05-12-03
CDA: Economisch herstel en investeren in de toekomst
Wij leven niet in een gemakkelijke tijd. Al lijkt de economie weer op
te leven, de werkloosheid stijgt zeer snel en de budgettaire problemen
van de overheid worden alsmaar groter. We zijn te duur geworden, te
weinig mensen werken en er is teveel bureaucratie. Het is tijd voor
structurele oplossingen, zodat mensen niet bang meer hoeven zijn voor
hun baan en ouderen erop kunnen vertrouwen dat zij in de toekomst van
hun pensioen kunnen genieten.
Dat is niet makkelijk, want een herstelbeleid vraagt inspanningen van
iedereen. Het CDA neemt haar verantwoordelijkheid en probeert door een
economisch herstelbeleid en investeringen in de toekomst ons land weer
op de been te helpen. Dat gaat niet zonder pijn, zoals de afgelopen
week heeft uitgewezen. De effecten van het beleid worden langzaam
voelbaar en dat betekent dat mensen zich soms onzeker en in de steek
gelaten voelen. En het is een feit dat in deze tijden iedereen er op
achteruit gaat. Toch probeert het CDA ervoor te zorgen dat de sterkste
schouders de zwaarste lasten dragen en dat het koopkrachtverlies
eerlijk wordt verdeeld, waarbij de meest kwetsbaren in de samenleving
er het minst op achteruit gaan. Juist door een krachtig herstelbeleid
kan de stijgende werkloosheid worden aangepakt, want wie zijn baan
verliest, die verliest meer dan 30% koopkracht. Juist door een
krachtig herstelbeleid kunnen de pensioenen en de kosten van de
vergrijzing in de toekomst zeker worden gesteld.
De huidige situatie lijkt op die van begin jaren tachtig toen de
economische situatie vroeg om 12 jaar no-nonsense politiek van drie
kabinetten Lubbers. Jaren waarin zware ingrepen ook niet werden
geschuwd en mensen veel aan koopkracht hebben ingeleverd. Ook toen
hadden coalitiepartijen die dat beleid voerden, geen makkelijke tijd.
Maar het beleid had wel tot resultaat dat de economie er weer bovenop
kwam. Tijdens de daarop volgende zonnige Paarse jaren is helaas
onvoldoende gebruik gemaakt van de resultaten van de jaren tachtig.
Feit is wel dat we nu harder moeten ingrijpen, omdat de zaken een
aantal jaren op zijn beloop zijn gelaten. En de nodige structurele
hervormingen op terreinen als sociale zekerheid en volksgezondheid
jarenlang als een hete aardappel vooruit zijn geschoven. Bezuinigen is
nu onontkoombaar. Het Regeerakkoord toont een aanvaardbare en
evenwichtige mix van bezuinigingen, het wegsnijden van overbodige
bureaucratie, én van investeren in maatschappelijke sectoren.
Investeringen om onveiligheid, files en gebrek aan onderwijs aan te
pakken en een vitaal platteland en een gezond leefmilieu te
stimuleren. Kortom, het CDA neemt zijn verantwoordelijkheid. Niet
alleen door noodzakelijke bezuinigingen, maar ook door structurele
hervormingen en investeringen in de toekomst.
Bezuinigen leiden tot moeilijke en soms harde ingrepen. Dat is niet
iets om trots op te zijn, het is geen wedstrijdje wie het stoerst en
hardst durft te snijden. Het gaat om de noodzaak hoe we er weer
uitkomen. Immers, de demografische ontwikkelingen: minder jongeren,
meer ouderen en meer alleenstaanden, zijn vaststaande gegevens waar we
nu op moeten inspelen. De toekomst is nu!
Als we onze (klein-)kinderen niet willen opzadelen met een zware
erfenis, is het gewoon bittere noodzaak om uitzicht te houden op
aflossing van de staatsschuld. Juist dat is sociaal beleid!