Socialistische Partij
Debat stabiliteitspact: een geluk bij een ongeluk?
27-11-2003 * Vanmiddag kregen minister Zalm en premier Balkenende in
de Tweede Kamer een spervuur aan vragen te verwerken over het
sneuvelen van het stabiliteitspact. Namens de SP maakte Agnes Kant
duidelijk dat het vooral Zalm is die verantwoordelijk moet worden
gehouden voor het verkwanselen van het Nederlands belang. Hij was
immers ook de man die de gulden 'tegen de zin van de bevolking '
inruilde voor de Euro.
De bijdrage van Agnes Kant aan de eerste termijn van het debat:
Deze minister van Financien zei bij de Algemene Financiële
Beschouwingen in 1997 dat 'de gulden niet zomaar in de hofvijver zou
worden gegooid'. De drie procent grens uit de EMU-criteria zou
'strikt' worden gehandhaafd. De toenmalige Minister-president Kok zei
hierover in 1996: "3% is echter 3%. Het kan niet zo zijn dat de regels
voor het spel dat daarna moeten worden gespeeld, als het ware een
versoepeling inhouden ten opzichte van de toetredingseisen die bij het
moment van toelating moeten worden gehanteerd". Ondanks dat Duitsland
volgend jaar voor de derde keer een tekort van drie procent of hoger
heeft, komt er geen strafprocedure voor een boete van 15 miljard Euro,
laat staan dat die ooit daadwerkelijk wordt opgelegd.
Op één punt heb ik uitdrukkelijk geen kritiek: ik ben er van overtuigd
dat de minister in Brussel alles uit de kast heeft gehaald.
Ons verwijt aan de minister gaat verder terug in de tijd. Minister
Zalm heeft ons in 1997 in het monetaire pact genaaid. De Franse en
Duitse tekorten zijn door nu ook 'van ons allemaal' geworden. De
Eurolanden vormen een monetaire unie maar geen politieke. Daarom
kunnen wij ze niet tot de orde roepen. De grote landen zullen zich
nooit door Brussel laten dicteren op kwesties die raken aan de kern
van de nationale soevereiniteit. Een procedure bij het hof maakt geen
kans en een juridisering van het Pact zal ook nooit door de grote
landen geaccepteerd worden. Welke uitweg ziet de minister nu nog?
Waarom heeft hij destijds ingestemd met de EMU en dit pact als dat
niet voldoet? Hoe beoordeelt hij nu zijn belofte dat de criteria
'strikt' zouden worden toegepast?
Tot die kernsoevereiniteit behoort de begrotingspolitiek omdat daar
alle gevoelige sociaal-economische beslissingen mee samen hangen zoals
de bezuinigen van dit kabinet. Is het niet heel begrijpelijk dat de
Duitse burgers en regering zich niet door Brussel willen laten
dicteren dat ze hun werkloosheidsuitkeringen moeten verlagen? Dat is
ook het dilemma van mijn partij: Ik wil de Duisters helemaal niet de
wet voorschrijven en kan veel redenen bedenken voor een hoger tekort
dan 3 procent. Maar door de euro moet ik mij als Nederlands
parlementariër ermee bemoeien!
Sommigen zullen nu als oplossing de politieke unie bepleiten met de
nieuwe Europese grondwet. Dit is een vlucht vooruit. De SP zou juist
het tegenovergestelde willen bepleiten: stoppen met die grondwet. Ik
hoorde de minister van Financien in Buitenhof een vraag stellen: ''Hoe
overtuig je de Nederlandse bevolking van het nut van een nieuw verdrag
als blijkt dat oude verdragen niet eens worden nageleefd'' Kan hij de
vraag beantwoorden?
Voorzitter, mijn fractie heeft meer redenen om tegen deze nieuwe
grondwet te zijn. De essentie daarvan is dat het zou leiden tot een
nog verdere vervreemding van de bevolking van de Europese Unie leiden.
In plaats van ons weer in een megalomaan politiek avontuur te storten,
zouden we beter kunnen temporiseren. Misschien dat het einde van het
stabiliteitspact uiteindelijk een geluk bij een ongeluk zal blijken te
zijn.
Later vandaag volgt het antwoord van de regering. Het debat is te
volgen op www.tweedekamer.nl