Collectie Sittardse arts en kunstenaar onder digitale hamer

Koop kunst van de dokter

MAASTRICHT, 20031202 -- De Sittardse huisarts en kunstenaar Alphons Winters, bekend van de gelijknamige stichting en prijs voor jonge kunstenaars, legde tijdens zijn leven een belangrijke collectie werk van Limburgse meesters aan. Een groot deel van deze verzameling, met onder meer werk van Winters zelf, wordt vanaf 4 december via internet geveild door Venduehuis Dickhaut te Maastricht.



'Fons' - of op z'n Limburgs 'Funs' - Winters (1906-2000) was huisarts te Sittard vanaf 1935. Hij was een markant man over wie in de Sittardse analen veel anekdotes bestaan. Zo is bekend dat hij aan het eind van de oorlog het leven van Toon Hermans heeft gered door hem illegaal penicilline toe te dienen, die hij had losgekregen van de Amerikaanse generaal door voor te wenden dat Toon Hermans een belangrijk verzetsstrijder was. In 1980 ontving hij de Orde van de Gulden Humor, de hoogste carnavalsonderscheiding in Limburg.


Alphons Winters wilde eigenlijk kunstenaar worden, maar moest van zijn vader geneeskunde studeren, net zoals zijn vader en grootvader dat hadden gedaan. Hij vestigde zich in 1935 als huisarts in Sittard en had een grote, drukke praktijk. Zijn patiënten zeer toegewijd, bleef het schilderen zijn grote passie. Ieder vrij uur werd in het atelier benut, in 1978 droeg hij zijn praktijk over aan zijn zoon en wijdde hij zich volledig aan de beeldende kunst. Hij schilderde in een zeer toegankelijke, vrolijke stijl en koos vaak scènes uit Sittard: een carnavalsoptocht of een serie stadsprinsen, maar ook kleurrijke weergaven van het leven van alledag. Zijn technieken lopen uiteen van olieverf op doek tot collages. Er is over zijn werk geschreven in verschillende tentoonstellingscatalogi, in 1980 verscheen er een monografie. Hij exposeerde regelmatig in galerieën en musea, als eerste van alle Limburgse kunstenaars na de oorlog kreeg hij een tentoonstelling in het Stedelijk museum te Amsterdam.


Niet iedereen vond dat amateur kunstenaars en autodidact kunstenaars aan tentoonstellingen mochten deelnemen. In 1986 werden deze kunstenaars geweerd voor de belangrijke tentoonstelling "Trajecta" in Maastricht. Alphons Winters richtte een eigen stichting op om niet gevestigde kunstenaars een kans te geven. Elke twee jaar worden er op zes verschillende locaties in Nederland en Belgisch Limburg selectietentoonstellingen gehouden, waaruit een aantal kunstenaars wordt gekozen om te exposeren in het Gouvernement te Maastricht. De exposanten dingen tevens mee naar de Alphons Winters Prijs, een geldbedrag ter stimulering van hun werk.


Winters was bevriend met tal van toen al bekende kunstenaars, zoals Charles Eijck, Gene Eggen en Anton Kruijsen. Hij kreeg of kocht veel werk van deze collega-kunstenaars en bouwde een prachtige collectie op. Zijn huis leek dan ook op een museum. Zo'n 120 stukken uit de collectie van Alphons Winters gaan nu onder de (digitale) hamer: de wens van de familie is dat de kunst voor iedereen te koop is, vooral voor de vele ex-patiënten die regelmatig vragen naar een werk van hun geliefde dokter. De expertise van Venduehuis Dickhaut op het gebied van Limburgse meesters deed hen besluiten het werk bij het Maastrichtse veilinghuis aan te bieden. Het is opgenomen in de Kunst- en Antiekveiling 4 - 12 december 2003. Vanaf 4 december is de collectie elke dag (ook in het weekend) te bezichtigen in het veilinghuis, van 12.00 - 17.00 uur, en kan men de collectie tevens bekijken op het internet: www.veilingmaastricht.nl.