Ingezonden persbericht
Persbericht, 4 september 2003
Mijnen in Europa vormen vloeibaar probleem
Europese onderzoekers formuleren nu conclusies voor mijnwaterbeheer
NIEUWERSLUIS (Utr.) - Naast vast afval vormt watervervuiling een onderbelicht probleem bij mijnen. Vandaag en morgen is de Europese groep onderzoekers van het ERMITE-project bij elkaar op het Nederlands Instituut voor Ecologie NIOO-KNAW. Ze zullen nu hun conclusies vormen over de aanbevelingen voor de Europese wetgeving en duurzaam waterbeheer in mijnen. In november volgt de officiële bijeenkomst met de Europese Unie en de 'stakeholders'.
De ramp in Zuid-Spanje in april 1998 staat velen nog helder voor de geest. Een dambreuk bij een mijn zorgde ervoor dat een grote hoeveelheid vervuild mijnwater in het waardevolle, waterrijke moerasgebied van het Doñana natuurreservaat stroomde. Twee jaar later kreeg de Donau water met cyanide uit een goudmijn te verwerken. Afhankelijk van de plek, kan het ook gaan om metalen zoals cadmium, zink, lood, koper of aluminium. De vervuiling van water door mijnafval kan tientallen jaren (tot wel een eeuw) gevolgen blijven hebben.
Tot nu toe ging de aandacht met name uit naar het vaste mijnafval. Vervuiling van het water zorgt echter voor geheel eigen problemen. Bij het toepassen van de Kaderrichtlijn Water, die het waterbeheer moet regelen, zal hier terdege rekening mee moeten worden gehouden. Het ERMITE-project moet hiervoor input zorgen.
ERMITE staat voor 'Environmental Regulation of Mine Waters in the European Union'. Dit EU-project doelt op het samenbrengen van de verschillende gezichtspunten van geïntegreerd waterbeheer en mijnbouwkunde. Hydrologen, biologen maar ook bijvoorbeeld juristen zijn bij ERMITE betrokken.
Als bijvoorbeeld België of Duitsland stopt met het leegpompen van de gesloten kolenmijnen, dan kunnen er problemen ontstaan zoals in de Doñana en de Donau - maar dan in Rijn of Maas. Daarom moet bijtijds duidelijk zijn hoe een duurzaam waterbeheer in mijnen eruit ziet.
Het NIOO is het onderzoeksinstituut voor ecologie van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW). Het bestaat uit drie centra: voor ecologie van kust en zee, van het zoete water en van het land. Op het NIOO-Centrum voor Limnologie in Nieuwersluis richten de onderzoekers zich op het leven in en rond het zoete water.