doelmatigheid bij
de uitvoering van de verstrekking garandeert met daarbij een methode om het oneigenlijk gebruik
---
uit te zuiveren. Volgens dit doelmatigheidsexperiment verloopt de indicatiestelling via een medische
beslisboom. Daarmee is tegemoet gekomen aan de bezwaren van de voorschrijvers en is de
patiënt verzekerd van een objectieve indicatiestelling.
De effecten van landelijke maatregelen zijn niet bekend. Uit een pilot gehouden bij Achmea bleken
een terugloop in het aantal gebruikers en een daling in het consumptieniveau per gebruiker.
De kosten van vervoer daalden ook aanzienlijk, namelijk met tussen de 22 en 37%.
5.
Hoeveel mensen maken gebruik van zittend ziekenvervoer, en wat is het bedrag aan eigen bijdragen
dat zij hiervoor gemiddeld moeten betalen?
Op basis van gegevens uit het doelmatigheidsexperiment wordt geschat dat ongeveer 300.000
personen van het zittend ziekenvervoer gebruik maken. Naar schatting bedroeg de gemiddelde
eigen betaling voor ziekenfonds- en particulier verzekerden in 2002 circa ¤ 60. Er kan geen onderscheid
gemaakt worden naar de eigen bijdrage van ziekenfondsverzekerde respectievelijk de
eigen betaling van particulier verzekerden. De eigen bijdrage voor ziekenfondsverzekerde is voor
2003 gemaximeerd op ¤ 79 gedurende een periode van 12 maanden.
Voor de Wet op de toegang tot ziektekostenverzekeringen (Wtz) 1998 geldt voor zittend ziekenvervoer
een eigen risico van ¤ 22,69 per verzekerde per kaIenderjaar. Voor een Wtz-polis met
meer dan een verzekerde is het maximum eigen risico voor ziekenvervoer ¤ 45,38 per kalenderjaar.
Naast dit specifiek eigen risico voor ziekenvervoer geldt binnen de Wtz voor de kosten van
de overige zorg een algemeen eigen risico.
Bij de overige particuliere ziektekostenverzekeringen zijn de polisvoorwaarden bepalend.
6.
Is er ook sprake van 'onderconsumptie', omdat mensen onvoldoende op de hoogte zijn van de
mogelijkheden van zittend ziekenvervoer?
Er zijn mij geen gegevens bekend over eventuele onderconsumptie.
7.
Zijn er gegevens bekend over het gebruik van zittend ziekenvervoer; bijvoorbeeld het percentage
chronisch zieken en gehandicapten, ouderen, etc.?
Er zijn geen exacte gegevens bekend omtrent de gebruikers van het zittend ziekenvervoer. Aan
de hand van gegevens over het doelmatigheidsexperiment en informatie van zorgverzekeraars
wordt geschat dat ongeveer 300.000 personen gebruik maken van het zittend ziekenvervoer.
Tussen de 220.000 en 250.000 van hen zijn gebruikers van taxivervoer.
8.
Zijn er alternatieve vergoedingen mogelijk voor mensen die geen gebruik meer kunnen maken van
vergoeding van de kosten van het zittend ziekenvervoer?
Neen. Het is nog niet bekend of in de aanvullende verzekeringen vergoedingsmogelijkheden voor
zittend ziekenvervoer worden opgenomen. Van de zijde van Zorgverzekeraars Nederland is vernomen
dat bij het eventueel aanvullend verzekeren van dit vervoer de nodige kanttekeningen zijn
te plaatsen. De doelgroep daarvoor wordt bij eerste, voorlopige beschouwing als te klein en te
specifiek ingeschat.
---
9.
Wordt met de voorgenomen pakketverkleining niet juist ook de groep mensen met chronische
ziekten of handicap en vaak ook een laag inkomen (onder meer vanwege hoge ziektelasten)?
De pakketbeperking op het terrein van ziekenvervoer betreft een maatregel die in het Hoofdlijnenakkoord
(Kamerstukken II, 2002/03, 28637, nr. 19) is aangekondigd. Gezien de economische
ontwikkeling is er een algemene noodzaak tot bezuinigingen. Daarnaast is in het bijzonder
in de zorg sprake van een explosieve kostenontwikkeling die de houdbaarheid van het zorgstelsel
bedreigt. Er is derhalve sprake van een noodzaak tot duidelijke keuzes, die ook aangrijpen bij de
eigen verantwoordelijkheid van verzekerden. Ingrijpende maatregelen in het pakket zijn op korte
termijn noodzakelijk om tot een houdbaar zorgstelsel te komen.
