---
Maak van drugs geen strafzaak
4 september 2003
Drugshandel en productie mag niet overgelaten worden aan criminelen en
daarom moeten er wettelijke regelingen worden getroffen. Dat bepleit
het Wetenschappelijk Bureau in de publicatie Maak van drugs geen
strafzaak, regulering van drugs voor een veiliger samenleving, die op
5 september wordt gepresenteerd.
In het najaar van 2002 luidde het Openbaar Ministerie de noodklok
vanwege de overbelasting van de rechterlijke macht en het
gevangeniswezen. Een aantal rechters heeft zich vervolgens voorstander
betoond van drugslegalisering met als belangrijkste argument dat de
huidige drugsbestrijding ons gehele strafproces in gedrang brengt.
Het Nederlandse drugsbeleid is lange tijd terecht - gevoerd vanuit het
oogpunt van volksgezondheid. Juist omdat het gaat om risicovolle
stoffen, is het van belang om drugshandel en productie niet over te
laten aan criminelen en wettelijke regelingen te treffen. De recente
dood van een 15-jarig meisje dat XTC had gebruikt op een raveparty
waar het testen van pillen verboden was, is daarvan weer een
aangrijpend voorbeeld. De uitwerking van het drugsbeleid moet echter
ook in ogenschouw worden genomen bij het ontwikkelen van een effectief
veiligheidsbeleid.
De auteurs van deze publicatie zijn bezorgd over de huidige
ontwikkelingen, over de onstane rechtsongelijkheid, over de toenemende
Amerikaanse invloed op het Nederlandse drugsbeleid de Amerikaanse
drugsbestrijding is in Nederland steeds actiever over de
stigmatisering van minderheden, en niet in de laatste plaats, over de
invloed die de War on Drugs heeft op de internationale verhoudingen.
Ook zijn we bezorgd over de veiligheid van, voor het overgrote deel
recreatieve, gebruikers, die hun middelen niet meer kunnen laten
testen en de markt om zich heen zien verruwen. Om nog maar te zwijgen
over de betrokkenheid van de georganiseerde misdaad bij de hennepteelt
die soms hele volkswijken en woonwagenkampen aanstuurt.
Drugs zijn geen ongevaarlijke stoffen. Vooral voor kwetsbare groepen
kan drugsgebruik ernstige lichamelijke en geestelijke of
maatschappelijke (en financiële) problemen met zich meebrengen. Een
wettelijk verbod zal echter deze situatie niet verbeteren. Prohibitie
betekent marginalisering in plaats van integratie. De situatie van de
zwarte bevolking in de Verenigde Staten, waar een op de vier zwarte
jongens in de gevangenis zit, vormt daarvan het levende bewijs.
De vraag of het drugsbeleid anders kan, is al vaak bevestigend
beantwoord. Nederland heeft al decennialang een eigen met goede
argumenten onderbouwd drugsbeleid en oogst daarmee statistisch gezien
aanzienlijk betere resultaten dan de VS en diverse Europese landen:
minder geweld, minder moorden, minder verslaafden en minder
drugsdoden. Het past simpelweg niet om voor het buitenlands
drugsbeleid, zoals dat nu onder leiding van de Verenigde Staten wordt
gepropageerd, Nederlandse principes overboord te zetten en om
opportunistische redenen actief medewerking te verlenen aan de meest
rigide en omstreden vorm van gemilitariseerde drugsbestrijding. We
zouden meer oog moeten hebben voor de oorzaken van de drugshandel,
zowel in de producerende (ontwikkelings)landen waar het economisch
belang een voortdurende drijfveer zal blijven als in de
consumptielanden waar de vraag groot is. Uitgangspunt moet zijn dat
niet de kleine handel en het gebruik worden bestreden, maar dat
misbuik wordt tegen gegaan.
Concreet: Het Wetenschappelijk Bureau van GroenLinks pleit bij het
binnenlands beleid voor:
-het uit de Opiumwet halen van bezit, handel en productie van
cannabis. Deze moeten in een nieuwe wettelijke regeling worden
ondergebracht. Voorts dienen handel- en productie te worden
ondergebracht in een vergunningenstelsel;
-het ondernemen van stappen in de richting van een pragmatischer
aanpak van harddrugs, waardoor opsporingsinstanties zich kunnen
concentreren op voor burgers wezenlijke criminaliteitsbestrijding;
en waar het gaat om het buitenlands beleid van Nederland voor:
-een assertievere houding in internationaal verband inzake het
drugsbeleid, het duidelijker op de kaart zetten van de resultaten van
het Nederlands beleid in de praktijk en
-in het verlengde daarvan actief werken aan het smeden van
strategische allianties met gelijkgezinde landen;
-het onderzoeken van de juridische opties die mogelijke
verdragshervormingen tot stand kunnen brengen. In de publicatie wordt
een aantal gedetailleerde voorstellen gedaan.
Download of bestel de publicatie via de webpagina's van het
Wetenschappelijk Bureau.
---
Meer weten? E-mail info@groenlinks.nl
GroenLinks