Partij van de Arbeid




Den Haag, 27 november 2003



Bijdrage van Ferd Crone (PvdA) aan het debat met MP Balkenende en M. Zalm over het Stabiliteitspact



Voorzitter,


dit was een rampzalige week voor het Stabiliteitpact, met mogelijk dramatische gevolgen voor verdere opbouw van een democratisch Europa.


Het is een slechte week voor het stabiliteitspact, want dat staan in de ijskast. We wilden dat gewoon uitvoeren, we zijn daarbij flexibeler dan M Zalm, maar nu hebben we allebei niks, want Duitsland en Frankrijk hebben gewoon eenzijdig hun eigen weg gekozen. Dat is slecht. Ik kom daar op terug



Maar politiek is veel ernstiger, en ik gebruik zelfs het woord dramatisch, dat hieruit vooral een algemene vertrouwensbreuk tussen de landen en nog erger, tussen de bevolking in de landen, hun regeringen en Brussel of Europa ontstaat, of zo u wilt, alleen maar groter wordt.



Ik stel vier vragen aan het kabinet in dit 4-minutendebat:


- Hoe kon het zover komen, was het te vermijden?


- Wat zijn de gevolgen voor het Stabiliteitspact en de economie op korte termijn?


- En gaan we het vernieuwen op langere termijn?


- Hoe reageert het kabinet in bredere zin? Hoe gaan we verder met de Grondwet? Opnieuw een ramkoers?



Vz.


1. Minister Zalm heeft het hard gespeeld, compromisloos. Daar hebben we vaak over gesproken. Hij dreigde al vroeg met juridische procedures en vond de Commissie ook tot op het laatst veel te slap


Ik begin daar nu niet opnieuw over: we staan nu allebei met lege handen. Maar toch blijf ik er kritisch over: hoe vaak heeft hij nu eigelijk met Duitsers, Fransen, maar ook kleinere, mogelijk coalitielanden direct contact gehad, is hij daar naar toe geweest?
Precies die vraag stel ik met nadruk aan de premier. Iedereen weet dat de Premiers in actie moeten komen als:


- er ruzie is tussen vakministers


- het gaat om heel belangrijke kwesties van nationaal belang


- Ik ben nog steeds verbaasd dat de Pr. in antwoorden op mijn schriftelijke vragen vorige week nog zei dat nader optreden van zijn kant niet nodig was


- Ronduit verbijsterd was ik, toen hij gisteren zelf op de radio zei dat hij alleen met de Italiaanse voorzitter had gebeld! Dat is bij de duivel te biecht gaan, want Italië steunde Frankrijk en Duitsland.


- Mijn concrete vraag: waarom heeft u niet al die andere, potentiële coalitiegenoten gebeld, zoals Gr, P. Ierl. Sp, B, Lux enz?
Te meer ,dat nu is gebleken dat m Zalm een aantal van deze landen mee had, nl. de min van Fin, maar ze werden -in het holst van de nacht door hun premiers teruggefloten.


- Deze premiers waren niet gebeld door Balkenende, en als dat wel was gebeurd, hadden ze in iedere geval geweten dat het Nederland een zeer ernstige zaak is


- Dan had onze premier ze ook kunnen laten weten dat het niet alleen gaat om het economische van het pact, en die fanatieke M Zalm, maar over een vertrouwensbreuk met Nederland en de Nederlandse bevolking!
Is de Premier het met mij eens, dat hij in het vervolg meer moet doen als het een chefsache wordt? Of gaan we dit lakse optreden nog vaker mee maken?


- En het is cruciaal: want Minister Zalm kwam nu slechts één stem tekort, dat duwtje van de MP had net genoeg kunnen zijn!



2. Het economische effect hoeft op korte termijn niet dramatisch te zijn, en zelfs niet op lange termijn, als Dtsl en Fr zich houden aan hun zelfverplichting. Dat hoop ik dan ook, maar ik vraag het Minister Zalm. Hoe denkt hij hierover? En is hij bereid om vanaf vandaag wel aan een bredere coalitie te werken, zodat over een half jaar, bij de volgende toetsing van deze landen, als nog een procedure (met sancties en al) kan worden gestart tegen deze landen als kun tekorten niet omlaag gaan? Wat is uw stappenplan vanaf vandaag? Wij roepen de Commissie op om naar het Hof te stappen.



* Wilt u ons een notitie sturen over aanpassing van het Pact voor de lange termijn, zodat meer gekeken wordt naar de feitelijke positie van landen?


* De EUgrondwet biedt verbeteringen. Was dit ook misgegaan als de grondwet er was? Was dan de stemprocedure in ons voordeel zijn uitgepakt, zo vraag ik de Ministers? Ik lees voor wat in de grondwet staat (...) Laten we ons daar dus niet vanaf keren, want dan spelen we de grote landen in de kaart en verliezen wij en de Commissie hun positie.