Nieuws
27 nov 2003 - Inbreng Frank de Grave debat
Stabiliteitspact
DEBAT STABILITEITSPACT
Woordvoerder: mr. F.H.G. de Grave
Datum: 27 november 2003
De beslissing van de Ecofin in de nacht van maandag op dinsdag jl. over
het Stabiliteitspact is een slecht besluit, slecht voor Nederland en
slecht voor Europa. Slecht voor Nederland omdat het stabiliteitspact
grote Nederlandse belangen voor ons land beschermt. Ons land getroost
zich terecht grote inspanningen Nederland voor te bereiden op de gevolgen
van de vergrijzing. Terecht wijst de regering op de gevolgen van het niet
naleven van het stabiliteitspact: het risico van hogere renteniveau's,
lagere economische groei en verzwakking van de Euro. Juist een land als
Nederland met zijn omvangrijke pensioenvoorzieningen zal de negatieve
gevolgen van deze risico's ondervinden. Ik wijs in dit verband op de
verklaring van de Raad van Bestuur van de Europees Centrale Bank, waarin
het Ecofin besluit ten zeerste wordt betreurd en waarin wordt gewezen op
mogelijke ernstige gevolgen.
Maar het besluit is ook slecht voor Europa. De VVD-fractie wil in dit
verband met instemming verwijzen naar de verklaring die de Europese
Commissie heeft laten opnemen in de notulen van de Ecofin-vergadering:
"De Commissie betreurt het ten zeerste dat de Ecofin-raad niet heeft
gehandeld conform de regels en de geest van het Verdrag en het
Stabiliteitspact, welke unaniem zijn overeengekomen door alle lidstaten.
Alleen een systeem, gebaseerd op naleving van afgesproken regels kan
garanderen dat verplichtingen worden nageleefd en dat alle lidstaten
gelijk worden behandeld".
Dat laatste, Meneer de Voorzitter, slaat de spijker op de kop. Een Europa
waarin afspraken eenzijdig kunnen worden genegeerd als het land ter zake
maar groot en machtig genoeg is, kan geen geloofwaardig Europa zijn.
Meneer de Voorzitter, de vraag is: wat nu? Allereerst wil de VVD-fractie
opmerken dat wij de inzet van de Nederlandse regering rond de
buitensporige tekortprocedure's van Frankrijk en Duitsland altijd hebben
gesteund. Wij zijn van oordeel dat het kabinet, de Minister President en
de Minister van Financiën in het bijzonder goed en adequaat hebben
geopereerd. Wij zien geen reden voor kritiek: integendeel: zij hebben
consistent en met volle inzet gewerkt.
Verwijten zijn slechts op z'n plaats aan die landen die gemeend hebben
het voorstel van de Europese Commissie als hoeder van het
Stabiliteitspact te moeten torpederen. Zij, en zij alleen, kunnen worden
aangesproken op de negatieve gevolgen hiervoor!
Maar terug naar de vraag: wat nu? Een makkelijk antwoord op deze vraag is
er niet. Daarvoor is de ontstane situatie té ernstig. De VVD-fractie wil
de volgende aspecten naar voren brengen en vraagt ter zake een reactie
van de regering.
1. De gang naar het Europese Hof. Wij vinden dat het voor de hand zou
liggen dat de Europese Commissie als hoeder van het Verdrag en Pact het
Ecofin besluit voorlegt aan het Europese Hof. Dit te meer omdat de
Commissie zelf in de eerder door mij aangehaalde verklaring spreekt van
"schending van de geest en regels van het Verdrag van Maastricht en het
Stabiliteitspact". Nederland zou daar nadrukkelijk op moeten aandringen.
Ook het Europees Parlement zou deze stap kunnen overwegen, gelet op de
duidelijke negatieve reactie van de meerderheid van het Europees
Parlement over het gewraakte Ecofin besluit. Ook een dergelijke
Nederlandse stap stuit bij ons niet op principiële bezwaar, maar
juridisch -zo hebben wij begrepen- ligt een dergelijke stap voor een
lidstaat dat heeft deelgenomen aan de besluitvormingsprocedure, minder
voor de hand.
2. Een keiharde inzet van Nederland bij de Intergouvermentele Conventie
over de nieuwe Europese Grondwet, teneinde er voor te zorgen dat deze
nieuwe Grondwet zal bijdragen aan herstel van vertrouwen in een gelijke
behandeling van alle lidstaten in Europa en van het naleven van
afspraken. Daartoe is volgens de VVD in ieder geval nodig -wij waren daar
al van overtuigd, maar nu des temeer- dat Nederland zijn vetorecht houdt
over de Europese meerjarenbegroting. In de tweede plaats dringen wij het
aan dat Nederland zich ervoor sterk maakt dat de versterking van de
positie van de Europese Commissie rond excessieve tekortprocedure's als
neergelegd in deel III art 76 zoals neergelegd in het Conventieresultaat
onaangetast blijft. Sterker: wij zouden er als VVD-fractie voor willen
pleiten dat ter zake de Commissie exclusief bevoegd wordt verklaard
maatregelen te namen en boete's op te leggen zoals de Commissie deze
bevoegdheden heeft met betrekking tot de Vrijwaringsclausule's. Zo
voorkomen we politiek handjeklap in De Ecofin.
Vanzelfsprekend, Meneer de Voorzitter, moet Nederland ook alles in het
werk stellen om te houden aan hun belofte dat zij in 2005 hun tekorten
onder de grens van 3% hebben teruggedraaid.
Tot slot, Meneer de Voorzitter, hoe nu verder met het Stabiliteitspact?
Minister Zalm heeft feitelijk terecht vastgesteld dat het
Stabiliteitspact in de ijskast staat. Daar moet het pact zo snel mogelijk
uit. Maar niet door zoals Commissie voorzitter Prodi wil het pact af te
zwakken. De VVD voelt daar niets voor: het Pact moet worden nageleefd,
niet afgezwakt. Dit soort beloning voor slecht gedrag, dat is wel het
laatste waar we op zitten te wachten. Dan is het einde echt zoek. Gaarne
de toezegging van de regering dat Nederland niet zal meewerken aan
afzwakking van het Verdrag van Maastricht en het Stabiliteitspact.
Frank de Grave: f.dgrave@tweedekamer.nl
VVD