Tot het verwijderen van het zittend ziekenvervoer uit het pakket van de ziekenfondsverzekering
en de Wet op de toegang tot ziektekostenverzekeringen 1998, is besloten omdat het geen medische
zorg betreft.
Vervoer is een voorziening die bij uitstek tot de eigen verantwoordelijkheid van de verzekerde
behoort.
Het is niet bekend hoe de groep gebruikers precies is samengesteld. In het rapport Overig ziekenvervoer
van het College voor zorgverzekeringen van september 2002 staat vermeld dat het,
voor zover het vervoer per taxi betreft, gaat om een relatief kleine maar stabiele groep gebruikers:
48% zou 1 tot 4 keer per maand een taxi gebruiken.
Hoe de groep gebruikers is samengesteld naar inkomensklassen is niet bekend.
10.
Bent u van plan mensen die door de pakketverkleining financieel in de problemen komen, te
compenseren?
In het Hoofdlijnenakkoord is opgenomen dat het kabinet bij het inkomensbeleid rekening zal houden
met de gevolgen van onder meer de pakketbeperkingen in de zorg voor chronisch zieken,
gehandicapten en andere kwetsbare groepen.
Vragen SGP-fractie
11.
Waarom is gekozen voor een afzonderlijke verwijdering van de vergoeding voor zittend ziekenvervoer
per taxi of eigen auto, in plaats van een samenhang met de andere in het Hoofdlijnenakkoord
voorgenomen maatregelen voor het verzekerde pakket?
Om het zittend ziekenvervoer uit het vergoedingenpakket van de Wet op de toegang tot de ziektekostenverzekeringen
1998 (Wtz 1998) te verwijderen is een wijziging van het Vergoedingenbesluit
particulier verzekerden noodzakelijk. Voor een wijziging van dit op artikel 5 van de Wtz
1998 gebaseerde besluit geldt de voorhangprocedure op grond van artikel 33, derde lid, van de
Wtz 1998. Met mijn brief van 4 juni 2003 is deze voorhangprocedure in gang gezet. Vanwege
die voorhangprocedure kan de indruk zijn ontstaan dat de maatregel rond het zittend ziekenvervoer
losstaat van de overige in het Hoofdlijnenakkoord genoemde pakketmaatregelen. Dat is
echter niet het geval.
Op de komende derde dinsdag in september zullen alle beleidsvoorstellen en voorgestelde maatregelen
integraal aan de Staten-Generaal worden voorgelegd.
---
12.
Wat is de achterliggende verklaring voor de keuze om het zittend ziekenvervoer wel uit het standaardpakket
van particulier verzekerden te verwijderen, en niet uit het ziekenfondspakket?
Het zittend ziekenvervoer zal ook uit het pakket van de ziekenfondsverzekering worden verwijderd.
13.
Hoeveel verzekerden maken per jaar gebruik van zittend ziekenvervoer, en welk bedrag per verzekerde
betreft het? Op welke manier wordt er tegemoet gekomen aan ongewenste neveneffecten
op het inkomen per huishouden, bijvoorbeeld net boven de ziekenfondsgrens?
Naar schatting maken jaarlijks rond de 300.000 mensen gebruik van het zittend ziekenvervoer.
Per gebruiker bedroegen de kosten in 2002 gemiddeld ongeveer ¤ 675.
Het kabinet zal de gevolgen van de pakketbeperkingen in de zorg ook betrekken bij het inkomensbeleid.
14.
In hoeverre zal de afschaffing van deze vergoeding leiden tot een verschuiving van zittend ziekenvervoer
per taxi of eigen auto naar vervoer per ambulance? Op welke manier denkt u toezicht
te houden op een eventueel optredende verschuiving van het ziekenvervoer naar de ambulance?
Het risico van een verschuiving naar het vervoer per ambulance is moeilijk in te schatten. Het zal
sterk afhangen van de ernst van de situatie van de patiënt of de verantwoordelijk (huis)arts of
specialist het zogenoemd besteld vervoer zal inschakelen. Bovendien dient ook dat besteld vervoer
per ambulance via de Centrale Post Ambulance (CPA) te lopen.
Voorts is van belang of en op welke wijze verzekeraars overig ziekenvervoer zullen aanbieden in
hun (aanvullende) verzekeringspolissen.