Cordaid
---
Monrovia, 21 augustus 2003
Liberia wordt al veertien jaar geteisterd door een slopende
burgeroorlog. Regeringstroepen en rebellen maken elkaar en de
bevolking het leven zuur en schuwen geen enkele vorm van geweld.
Vrouwen hebben het meeste te lijden onder de oorlog, vindt Cecilia
Wounuah, financieel manager van een vrouwencentrum in Gbarnga. "Elke
dag is een gevecht om voedsel en een kussen om je hoofd neer te
leggen."
'Vrouwen in Liberia hebben het meeste te lijden onder de oorlog'
Enkele weken geleden was Cecilia Wounuah even terug in haar huis in
Gbarnga, centraal Liberia, nadat ze was gevlucht voor het geweld van
de rebellen. Het hele huis was leeggeroofd. Potten, pannen, matrassen,
alles was weg. En ze is niet de enige. Honderden duizenden mensen in
Liberia hebben dezelfde ervaring in de burgeroorlog die Liberia al
bijna veertien jaar teistert. "Je voelt je leeg, gefrustreerd en boos.
Aan de andere kant is het voor ons een way of life geworden. We hebben
dit al zo vaak meegemaakt." De rebellengroep LURD maakte inwoners van
Gbarnga al in 2001 het leven zuur, en herhaalde aanvallen in maart en
juli dit jaar. "Ze plunderen en roven, verkrachten vrouwen, gebruiken
geweld en nemen alles mee wat ze kunnen. Andere keren zijn we naar
buurland Ivoorkust gevlucht, niet zover van Gbarnga. Nu kon dat niet
omdat het daar ook niet veilig is. We zitten nu met dertig mensen op
elkaar in een drie kamerappartement in Monrovia. We hebben nauwelijks
kleding meegenomen, daarvoor ging het te snel."
Toekomst
Tussen de oplevingen van geweld door werkt Cecilia Wounuah als
financieel manager van het Bisdom van Gbarnga en is ze betrokken bij
het reilen en zeilen van vier vrouwencentra van het Bisdom. In de
regio hebben we vier centra, waar in totaal ruim vijfhonderd vrouwen
cursussen volgen op allerlei gebieden, zoals landbouw en kleding
maken. Vrouwen worden op deze manier gestimuleerd zelf geld te
verdienen. "We waren in stadium beland dat alleen cursussen geven niet
langer voldoende was. De vrouwen slaagden er vaak niet in na hun
opleiding daadwerkelijk aan de slag te gaan, omdat ze geen geld hebben
voor investeringen zoals een naaimachine. We wilden de vrouwen hier in
de nabije toekomst verder in begeleiden. Daar zijn we door de laatste
oplevingen van geweld niet aan toegekomen. Het centrum ligt nu
helemaal stil, omdat iedereen gevlucht is. Hopelijk komt de vrede snel
en kunnen we kracht vinden opnieuw aan onze toekomst te werken."
Gevecht
Vrouwen hebben het meeste te lijden onder de oorlog in Liberia, vindt
Cecilia Wounuah. Ze hebben de zorg over de kinderen, die vaak niet in
de gaten hebben wat er aan de hand is. Ze moeten op zoek naar het
schaarse beetje voedsel dat voorhanden is, omdat de mannen vaak het
huis niet kunnen verlaten. "Hier in Monrovia valt het nu wel mee, maar
onze mannen en zonen lopen altijd kans dat rebellen hen meenemen om
mee te strijden. Onze dochters laten we ook liever thuis. Er is een
grote kans dat ze anders verkracht worden." Thuis dragen vrouwen de
last van de stressituatie. Mannen zijn gefrustreerd dat ze niet kunnen
werken om voor hun familie te zorgen, en de kinderen zien hun toekomst
naar de knoppen gaan doordat ze niet naar school kunnen of naar de
universiteit. "Er is veel strijd in huis. Ik ben constant voor
scheidsrechter aan het spelen. Het is heel vermoeiend. Maar wat kan ik
doen? Elke dag is een gevecht om voedsel en een kussen om je hoofd
neer te leggen."
Mariska Smolders
Mariska Smolders is namens Mensen in Nood (Cordaid) sinds zaterdag 16
augustus in Liberia. Zij maakt deel uit van een internationaal Caritas
noodhulpteam. Dit team inventariseert de eerste noden en brengt de
eerste hulp op gang. Mariska brengt regelmatig verslag uit naar de
(inter)nationale media.
Eerdere berichtgeving van Mensen in Nood/Cordaid over Liberia:
· Liberianen houden moed, ondanks jarenlange burgeroorlog, 21
augustus 2003
· Mensen in Nood (Cordaid) in actie voor Liberia, 11 augustus
2003
· Internationale gemeenschap moet onmiddellijk optreden in
Liberia, 24 juli 2003